- Konu Sahibi BalYapanSinek
- #1
Hanımlar merhaba. Sizinle paylaşmak istediğim şey aslında bir dert değil. Sadece normal mi ve geçici mi onu merak ediyorum. 3 aylık evliyim. Eşimin ikinci(çocuk yok), benim ilk evliliğim. Memleketimden farklı bir şehire okumaya gelmiştim ve eşimle tanışıp evlendik. Yani yaşadığım şehirde hiç akrabam yok. Eşimler sülalecek birbirlerine gidip gelmeyi çok seviyorlar. Sadece akraba olarak değil aslında. Eşimin arkadaşlarıyla da sık sık gidip geliriz birbirimize. Benim arkadaşlarım öğrenci hala hiç evli yok. O yüzden çift olarak gitmiyoruz ama arkadaşlarım geliyor bize. Ancak ben her seferinde çok geriliyorum akrabalarına giderken. Eşimle aynı yaşta kuzenleri falan. Onlar gelecekleri zaman veya biz gideceğimiz zaman çok stres oluyorum. Eşimle aramızda 16 yaş var. Yani kuzenleri falan da benden büyük. Eşim tek çocuk. Hatta birinin benden bir yaş küçük kızı var. Ya konuşacak bir şey bulamazsam, ya ben küçüğüm diye ciddiye almazlarsa diye geriliyorum. Aslında evlenmeden de gidip geliyorduk. Ama bu stres olma durumum hiç geçmedi. İyi insanlar arayıp sorarlar beni ama ben bir türlü samimi olamadım. Akşam onlara gidilecekse eşim hep şey diyor sen erken git istersen hayatım ben çıkınca gelirim diyor. Ama istemiyorum erken gitmek. Hala ısınamadım,alışamadım eşimin aile ortamına. Absürt bir şey yok aslında hemen hemen aynı aile yapımız. Bu hisler geçici mi yani yeni evlendiğimizden dolayı mı böyle hissediyorum? Çünkü çok yoruldum stres olmaktan. Aslında ben de seviyorum kalabalık aileleri böyle gidip gelmeleri. Ama neden böyle oluyor anlamıyorum. Ha gittiğimde de keyifli oluyorum aslında. Gidene kadar karnıma kramplar giriyor. Hep böyle resmiyim sanki törene gidiyormuş gibi. Bir alışma süresi falan var mı yani geçiyor mu bu gerginlik hissi?
Bu arada henüz benim akrabalarıma gidemedik. Yılbaşından sonra gideceğiz inşallah. Kendimi biraz yalnız hissediyorum sanırım. Eşim ilk evliliğinden tecrübeli olduğu için benim kadar stres olmuyor tabi akrabalarıma karşı.
