işini bırakma canım, herkes iş arıyor. geri dönemezsin.
Ben de anneanne ve bakıcıda büyüdüm ama annem çalışmasaydı halimiz çok kötü olurdu, özellikle üniversitede okurken iyi ki çalışmış dedim.ama cocugumu birakacak kimsem yok ... bakiciyada birakmak istemiyorum ... cok zor yaaa
Ben de anneanne ve bakıcıda büyüdüm ama annem çalışmasaydı halimiz çok kötü olurdu, özellikle üniversitede okurken iyi ki çalışmış dedim.
Annem yanimda olsa keske hic dusunmeden birakirim zaten .. diyorumki en azindan iki yasasin cocuk ama yinede korkuarim var ... sonucta esimin eline bakmaktan korkuyorum .. simdilik koseye koydum baya ama ne kadar yeter bilemiyorum
Ben annem ve kv aynı şehirde olmamıza rağmen işi bıraktım, kendim bakacağım. Sonra çalışmak istersem elbet iş bulurum diye düşünüyorum. Benim de mesleğim var. Ha unutur muyum ? şimdi ki kadar hatırlamam belki işimi ama elbet alışırım hatırlarım. Yabancı bi bakıcıya bırakmak bence uygun değil, tabi zorunda değilseniz. Maddi durumunuz çalışmamanıza el veriyorsa, bu çocuk psikolojisi içinde çok önemli en azından 3 yaşa kadar anne ile olması öneriliyor.Merhaba arkadaslar, ben uc aylik hamileyim ve calisan bi kadinim. Bugune kadar hic evde oturmadim (evliligimin ilk aylari haric), hep bi ugrasim oldu (okul, okulun yaninda calisma, kendi meslegim). O kadarki evli degilken 7/7gun kosturuyordum ...
Simdi cocugum olucak ve ben isi birakmayi dusunuyorum dogumdan sonra... cunki kendim buyutmek istiyorum bi kac sene cocugumu ... ama korkuyorum geri is hayatina dönüs zor olur diye
Siz ne dusunuyorsunuz bu konuda ?
Ben annem ve kv aynı şehirde olmamıza rağmen işi bıraktım, kendim bakacağım. Sonra çalışmak istersem elbet iş bulurum diye düşünüyorum. Benim de mesleğim var. Ha unutur muyum ? şimdi ki kadar hatırlamam belki işimi ama elbet alışırım hatırlarım. Yabancı bi bakıcıya bırakmak bence uygun değil, tabi zorunda değilseniz. Maddi durumunuz çalışmamanıza el veriyorsa, bu çocuk psikolojisi içinde çok önemli en azından 3 yaşa kadar anne ile olması öneriliyor.
Ben de eşimden harçlık almak filan of diyordum ne o öyle, kadın kendi ayaklarının üzerinde durmalı.Haklisin, zaten icime sinmez birakmak ... sonucta yapmaya karar verdigim zaman sorumlulugununda farkindaydim simdi o yokmus gibi calisamam ... Maddi acidan kocamin eline bakmak korkutuyor beni ... kendi birikimim var biraz ama bakalim, belki evde bir is yapmaya calisirim
Ben de eşimden harçlık almak filan of diyordum ne o öyle, kadın kendi ayaklarının üzerinde durmalı.
Ama eşim sağolsun bunu bana hiç hissetirmedi. Sık sık sorar ne kadar paran kaldı diye, azaldığını duysa ya da görse hemen verir, eve para bırakır ondan istemem diye, oradan al bittikçe der...
Sigorta primimi de ödemeye başladı. Ben de hiç böyle biri olacağımı düşünmezdim. Ama çocuk için bunu seçmek istedim.
Ev hanımı olmak körelmek demek değilmiş üstelik. Ben de öyle çok üretken biri değilim ama çok kitap okurum, müzik dinlerim, araştırırım. Eşimin yeğeni kreşe gidiyor,anane ya da babaanneye gidiyor akşamları,eltim işe başladığında 3 yaşındaydı. Buna rağmen çok ağladı,ananede hayat farklı babaannede farklı... kime söz geçirirse öyle olmaya başladı.
Tabi onlar bunun farkında değil... O yüzden bakabildiğim kadar kendim bakacağım.şartlar el verdikçe. ha durumum olmaz, başka şeyler gelişir mecbur kalana hiç lafım yok. Ayrıca benim de birikimim var hiç dokunmuyorum yarın öbür gün bi sıkıntı olursa çıkartır destek veririm eve diye.
O zaman planını yaparsın en iyi şekilde, çocuğunla ilgili düşüncen çok güzel...ve doğru da bence.Ya birikim icin bende ayni seyi dusundum aslinda ama iste esime ben o kadar guvenmiyorum ... evine bakar, ama mesela ailemi gormek istedigimde (ailem uzakta) surat yapar cunki bilet parasi felan isine gelmiyor (tecrubeliyim bu konuda) .. Kararimida verdim zaten, oncelik cocugum olcak ama iste esimede guvensem biraz daha rahat edicek icim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?