Canım çok teşekkür ederim, yazarım tabii, yazayım hatta:)))
Benim ikinci denememdi, ilkinde yeni yönetmelikten önce 3 adet 1. kalite 3. gün embriyosu yerleştirmişlerdi ama şansım yaver gitmedi, biraz da ben cahillik ettim, çok şiddetli kabız oldum, fazla da yatamadım. kabız oldum ve sonuç negatif geldi. Hiç vakit kaybetmeden negatifin üzerine ikinci reglimde dondurulmuş embriyo tedavisine başladım, bu arada da yeni yönetmelik çıktı, çok kızdım çok tepindim, mailler telefonlar ulaşabildiğim heryere şikayetler yolladım, çok da moralim bozuldu. Hatta bu ikinci denemeyi gözden bile çıkarmıştım, bir sonrakine iki tane koyarlar zaten diye. Sonuç konusunda fazla umutlu olmadığım için stres yapmadım, ama tedaviyle ilgili hiçbir şeyi de aksatmadım. Endometriumum biraz geç kalınlaştı, tedavim biraz uzadı, hoca gelsin yapsın diye embriyom çözdürüldükten sonra 1 gün transferim geciktirildi. Bir de üstüne üstlük transfer öncesi ben idrardan patlayacakken benim yerime ameliyathanenin tepe ışığı patladı, transfere başlamadan önce bir yarım saat da onu düzeltmeye çalıştılar:))))
Transferden sonra annemle babam geldi, çok da özlemiştim onları, bir hafta rapor aldım, 2 yıldır tatil de yapmamıştım, hem dinlendim hem anne baba şefkati gördüm. Bol bol uzandım, hep sevdiğim şeyleri yaptım, kabız olmamaya dikkat ettim. sabahları akşamdan ıslatılmış zerdali (kayısı değil) kurusu yedim. Ananas kivi ve portakal yedim. Annem babamla uzun zamandır görüşememiştik, sohbet muhabbetle zaman su gibi akıp geçti, transferi de sonuç gerginliğini de unuttum gitti:)))
Belirti olarak gögüslerim karıncalanıyordu, regl ağrısına benzer ağrılar oluyordu ve rahmimde kasılmalar hissediyordum. Bunlar negatif ile biten denememde de olduğu için hiç kafaya takmadım. Kanamam olmadı hiç, hatta yerleşme kanaması gibi iki üç damla lekelenme olsa sevinecektim. O olmayınca tutmadı diye bozuldum bile.
Transferin 7. günü annemleri memlekete uğurladıktan sonra artık dayanamadım ve idrar testi yaptım, silik de olsa çıktı. Güvenmemeye çalıştım iki gün sonra tekrarladım, bu sefer daha koyu çıktı. İki gün daha sonra yani bugün de test günümdü, 247,5 çıktı:))
böyle işte, biz bugün eşimle sonucu aldıktan sonra konuşurken ikimiz de aynı şeyde karar kıldık: bu tedavinin en önemli parçası sabır ve azim. Gerçekten de hiç kolay değil ama sabredilmeyecek gibi de değil. O yüzden her ne yaparsanız yapın sabrınızı ve sakinliğinizi bozmayın derim ben:)))