ne eksik ne fazla, onun gibi sevsem, o günlerdeki gibi mutlu olsam yeter...Emin ol onu sevdiğin gibi kimseyi sevemezsin ya daha az seversin yada daha çok seversin başkasını... Bu yüzden boşver yaşın daha ne ki kimler çıkacak karşına bu zamana kadar o mu vardı sanki bu sana bir hayat dersi olsun bundan sonra daha seçici ol hayatına girecek her insanda zamanla herşey geçiyor bak ilk günkü acın bile yok ondan vazgeçebildin :) sen yeter ki kararlı ol hayatına sahip çık
haklısınız umarım dediğiniz gibi olur bundan sonrası.Birgun oyle biri karsina cikicakki , bukadar üzüldüğün icin pisman olacaksin...
DEGMEZ , helleki boyle bir erkek tipi icin hic DEGMEZ uzulmeye.
neden uzuyosun kendini, Bosver gitsin amannn...
Hayat okadar kisaki sevilmeye degmeyen insanlar icin kendini zerre kadar Üzme.
ne eksik ne fazla, onun gibi sevsem, o günlerdeki gibi mutlu olsam yeter...
Merhaba sevgili arkadaşlar, ben 21 yaşında bir öğrenciyim. sorunum belki de hepinizin zaman içinde yaşamış olduğu çoğunuza göre basit ama bana göre ömürden ömür çalan bir dert. ben ilk defa sevdiğim gerçekten aşık olduğum beni o kısacık süre içinde sadece mesajlaryla bile mutlu eden insan tarafından terkedildim. ve çok uzun zaman önce oldu bu. yaklaşık 1 sene önce. o günden sonra asla eskisi gibi olamadıım. çünkü onu ne kadar sevdiğimi tahmin bile edemezsiniz. ilk aşkım ilk sevgilimdi o benim. doğum günümden 4 gün sonra ayrıldı benden. yıktı beni. zaten başka bi şehire üniversiteye gitti. her gün onun face twitter profiline bakmaktan acaba bi sevgilisi var mı yok mu diye düşünmekten beynim yorulmuştu artık. unutmak için neler yapmadım ki , olmadı. telefonumda bilgisaayarımda onun resimleri, bakmaya bile doyamıyordum. ama o, beni bi kere bile aramadı, mutluydu çünkü. yokluğumu hiç hissetmedi. ben cesaretimi toplayıp ona mesaj attıım görseniz nasıl heyecanlıyım ama bir cevap bile yazmadı günlerce gecelerce ağladım. yemeden içmeden kesildim tam 12 kilo verdim. hastanelik oldum. psikoloğum majör depresyon geçirdiğimi söyledi. arkadaşlarım yurtta odama gelir kapıyı tıklatır ses yoksa intihar ettiğimden şüphelenir görevliye haber verirlerdi halbuki dışardaydım:) ha onun dışında derslerime çalışamıyordum hatta okulla bile gidemiyordum 1 dönemim uzadı bu yüzden.
geçen gün bu duruma son vermeye karar verdim. tabi bu karara bikaç kez mesaj atıp yine cevap alamamam da etki etti. bütün fotolarını sildim. mesajlarını onu bana hatırlataacak her şeyi sildim. ona yazdğım günlüğü yaktım. olmayacaktı. bi gün onun evlendiğini duyacaktım ya da sevgilisiyle görecektim vs. dün gece bunları düşünerek son kez ağladım. hıçkıra hıçkıra. ama kararım kesin 1 senem boşa gitti ama bundan sonrası böyle olmayacak.
bunların yanında beni korkutan bişey var. bir daha onunla olduğum dönemlerdeki gibi mutlu olabilecek miyim? onu sevdiğim gibi başkasını sevebilecek miyim? yoksa bir yanım bundan sonra eksik mi kalacak. lütfen yardımcı olun fikirlerinizi duymaya ihtiyacım var. sevgiler.
elbette seveceksin yeniden. su an sorun karsına onu unutturacak niteliklerde briinin çıkmamıs olusu. onunla tekrar barısmak gibi bir ihtimalin kalmamışsa eğer , hayatına sevebileceğin briini dahil edebilmek için oncelikle o hesaplardan eski sevgiliyi takip etmeyi bırakarak bi yerden baslaman lazım. yoksa onunla veya onsuz hayatına hala onunla devam etmiş oluyorsun. atıyorum 2 sene mi çıktınız, 1 senedir de takip ediyorsun 3 senedir bi sekilde hala onunlasın demek oluyor, 1 sene daha böyle devam edersen 4 sene olucak ve bu böyle artarak devam edicek içinde iyice büyüyüp saplantı haline gelicek.
hiç görüştünüz mü ayrıldıktan sonra?
Merhaba sevgili arkadaşlar, ben 21 yaşında bir öğrenciyim. sorunum belki de hepinizin zaman içinde yaşamış olduğu çoğunuza göre basit ama bana göre ömürden ömür çalan bir dert. ben ilk defa sevdiğim gerçekten aşık olduğum beni o kısacık süre içinde sadece mesajlaryla bile mutlu eden insan tarafından terkedildim. ve çok uzun zaman önce oldu bu. yaklaşık 1 sene önce. o günden sonra asla eskisi gibi olamadıım. çünkü onu ne kadar sevdiğimi tahmin bile edemezsiniz. ilk aşkım ilk sevgilimdi o benim. doğum günümden 4 gün sonra ayrıldı benden. yıktı beni. zaten başka bi şehire üniversiteye gitti. her gün onun face twitter profiline bakmaktan acaba bi sevgilisi var mı yok mu diye düşünmekten beynim yorulmuştu artık. unutmak için neler yapmadım ki , olmadı. telefonumda bilgisaayarımda onun resimleri, bakmaya bile doyamıyordum. ama o, beni bi kere bile aramadı, mutluydu çünkü. yokluğumu hiç hissetmedi. ben cesaretimi toplayıp ona mesaj attıım görseniz nasıl heyecanlıyım ama bir cevap bile yazmadı günlerce gecelerce ağladım. yemeden içmeden kesildim tam 12 kilo verdim. hastanelik oldum. psikoloğum majör depresyon geçirdiğimi söyledi. arkadaşlarım yurtta odama gelir kapıyı tıklatır ses yoksa intihar ettiğimden şüphelenir görevliye haber verirlerdi halbuki dışardaydım:) ha onun dışında derslerime çalışamıyordum hatta okulla bile gidemiyordum 1 dönemim uzadı bu yüzden.
geçen gün bu duruma son vermeye karar verdim. tabi bu karara bikaç kez mesaj atıp yine cevap alamamam da etki etti. bütün fotolarını sildim. mesajlarını onu bana hatırlataacak her şeyi sildim. ona yazdğım günlüğü yaktım. olmayacaktı. bi gün onun evlendiğini duyacaktım ya da sevgilisiyle görecektim vs. dün gece bunları düşünerek son kez ağladım. hıçkıra hıçkıra. ama kararım kesin 1 senem boşa gitti ama bundan sonrası böyle olmayacak.
bunların yanında beni korkutan bişey var. bir daha onunla olduğum dönemlerdeki gibi mutlu olabilecek miyim? onu sevdiğim gibi başkasını sevebilecek miyim? yoksa bir yanım bundan sonra eksik mi kalacak. lütfen yardımcı olun fikirlerinizi duymaya ihtiyacım var. sevgiler.
nedir bu saçma tercihlerimiz, beddua etmeyi sevmem ama allah böyle erkeklerin belasını versin. tabi bizde de hatalar var. ben onu aklımdan beynimden kalbimden çıkarmak için uğraşıyorum siz de deneyin ne olur.Canım benim önce konumu oku istersen ve ne kadar şanslı oldugunu bir düşün http://www.kadinlarkulubu.com/showthread.php?t=694715
Şimdi gelelim sana başkaları gibi "aman ya takma kafana, salla kızım ya, alt tarafı bi erkek be kızım, ne salaksın ya bi cocugu unutamadın, sen karaktersizmisin bide msj cekiyorsun" demeyecegim tabiki çünkü bana arkadaslarım hep böyle söylerlerdi. Eğer okuduysan görmüşsündür ben senden daha ağır şeyler yasadım üstelik 4 sene sürdü bu durum 4 sene boynumda tasma dolastım resmen ve kimse bana yardımcı olamadı herkes takma deyip geciyordu derken uzun zamanda geçse dogru yolu kendim buldum ve atlatmak için birilerine anlatmam gerekti sana söyleyecegim tek sey buraya yazmakla en dogru işi yapmıssın, buradaki arkadaslar gercekten kendi derdi gibi cevap veriyolar sana destek oluyolar. Şimdi sana yalvarabilirim bir ablan olarak ben zamanında arkadaslarımı eşimi dostumu dinleseydim bu kadar uzun sürmeyecekti bu durum lütfen ve lütfen hayatından tamamen cıkar sakın ha sakın mesaj atma arama facebook una bakma demiyorum bu alıskanlık olmus belliki ama ne yap et bunu azaltmaya bak. Sevmenin ne demeke oldugunu bende iyi bilirim insan tüm gururunu ayaklar altına alıp yine yine yine yazar. Ama sunu unutma bizim sevdigimiz adamlar ne yazıkki bizi sevmediler eger sevselerdi görüyosunki gayette senin benim gibi davranabilirlerdi fakat biz nedense bu duruma inandıramıyoruz kendimizi. O adam yok olsa zaten yanında olurdu. Ve sana yemin ediyorum eger ben suan iyiysem herkes herseyi atlatır ben acillik oldugum günleri bilirim ama hepsi geçiyor inan bana. 1 hafta 1 ay 1 sene ne kadar sürerse sürsün hiçbir acı sonsuza kadar sürmez lütfen bana güven ve kararlı ol.
nedir bu saçma tercihlerimiz, beddua etmeyi sevmem ama allah böyle erkeklerin belasını versin. tabi bizde de hatalar var. ben onu aklımdan beynimden kalbimden çıkarmak için uğraşıyorum siz de deneyin ne olur.
ben daha ilk günlerdeyim. 1 senedir ilk kez onun fotolarına bakmadığım günler geçiriyorum. zor geliyo onu tamamen silip atmak. dün mesela çıktım terasa hüngür hüngür ağladım. ama biliyorum ki bunlar kırılma noktası. öyle hissediyorum. unutucam. umarm siz de unutursunuz. mutlu olmak hepimizin hakkıBen denedim ve oldugunu görmeye basladım o yuzden yazını görür görmez yorum yapmak istedim çünkü bu sürecin ne kadar zor oldugunu bir ben bir allah bilir sonunda mide agrılarım aglama krizlerim uykusuzlugum geçti. Kendini sen yinede hatalı görme biz çok safça sevdik ben kafamı kaldırıp kimseye bakmadım bile daha neler neler haketmeyene denk geldik haa neden yaptım bunca şey orasıda mechul tabi hala anlam veremiyorum. Unutmayı bütün bir kararlılıkla dene gerçekten dene bak gör kendine nasıl güvenin geliyor. Bu arada bir arkadaşım ilk 40 gün çok önemli sonrası yokuş aşağı derdi ne alaka derdim cidden öyle oldu o 40 gün hiçbir resmine bakmadım hiç slow şarkı dinlemedim hiç face ine bakmadım yani ona dair zerre bişi yapmadım zorlanmadımmı köpek gibi zorlandım ama kararlıydım lütfen sende dene sonunda iyi bir uyku cekiceksin bana inan
çok çok çok isterim bunların olmasını. allaha dua ediyorum hep.canım emin ol kaçan kovalanır.sen ona mesaj attıkça egosu şişti beyefendinin.ne resim ne mesaj onunla ilgili hiç bişeyi bulundurma artık hayatında.hayatını kendi kendine zehir etmişsin.aşkıda acıyıda çekmişsin.ee artık kendine gelme zamanı..güzelim yaşını heba etme.geri gelmeyecek bu günler.sonra diyeceksin boşuna yıpratmışım kendimi diye...sen onu aramayı bırakacaksın,hatta adını bile unutacaksın.sonra belkide o seni arayacak...ama işte o zaman ona karşı hiç bişey hissetmediğin için sen dönmeyeceksin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?