Bir birey için en önemli şeylerden biri ekonomik özgürlüktür,öyle değil mi? evet ekonomik özgürlüğüm elimde ama genede mutlu,huzurlu değilim ki!..
5 yıldır çalıştığım bu şirkette artık en ufak şeyler bile batar halde geldi.İlk işe girdiğim zamanları düşünüyorumda nasılda bir hevesle işe gider adeta enayi gibi harıl harıl çalışırdım.Sonra günler aylar yıllar geçti ve meğersem bütüm emeklerimin boşuna olduğunu öğrendim. Burda zerre kadar kıymetim yok ,işi bilmeyen sorumluluk sahibi olmayan elemanlar daha kıymetli,neden?
5 tane patron ve 6 eleman ! neredeyse her elemana bir patronun düştüğü bu şirkette işler öyle zor yürüyor ki; patronlar birbiri ile iletişim halinde değiller biz elemanları iletişim aracı olarak kullanıyorlar.Doğan anlaşmazlıklardanda dolayısıyla gene biz elemanlar sorumlu oluyoruz.
İşe gelmeyen eleman, benim işimi halleden varmı demiyor herkes ayrı bir alemde.Bakın bugün cumartesi ve ben şirketteyim.Sekreter gelmedi,ofis boy gelmedi,çaycı gelmedi....
Ve bu insanların işini ben yapıyorum.Ve ben muhasebedeyim! bunca yıl okumak,bunca yıl tecrübe edinmek, bir yerde o kadar içi boş birer kavram haline geliyor ki şaşırıyorum.
Patron kalkıp ''bana niye görücülük yapmıyorsun'' (kahve yapmıyorsun) gibi laubali bir cümleyi gayet rahat şekilde söyleyebiliyor.Erkek arkadaşımı kastederek baban seni sattı artık mutludur ! diyebiliyor. Migrenim tutunca,reglinle mi alakalı diye sormaya cesaret edebiliyor!
Acaba bende günün birinde patron mertebesinde olsam böyle olur muydum? Sanırım 5 yıldır her türlü belden aşağı muhabbetlere kadar varan konuşmalardan,davranışlardan hatta eziyete varan durumlardan sonra çok zor..
Oturup yaşadığım saçma durumları anlatmaya kalksam sanırım akşam olurdu ha yazarım yazmasına ama bunları yazmak,konuşmak bile o kadar yorucu geliyor ki sanırım bu şirkette benim katlanabileceğim birşey kalmadı,tahammülsüzlük hat safhada..
Şu anda dolmuş biri olarak buraya bunları yazmanın beni rahatlatacağını düşündüm.Belki daha beter,zor durumda olanlarda var (şaşırmam)
Hatta bir işe sahip olmama rağmen şikayet ettiğimi düşünenler bile olabilir (bunada şaşırmam)
Ama insan gerçekten tükeniyor ve ben tükendim..
Bunca yıllık emeğimi buraya bırakıp vurup kapıyı gidemiyorumda...
Acaba bu ömür törpüsü iş yerinden nasıl kurtulurum?
Hiç bilmiyorum...:uhm:
Sevgılı arkadaslar ,
Bende su an ArkadSHE ile benzer sikintilari yasamaktayim. Ne yazik ki o isi birak demek kolay da birebir konunun icindeyken bunu yapmak zor. 4 -5 senedir calistigim sirket ve sirket krizde iceride aylardir birikmis maasim var neredeyse 2nci el kucuk bir araba parasi.Ha bugun isler duzeldi ha yarin hepsini yatircaz diye oyaliyorlar.
Sirkette calisan personel kalmadi para sikintisindan herkes gitti. sadece idari kadroda ben ve birkac bayan arkadasim daha kaldik. yapmadigimiz is kalmadi.Universite mezunuyum nafile her ise kosar oldum. kac kisinin isini yapiyorum. .Butun bunlari gectim babam yasindaki patrondan agiza alinmayacak asilma icerikli konusmalar igrenc belalti cumleler .Normal sartlarda agzima geleni sayar cekip giderdim .icerde param var gidemiyorum.Oyle bir sinir bozuklugu icindeyim cikmazdayim ki neyapacagimi sasirdim. Burada bunu yaziyorum cunku ayni durumu yasayabilecek arkadaslarimiza bayanlara ornek olsun. Agzima geleni sayip cekip gitsem icerdeki paramin tek kurusunu vermezler. Ayrilan kimse parasini alamadi.Bazilari dava acti.Birde ustune yalandan sebep uydurup karsi dava aciyor serefsizler.
birincisi diger arkadaslardan farkli olarak bekar olmam 30lu yaslarin basinda olmam mi sebep bilmiyorum. kendi halinde sessiz sakin isinde gucunde bir insanim.benim sessiz kalmam, utanmam ,rahatsizligimi belli etmem uzak durmam surat asmam,konusmalardan hoslanmadigimi belirtmem konuyu degistirmeye calismam patronum icin bisey ifade etmiyor. ustelik ben rahatsiz oldugumu soyledikce belli ettikce iyice usteliyor konusmalarini . kendisi sirket sahibi gidip sikayet edebilecegim kimse de yok.diger arkadaslarimin yaninda bana bunu yapiyor onlarda diyorlarki eger seni korursak cevap verirsek bize de soylemeye basliyor.Onlarinda evliliklerine ozel hayatlarina karisiyor.Cinsellikle yemis kafayi. Babam yasinda adam beyin hucreleri olmus tek derdi uckuru olmus. Kizi yasinda torunu yasinda insanlara erkek erkege dahi konusulmayacak igrenc sakalar asilmalar anlatamam o cumleleri.
En son evlenmeden once cinsel hayat yasamak istersem musait oldugunu belirtti. Artik saf gorunup anlamazdan gelmekte cozum olmuyor.Oyle konusmalarki agzima alamiyorum cumleleri.Rahatsiz oldugunu belirtince sen kotu niyetli oluyorsun...daha neler neler anlatsam kimligim anlasilir diye buradan soylemek istemiyorum.Ailemi bu ise sokmak istemiyorum sonucta yetiskin bir insanim.Oyle sevgilim nisanlim arkadasim falan da yok gelip gozkorkutsun.Zaten buda ise yaramaz.zihniyet bozuk ne yapsan fayda etmez.
Karar verdim yillik izne cikana kadar sabredip is arayacagim. zaten yaz donemi isler durgun.isterlerse gorsunler is aradigimi umurumda degil. is bulsam da bulmasamda nasil bir yol izleyecegime tatil donusu karar verecegim. Allah kimseye cektirmesin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?