Merhaba Hanımlar,
Benim is yerimden gorustugum yeni biri var hayatimda. Öğle yemeklerini birlikte yemeye, tatlı tatlı flört etmeye başlamistik ki bu kisi bana acildi. Gorusmeye devam ediyoruz şu an her sey guzel gidiyor.
Sorunum şu ki daha bunu konusmadik tabi ama ikimiz de sartlarimiz geregi birkac yıl daha evlilik düşünemeyecek durumdayız. Kendisinin borçları ve askerlik durumu var, benim kendime göre sebeplerim var. Evliliğe karsi degilim sartlar olgunlastiginda neden olmasin.
Fakat benim bir problemim var; çocuk meselesi benim icin ciddi bir tabu... Daha 20li yaşlarin basindayim o yüzden bu şekilde düşünüyor olabilirim belki yıllar sonra fikrim değişir ama şu an için gerçekten çocuk fikri bana uzak. Daha genciz ama artık ergen de değiliz, yaşlar ilerliyor, is hayatina atılan birçok arkadaşım huzurlu bir yuvaya sahip olma, anneliği tatma hayalleri kuruyor fakat ben gerçekten şu anda maddi ve manevi imkanlarımı çocuk sabihi olmak için sınırlandırmayı göze alacak kadar annelik içgüdüsüne sahip değilim.
Geçenlerde yine bu görüştüğüm kişiyleyken kendisi laf arasında cok üzerinde durmadan da olsa çocuk sahibi olma hayalinden bahsetti. Ve ben o an bir tuhaf hissettim, hiç bir şey demedim tabi ki. Sonra bu olayı arkadaşlarıma anlattığımda arkadaşlarım iki görüşe ayrıldılar. Bir kesim "daha ortada fol yok yumurta yok, gençsin hemen evlenmeyi bile düşünmüyorsun, adamla oturup çocuk konusacak değilsin, hem belki zamanla senin de fikrin degisir, bunu sen de inkar etmiyorsun" diyorlar. Bir kesim ise "uzun süre sevgili kalsaniz, iş evliliğe varsa en sonunda 'ben aslinda cocuk istemiyordum ama evlilik fikri olmadan konusmak erken olur diye düşünmüştüm' diyip sevgilinden ayrılacak mısın, ya fikrin değişmezse" diyor.
Siz hangi fikre katiliyorsunuz hanimlar? Ya da başka fikriniz var mı? Kafam cok karisti lutfen yardimci olun bana
Benim is yerimden gorustugum yeni biri var hayatimda. Öğle yemeklerini birlikte yemeye, tatlı tatlı flört etmeye başlamistik ki bu kisi bana acildi. Gorusmeye devam ediyoruz şu an her sey guzel gidiyor.
Sorunum şu ki daha bunu konusmadik tabi ama ikimiz de sartlarimiz geregi birkac yıl daha evlilik düşünemeyecek durumdayız. Kendisinin borçları ve askerlik durumu var, benim kendime göre sebeplerim var. Evliliğe karsi degilim sartlar olgunlastiginda neden olmasin.
Fakat benim bir problemim var; çocuk meselesi benim icin ciddi bir tabu... Daha 20li yaşlarin basindayim o yüzden bu şekilde düşünüyor olabilirim belki yıllar sonra fikrim değişir ama şu an için gerçekten çocuk fikri bana uzak. Daha genciz ama artık ergen de değiliz, yaşlar ilerliyor, is hayatina atılan birçok arkadaşım huzurlu bir yuvaya sahip olma, anneliği tatma hayalleri kuruyor fakat ben gerçekten şu anda maddi ve manevi imkanlarımı çocuk sabihi olmak için sınırlandırmayı göze alacak kadar annelik içgüdüsüne sahip değilim.
Geçenlerde yine bu görüştüğüm kişiyleyken kendisi laf arasında cok üzerinde durmadan da olsa çocuk sahibi olma hayalinden bahsetti. Ve ben o an bir tuhaf hissettim, hiç bir şey demedim tabi ki. Sonra bu olayı arkadaşlarıma anlattığımda arkadaşlarım iki görüşe ayrıldılar. Bir kesim "daha ortada fol yok yumurta yok, gençsin hemen evlenmeyi bile düşünmüyorsun, adamla oturup çocuk konusacak değilsin, hem belki zamanla senin de fikrin degisir, bunu sen de inkar etmiyorsun" diyorlar. Bir kesim ise "uzun süre sevgili kalsaniz, iş evliliğe varsa en sonunda 'ben aslinda cocuk istemiyordum ama evlilik fikri olmadan konusmak erken olur diye düşünmüştüm' diyip sevgilinden ayrılacak mısın, ya fikrin değişmezse" diyor.
Siz hangi fikre katiliyorsunuz hanimlar? Ya da başka fikriniz var mı? Kafam cok karisti lutfen yardimci olun bana
