Yeni şehre alışma süreci, iç sıkıntısı.

karalahana06

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Şubat 2018
898
519
53
İyi ve huzurlu geceler sevgili kk üyeleri. Yaklaşık 10 gün kadar önce şehir değiştirdik. Aslında bu geldiğimiz yeni şehre kendi isteğimizle geldik bildiğimiz yer ailelere çok yakın ve hem benim hem eşimin birçok akrabası bu şehirde. İş ortamında da somut ve iç karartıcı bir olay yaşamadık ne ben ne de eşim...
Ama değişimden mi kaynaklı bilemiyorum inanılmaz bir iç sıkıntısı var ikimizde de... Bu değişim ve adaptasyon süreçleri genelde sancılı oluyor. Zaman her şeyin ilacı belki de ama ben bu adaptasyon süresinin bir an evvel bitip hayatımın rutine bağlanmasını istiyorum... Geldiğimiz günden beri neredeyse her gece ağlıyorum... Maneviyatım mı azaldı acaba diye düşünüyorum bazen... Çok mu Şükürsüz bir insanım diyorum kendi kendime... Ama işin içinden çıkamıyorum. Eksik bir şey var ama ne olduğunu çözemiyorum...
Bu süreçte kitap okumayı falan denedim ama o da çok yaramadı sanki... Ya da biraz sabır mı göstermem gerekiyor...
 
Ayni şeyleri yaşadim ve geri dönmeyi cok istedim 2 yil alisamadim pisman oldum.Duzeni bozmak tekrardan kurmak cok zor oldu maddi manevi yiprandim.Cevre kurmak cok zor oldu belli bir yaştan sonra.Zaman gectikce alisacaksiniz ancak ilk etapta boyle hissediyorsan cok özleyeceksin geldigin yeri.
 
Ben tanıdık tek bir Allah'ın kulu olmayan bi şehirde yaşıyorum hiç zorlanmadım . Mizaç da olabilir ama belki arkadaş edinseniz sizin için normallesebilir, akrabalarla görüşün dicem ama korona var
 
Bana garip geldi şuan sizin yeni yerinizi keşfederek programlar yaparak evin tadını çıkararak geçirmeniz gerek daha küçük bir şehire mi geçtiniz ya da sevdiğiniz dostlarınızı mi biraktiniz acaba
Aslında tam aksine çok çok daha büyük bir şehre geçtik ama dediğiniz gibi sevdiklerimizi arkada bırakmış olabiliriz bir de süreç o kadar hızlı işledi ki ne ara taşındık ne ara işe başladık anlayamadık hiç... Sanırım o boşluğu anca yaşayabiliyorum
 
Ben tanıdık tek bir Allah'ın kulu olmayan bi şehirde yaşıyorum hiç zorlanmadım . Mizaç da olabilir ama belki arkadaş edinseniz sizin için normallesebilir, akrabalarla görüşün dicem ama korona var
Şu illet geçsin de inşaallah... Biraz kötü bir zamana denk geldi aslında taşınmamız
 
Ben sehir degil de semt degisirip baska bi eve gectigimde ayni hissi yasadim gecen sene. O kadar evden ayri hissettim icime sinmedi ki ruhum daraldi. Bi ara panik atak geciriyorum bile sandim antidepresan basladim. Tabii tek sebep ev degisikligi degildi ama onemli bi sebepti. Simdi buyuk bir istekle sehir degistirecegim kolileri hazirlamaya basladim. Ama siz alisirsiniz bi rutine girdi mi gerisi gelir. Sehirdeki guzel yerlere gidin etkinliklere katilin filan. Benim is yogunlugum artmisti oyle arada kaynadi gitti
 
Şu illet geçsin de inşaallah... Biraz kötü bir zamana denk geldi aslında taşınmamız
Ben de şimdi yeniden taşınma hazirligindayim işin kötüsü buraya geldiğimde hemen kurslara falan yazılmıştım spora falan gidiyodum İngilizce vs vs derken baya çevre edinmiştim. Şimdi gideceğim kursa gidemem çünkü bi bebeğim ve yine tanıdığım kimsem yok. Çevre edinmek için hiç uygun bi dönem olmadı. Ben genelde yalnızlığa alışığım onda sorun yaşayacağımı sanmıyorum ama bi şeye ihtiyacım olduğunda nerelerden temin edebileceğim konusunda fikir alacağım insanların da olmaması kötü oldu. Hayırlısı bakalım şu korona illeti hemen bitmez ben açıkçası 2021 i bile gözden çıkardım. İnsanların hayatlarına devam ediyo olmasına kızmıyorum normallesebilirler ama tedbirsiz olmalarına aşırı kızgınım
 
Güle oynaya taşındım ben de 2 ay önce. Sonunda atandım, istanbul'un hengamesinden kurtuldum diye sevincimden ağlamıştım. Ama ciddi bir depresyona girdim gelince. Sanki İstanbul'da gurbette değilmişim gibi gurbete geldim ailemi özlüyorum diye ağlıyordum. Halbuki ailemin yaşadığı şehre daha yakınım şu an... Ama normal süreçler bunlar. Herkes aynı tepkileri gösteremez değişikliklere karşı. Çalışıyor olmanız bence avantaj, ben hala başlayamadım. Evde olsanız daha sancılı geçerdi bu süreç emin olun. Zaman hiç geçmiyor çünkü. Yaşadığımız yeri güzelleştiren kurduğumuz dostluklar.. Zamanla bir çevreniz olursa orayı daha çok benimsersiniz. Ben en çok bunun eksikliğini hissediyorum. Evimiz boş kalmazdı.. Şu an akşamları eşimle bakışıyoruz. Çıkıp 2 kadeh bir şey içiyoruz arkadaşlarımızı anıyoruz sürekli.. ama zamanla burda da arkadaş edineceğiz illaki.. sabır..
 
Kızlar her birinize ayrı ayrı teşekkür ediyor ve katılıyorum... Gerçekten zaman ve sabır... Çoğunuzun dediği gibi aslında çalışmak ciddi bir avantaj hiç değilse zaman geçiyor hem de emek verip karşılığını alıyorsunuz.
Umarım umarım bir an evvel hepimiz adapte oluruz yeni yerlerimize
 
O kadar güzel özetlemişsiniz ki... Çoğu zaman hiç alışamayacakmışım gibi hissediyorum nedense... Halbuki ne alakası varsa...
Tek ilaç zaman galiba
Ben psikologa bile gittim ilaç tutuşturdu...yeni şehirde asla mutlu olamayacağımı yavrumun berbat yetisecegimi kocamın beni aldatıcağını mahvolacagimizi hayatimin içine ettiğim gibi düşüncelerden özellikle geceleri çarpıntı ile uyandım aylarca ...ya dedim kendime ne ilacı kendine gel...bu şehirde 2milyon insan yaşıyor mutlu mutsuz ama kendisine mutluluk çıkarıyor...senin elinde dedim herzaman da hayirlisinin boyle olduğunu düşündüm içimi ferahlattim dua ettim ve inanın gidersem burdan derin bi üzüntü duyarım.. ve hiç de o içime gelen kafama gelen çarpıntı yaptıran kötü şeyler şükür olmadı...cok daha iyi şeyler yaşadık hatta burda tabi ki ilacı almadım bile kullanmadım saçmalama ilaclik bisi degil bu geçecek dedim hep
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…