Yeni evliyim evime alışamıyorum

19 yaşımda yalnız yaşamaya başladım. Evlenene kadar geçen sekiz senede aile evinde genelde misafir gibiydim. Evlendikten sonraki 6-7 ay her gün annemin evine gittim. Orası kendi evimden daha çok evim gibi geliyordu. Hatta annem endişe etmiş bu kız evine alışamıyor galiba diye sonradan söyledi 😂 o ilk ayları atlattıktan sonra normale döndük. 3 gündür şehir dışındaydım, dün gece geldim evim güzel evim modundayım şu an, yastıkları falan öpmek istiyorum 😂😂😂

Yani bunun erken evlenmekle, evden ayrılmamakla alakası yok. Daha çok yeni evliliğiniz zamanla alışacaksınız.
 
Ben de ailemden farkli bir sehirde yaşamamistim evlenene kadar ve yaşim da buyuk degildi evlenirken, evlenip farkli bir şehre gittim ama yine de boyle duygular hissetmemiştim.
Yeni evliyken eşimin işleri bozuldugunda biraz bocalayip X şehri ozledim diyip duruyordum arada ama o da maddi olarak biraz sıkılmamizdandi muhtemelen. Yoksa sorun etmezdim.

Bi akrabam vardi annesini biraz gormesin dayanamazdi duygusallasirdi hemen ama daha 20lerin basinda evlenip yurtdisina yerleşti ve gayet mutluydu hep oyle anne evine geleyim aylarca kalayim yapmadi.

Yaştan veya daha once evden ayrilmakta. ziyade mutlu olunca aramiyorsun anne evini bence ya. Ama en ufacik olumsuzluk hissi olunca ve yeni evli olunca boyle oluyor gibi geliyor bana.
 
catlover00 .!.:
24 yaş küçük mü evlilik için
Genişletmek için tıkla...

Önemli olan yaş değil de evliliğe hazır olma hissinin size ne zaman geleceği.
Ben 27 yaşımda evlendim. Ama sizin yaşınızda iken 23-24 yaşlarımda, işe başlayınca mecburen ayrı eve çıkmıştım. Bekar eviydi. Stüdyo daire idi. Mutfağın olduğu yerde uyuyordum yani ayrı odası bile yoktu. Akşamları işten yorgun argın gelip bir başıma yemek yiyordum. Yine de huzursuz değildim evimde. Eşimle evlenip 1+1 e çıkınca saray gibi geldi hatta. Daha da huzurlu oldum.
Yani beni en çok zorlayan parasızlık sebebiyle küçük evde oturmak zorunda kalmak olmuştu sanırım.
 
Ayyy bende benzer şeyler yaşamıştım şimdi aklıma geldi . 4 senelik evliyim ben . Biz şehir değiştirildik herkesten uzağa yerleştik o ara ben işimden ayrıldım tabi . Düğünden 1 hafta sonra buraya geldik gelirken babamın evinin anahtarını onlara vermiştim alın benim kendi evim var diye 😃 bi Havalıydım ki anlatamam . Buraya gelince boşluğa düştüm çünkü Arapça Kürtçe ve çok az Türkçe konuşulan bir yere geldik işimi bıraktım ilk kez evde oturmaya başlamıştım . Üniversite de filan hep ailemleydim çünkü. Evimin eşyaları ile ilgili sorun vardı mobilyacı ile kavga ettik resmen eksiklerimiz vardı . Eşim ağırdan alıyordu adama baskı yapmıyordu eşimi suçladım tabi . Eşyalar içime bir türlü sinmedi . Evde huzursuzluk oldu zaten evliliğin ilk zamanları bence cicim ayı vs değil zordu bizde . 6 ay geçti herşey düzeldi ama bu kez eşim yurtdışına operasyona gitti . Bende ağlaya ağlaya evimizi kapattım 6 ay annenlerin evinde bir odadan zorunlu olmadıkça çıkmadan yaşadım evim eşim diye ağladım çok zordu 😰 tabi eve geri döndüğümüz zaman herşey iyi oldu şimdi babamlara gidince evet mutlu oluyorum huzur buluyorum vs ama 1 hafta sonra evimizi istiyorum 😍
 
catlover00 .!.:
Merhaba hanımlar. Evleneli henüz 2 hafta oldu şu an çalışmıyorum. Evde tek başıma otururken içimi sıkıntı basıyor daralıyorum çok sıkılıyorum anne evime gidiyorum orda huzur buluyorum o evin her bir köşesi çok huzurlu geliyor bana oraya gittiğim zaman bu eve gelmek istemiyorum. Kendimi hiç boş bırakmamaya çalışıyorum ev işi yapıyorum tv izliyorum kitap okuyorum ama ne yaparsam yapayım içimdeki o sıkıntıdan kurtulamıyorum. Evliliğin ilk zamanları herkes yaşar mı böyle duygular?
Genişletmek için tıkla...
Çok normal yeni bir ortam çoğumuz yaşadık aynı süreçleri ama zaman geçtikten sonra da kendi evinizden başka bir yere gitmek başka bir yerde kalmak istemeyeceksiniz
 
catlover00 .!.:
24 yaş küçük mü evlilik için
Genişletmek için tıkla...
e yani çok da büyük bi yaş değil. 28-30 bandını en erken buluyorum artık. hiç evden çıkmayıp hep ailenizle takıldıysanız bu yaşa kadar normal. bir işe girin bari ev kadını yapmayın kendinizi.
 
gizemliasli .!.:
e yani çok da büyük bi yaş değil. 28-30 bandını en erken buluyorum artık. hiç evden çıkmayıp hep ailenizle takıldıysanız bu yaşa kadar normal. bir işe girin bari ev kadını yapmayın kendinizi.
Genişletmek için tıkla...
Evet 28 bandı bence evlilik için çok iyi 25 yaşında evlendim erkenmiş. Yanlız ev kadını olsa ne olacak onu anlamadım ?
 
LaranjaLima .!.:
Büyümeden evlenirseniz böyle hisler yaşarsınız.
Sorun ailede hala büyüdüğünüzü hissettirememiş ve siz de yetişkin bir birey olduğunuzun farkında olmadığınız için böyle.
Genişletmek için tıkla...
Ne alakası var lütfen, konudan nasıl böyle bir çıkarıma ulaştınız ki, şaşkınım.
Bende ilk 1 ay aynı süreci yaşadım. Birçok kişide yorumda yazmış zaten. Bu çok normal bir süreç.
Nihayetinde doğup büyüdüğün ailenle yaşadığın evden ya da belli bir düzeninin bulunduğu evden çıkıp, yepyeni eşyalarla farklı bir ev ve düzende yaşamaya başlıyorsun.
Erkek ya da kadın farketmeksizin, yadırgaması, kendini huzursuz veya yalnız hissetmesi çok normal değil mi? Bunun birey olmakla, yaşla, sosyallikle vs ne alakası var.
 
catlover00 .!.:
Merhaba hanımlar. Evleneli henüz 2 hafta oldu şu an çalışmıyorum. Evde tek başıma otururken içimi sıkıntı basıyor daralıyorum çok sıkılıyorum anne evime gidiyorum orda huzur buluyorum o evin her bir köşesi çok huzurlu geliyor bana oraya gittiğim zaman bu eve gelmek istemiyorum. Kendimi hiç boş bırakmamaya çalışıyorum ev işi yapıyorum tv izliyorum kitap okuyorum ama ne yaparsam yapayım içimdeki o sıkıntıdan kurtulamıyorum. Evliliğin ilk zamanları herkes yaşar mı böyle duygular?
Genişletmek için tıkla...
Çok normal, ilk dönemler bende aynı şeyi hissettim, neredeyse hergün annemlere gidip eve geri dönmek istemiyordum :)
Kendi evimdede hiçbirşey yapmak istemiyordum. Zamanla evliliğe ve bu yeni düzene alıştıkça; bütün bu karmaşık duygular gidiyor. Aksine artık anne evine gittiğinizde, biraz fazla oturduğunuzda evime gideyim artık diyorsunuz. :)
Yani normal bir süreç bu. Bu süreci; sağlıklı geçirmek ve eve alışmak için, evle uğraşabilirsiniz, dekor, süs vs gibi. Ya da kendinize yeni hobiler edinebilirsiniz.
 
Ocimum basilicum .!.:
Ne alakası var lütfen, konudan nasıl böyle bir çıkarıma ulaştınız ki, şaşkınım.
Bende ilk 1 ay aynı süreci yaşadım. Birçok kişide yorumda yazmış zaten. Bu çok normal bir süreç.
Nihayetinde doğup büyüdüğün ailenle yaşadığın evden ya da belli bir düzeninin bulunduğu evden çıkıp, yepyeni eşyalarla farklı bir ev ve düzende yaşamaya başlıyorsun.
Erkek ya da kadın farketmeksizin, yadırgaması, kendini huzursuz veya yalnız hissetmesi çok normal değil mi? Bunun birey olmakla, yaşla, sosyallikle vs ne alakası var.
Genişletmek için tıkla...
Bir yetişkinkinin hala ailesiyle ebeveyn-çocuk ilişkisi içerisinde olması hiç sağlıklı bir durum değil.
Bu forumdaki sorunlu evliliklerin çoğunun altında yatan sebep de yetişkin sorumluluğundan uzak bireylerin aile olmayı denemesi.
Bu tamam basit bir örnek ama aileden kopamayan yetişkinker gerçekten kültürümüzün önemli bir sorunu.
Gelişmiş ülkelerde neden böyle durumlara az rastanıyor dersiniz? Çünkü bilinçli ebeveynler çocuklarını her zaman bakılması, pışpışlanması gereken varlıklar olarak görmüyorlar. Onlara erken yaşlarda ev, okul, spor vs gibi sorumluluklar yükleyerek sadece kronolojik olarak değil ruhsal olarak da büyüyen bireyler olmalarını sağlıyorlar.
 
Başlarda böyle hissetmeniz normal. evinizi benimsememiz zaman alır. Benimsediğniz zaman anne evinde bile rahat edemeyeceksiniz. Zaman tanıyın kendinize.
 
catlover00 .!.:
24 yaş küçük mü evlilik için
Genişletmek için tıkla...
Değil mi? Profilinizde 23 yazıyor bir de, 24’ü doldurmamışsınız sanırım. Ben 25 olmak üzereyim doğum günüm önümüzdeki ay, 30’dan önce olmasın diyorum 😂. 23-24 bence küçük evlilik için. 17 yaşından beri ailemden ayrıyım, 1 senedir aile evindeyim psikoloji diye bir şey kalmadı. Her gece çalışıp ayrı evde yaşama hayalleri kuruyorum. Mutlu bir aile hayatım var (annem Alzheimer hastası sadece, kavga gürültü olmaz, tek çocuğum) ve seviyorum ailemi. Ama insanın kendi evi bir başka. Ailemi çok sevmeme rağmen hiç anlamlandıramadım aile evinde huzur bulmanızı 😅. İlk kez ailenizden ayrıldığınız için olabilir tabi.
 
Ben ailemden uzak bir şehirde yaşamama rağmen böyle hissetmedim.
Aksine kendi düzenim olması çok hoşuma gitmişti.
Ailemi ziyaret edip gelince de evimi gerçekten özlediğimi fark ettim.
Bu süreci evde geçirmeniz alismaniz açısından önemli bence.
Sürekli aile evine giderseniz hiç alışamazsınız diye düşünüyorum
 
Ben 21 yaşımda evlendim. Evlendiğim ilk zamanlar hiç yabancılamadım annem yeni vefat etmişti zaten 4 ay olmuştu, baba yok yaşadığım evi özlememin tek sebebi erkek kardeşimdi o da ben evlendikten 15 gün sonra askere gitti yaşadığım evde anneannem kalmıştı o da beni yiyip bitirmişti zaten. Benlik bir alışma süreci olmadı evime hep bağlıydım hala öyleyim yazlığa gittiğimiz de hemencecik evimi özlüyorum kurduğum düzenimi özlüyorum, eşim senelerce aile evinde büyüdü hiç ayrı yaşamadı bu yüzden onun alışma süreci oldu burda 3 ay kadar sürdü gündüzleri problem yoktu ama gece uykusu problemliydi şuan o da evden ayrı kalınca hemen özlüyor evi. Yaşadığınız hisler normal şeyler fakat bu hep böyle devam edecek gözüyle bakarsanız böyle devam eder size tavsiyem kendinizi mutfağa verin yeni tarifler deneyin benim canım sıkıldığında mutfağıma girer çok güzel kafamı dağıtırım. Bu arada ev hanımı olmak ile ilgili bir şeyler söylenmiş ev hanımı olmanın kötü yanı nedir hiç bir zaman anlamış değilim. Senelerce çalıştım elle tutulur bir mesleğim de vardı masa başı çalışıyordum ama şuan evde oturmak, evimle, eşimle ilgilenmek bana daha güzel geliyor. Maddi duruma gelince de eşim hiç bir şeyimi eksik etmiyor, bir yere giderken para istememe de gerek kalmıyor bana vermiş olduğu bir kart var içinde her daim nakit bulunuyor, bir yere gitmek istediğim zaman karışmıyor. Ev hanımı olmanın kötü bir yanı yok lütfen artık ev hanımı olan insanları küçümsemeyin.
 
LaranjaLima .!.:
Bir yetişkinkinin hala ailesiyle ebeveyn-çocuk ilişkisi içerisinde olması hiç sağlıklı bir durum değil.
Bu forumdaki sorunlu evliliklerin çoğunun altında yatan sebep de yetişkin sorumluluğundan uzak bireylerin aile olmayı denemesi.
Bu tamam basit bir örnek ama aileden kopamayan yetişkinker gerçekten kültürümüzün önemli bir sorunu.
Gelişmiş ülkelerde neden böyle durumlara az rastanıyor dersiniz? Çünkü bilinçli ebeveynler çocuklarını her zaman bakılması, pışpışlanması gereken varlıklar olarak görmüyorlar. Onlara erken yaşlarda ev, okul, spor vs gibi sorumluluklar yükleyerek sadece kronolojik olarak değil ruhsal olarak da büyüyen bireyler olmalarını sağlıyorlar.
Genişletmek için tıkla...
Abartmasanız mı acaba? Ebveyn çocuk ilişkisi yetişkinlikte ya da evlenince biten bişey değil. Biz hala onların çocuğuyuz onlar hala bizim ebeveynimiz. Mutlu bir ailede büyüyen insanlar aile evinde yaş 80’de olsa huzur bulurlar. Bunun sorumlulukla, birey olmakla alakası yok. Ablam 50 yaşını geçmiş, 30 senelik evli başka şehirde yaşayan, kendi kızını evlendirmiş anneanne adayı bir kadın. Hala annemizin evine geldiğinde huzur bulduğunu söyler. Anne Baba evi huzurdur bazı insanlar için.

Kadın daha 2 haftalık evli. Alışamaması, bocalaması kadar doğal bir şey yok. Sağlıksız ya da anormal bir durum değil.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Aleda__
  • Kilitli
Konuşmayı kesmeli miyim?
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
2K
Honkiponkitorino
Honkiponkitorino
G
  • Kilitli
Azrail gelse elinden tutup gideceğim.
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
4K
Vasfiyeteyzeniz
Vasfiyeteyzeniz
Z
  • Kilitli
Evimde büyü olduğundan şüpheleniyorum
Yorumlar
3
Görüntüleme
17K
Mune
Mune
D
Bir ailemin olmaması/ Ayrı eve çıkmak
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
5K
Purpplee
Purpplee
Nhessa
27 Mayıs - 2 Haziran 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
4K
Nhessa
Nhessa
Back
X