11 yıllık memurum tam kafa dengi 1 arkadaşım oldu o da gitti başka şehre , herkese selamımı veririm, oda arkadaşlarımla gerekince sohbet ederim, arada kafama uyan birkaç kişi oluyor az yada çok sınırlı sohbetlere giriyoruz ama buradan çıkınca dışarda görüştüğüm kimse yok. iş bitiyor özel hayat başlıyor vaktimi aileme ve ev işlerine harcıyorum.
Genel anlamda da haaytımda hep az ve öz arkadaşı olan biri oldum. Eskilerden olupta hala görüştüğüm 2 kişi var hayatımda gerçek dost anlamında. Kalanı gelip geçici ilişkiler.
illede atandığınız okuldan değil de dışarıdan da çevre edinebilirsiniz. Mesela komşu olabilir. Bir de kafalar uyuşmuyor diye uzak durmaniza gerek yok ki çok yakın olmazsınız ama okul çıkışı bir yerlere gidip hoş sohbetler edebilirsiniz... Başlangıçta böyle başlar zaten...
