Doğrusu görücü usulu diyebilirim evliliğimiz
Ben Türkiyede en iyi ünivlerden birini bitirdim, şirket kurdum mis gibi çalışıyordum. aileme ev araba gibi güzel yatırımlar yaptım. Bu sebepten dolayı çevrede de çok duyuldum.
Eşim ve ailesi de öyle duyup gelip, tanıştırmak için filan uğraştılar. Sonra nasıl olduysa tanıştım, görüştüm ve evliyim.
Nişanlı iken işimde sıkıntı yaşadım ve çok sağlam bir para ödedim. Arabamı o zaman sattım ve kimseye en ufak bir zararım olmadan canla başla çalışarak borcumju ödedim. Eşimden de ne maddi ne de manevi tek bir destek almadım. Herkes öyle güveniyorduki bana zaten insanları ailemi hayal kırılkığına uğratmamak için borcun miktarını bile söyleyemedim. yaklaşık 100.000TL para ödedim ve hiç borçlanmadım da bu parayı öderken. Elimde avucumda ne varsa sattım, çalıştım ödedim.
Ancak düğün hazırlıkları da benim için bu yüzden zor oldu, çünkü belimi doğrultamadan sürekli harcama yapmam gerekti. Eşimde de bişi yoktu o yüzden kredi çektik. Arabasız çalışmak çok zor, o kadar yere topuklularla tı tık gitmek çok zor, o kılıkta otobüse binmek bile çok zor. Tüm iş görüşmelerime geç kalmaya başladım. Birde şirket sahibisin prestjli durman gerekiyor yatırımcıya karşı ve çalışanlarıma karşı, bu sebepten dolayı da sıkıntılar yaşıyorum.
Yine de toparladım kendimi para biriktiriyorum ama ben bu kadar zorlanıp kimseye en ufak bir yük olmadan elimden geleni yaparken. Herkesin kendi rahatında olmasına bozuluyorum
Eşimde kendi havasında
Havalı bir arkadaş grubu var. Ben para vermeyeyim diye bazen öğle yemeği bile yemiyorum. Çünkü yeri geliyor yatırımcıya filan yemek ısmarlıyorum. Oradan denkleşsin diye. Eşim ise kurum yemeğini beğenmeyip, arkadaşlarıya öğle arasında çıkıp biyerlerde yiyorlar. Bi de bunu bana söyleyinde iyice bunalıyorum.
Şimdi ise araba almak istiyorum bu biriktirdiğim paramla ama üstümde inanılmaz bir baskı var. Bedelliyi ödemem gerekiyormuş ilk olarak
Eşime bunların hepsini söylüyorum. Olmadı sat arabanı kendin öde diyorum ama ona da yanaşmıyor. Arabasız yapamazmış. Ben de yapamıyorum ki bana cidden lazım, ama sırf borç diye yapıyorum yine
( Ayakkabıdan ayağım acıyıp, ben koştururken eşimin restoranda o biricikarkadaşlarıyla takıldığını da duyunca yollarda ağlar duruma geldim artık.
