yilik yap, ktlk bul....

Atasözleri boşa yazılmamış, ben inanırım atalarımızın sözlerine.İyilikten maraz doğar Acıma acıncak hale gelirsin.Çok inanırım ben bu laflara ve başımada hep gelir hep acırım üzülürüm çevremdekiler yapma etme der dinlemem, sonra yapma etme diyenler haklı çıkar.Çok basit bir örnek vericem,kız kulesinin orda oturmuş simit yiyoruz,kötü giyimli bir çocuk dilenci geldi para istedi,ben hemen üzüldüm.Eşim ters ters baktı bana dilencilere para vermeye çok karşıdır.Benim üzüldüğümü görünce çocuğa 'karnınmı aç' dedi.Çocukta 'evet abi Allah rızası için ekmek parası karnım çok aç' dedi.Eşim hiç yenmemiş simit verdi çocuğa al doyur karnını dedi.Çocuk burun kıvırdı aldı.bizden 10 adım uzaklaştı simiti denize fırlattı.Okadar üzüldüm ve sinirlendimki anlatamam.Eşim haklı çıktı ve artık asla dilencilere para vermiyorum.:1no2:
 
Ama eşin de en iyisini yapmış.Para vermek yerine açım diyene yiyecek verdin mi ,hem kimse seni enayi yerine koyamamış oluyor hem de onları dilenmekten biraz caydırabiliyorsun(herkes yaparsa tabi)
Bir de gördün mü çocuk senden para istiyor ama sizin yediğiniz simiti beğenmiyor,ben de bir kere hiç abartmıyorum,kadıköy sahilde kör bir dilenci görmüştüm.Aradan 1-2 saat geçti geçmedi,durakların orada aynı adamı gördüm gayet görüyordu gözleri yaniiii.
Bizim para vermemiz onlara iyilik yapmak değilde ,kendimizi kandırmamız olyor genelde.
 
bencede iyilikten maraz doğar bu lafı atalarımız boşuna dememiş..
ben kötü bir insan değilim..ama çevremdeki insanlar (genelde akrabalarım oluyo bunlar)
kötü art niyetli insanlar
ee ben bu insanlara nasıl kalkıpda iyilik yapayım ki
hak etmiyorlar sen verdikçe onlar almak istiyolar
kimseye iyilik yapmak istemiorum kimseyi daha fazla önemsemek istemiyorum sadece hak edene iyilik yapabilirim ve diğer kişilere de hep mesafeli olucamm bundan sonra..
 
iyilik yap kötülük bul gerçektende başıma bu olay çok geldi malesef
şuna inanıyorum ki artık kimseye fazla iyi niyetle yaklaşılmıyacak mış.sonunda hep iyi niyetim suustimal edildi
gerçi bende ki bu merhamet duygusu olduğu sürece kötülük bulmaya devam edecem gibi
 
iyi niyetimiz suistimal edildi ve ya ediliyor ama
kendimizi değiştirebiliyormuyuz
yakın akrabalarımıza karşı,tavır alabiliyrmuyuz,
ya da direk karşılarına geçip,yaptıklarını
yüzlerine söyleyebiliyormuyuz...
neden aynı kanı taıdığımız insanlar,
bizlerin üzüntüsüne sevinebiliyorlar..neden...
bunun cevabını bulamıyorum ben....
 
ahh songül ahhh. keşke bunun cevabını bulabilseydik. yorulmazdık o zaman bu kadar.
daha önce de burda bir konuda yazmıştım. tekrar yazıyorum. " akraba ne olmanı ister ne ölmeni".
bunu dediklerinde kızardım ama yaşadıklarım bana bu sözün doğru olduğunu gösterdi.
ben geçen yıl en sonunda hakkımı aramaya karar verdim ve geçtim karşılarına. sonuç kötü oldu.
herkese o kadar alıştırmışım ki kendimi tersini görmek onları çıldırttı.
kendimce bulduğum çözüm uzaklaşmak oldu.
 
ahh songül ahhh. keşke bunun cevabını bulabilseydik. yorulmazdık o zaman bu kadar.
daha önce de burda bir konuda yazmıştım. tekrar yazıyorum. " akraba ne olmanı ister ne ölmeni". bunu dediklerinde kızardım ama yaşadıklarım bana bu sözün doğru olduğunu gösterdi.
ben geçen yıl en sonunda hakkımı aramaya karar verdim ve geçtim karşılarına. sonuç kötü oldu.
herkese o kadar alıştırmışım ki kendimi tersini görmek onları çıldırttı.
kendimce bulduğum çözüm uzaklaşmak oldu.

kesinlikle haklısın ama ne kadar uzaklaşılık ki...
işte susarsın susarsın,bir konuşunca
herkes karşına dikilir,senden kötüsü olmaz o zaman...
 
iyi niyetimiz suistimal edildi ve ya ediliyor ama
kendimizi değiştirebiliyormuyuz
yakın akrabalarımıza karşı,tavır alabiliyrmuyuz,
ya da direk karşılarına geçip,yaptıklarını
yüzlerine söyleyebiliyormuyuz...
neden aynı kanı taıdığımız insanlar,
bizlerin üzüntüsüne sevinebiliyorlar..neden...
bunun cevabını bulamıyorum ben....


sevgili Songül benim için bahsi geçen kişiler annen ve ablam olmuşlardır...
 
kesinlikle haklısın ama ne kadar uzaklaşılık ki...
işte susarsın susarsın,bir konuşunca
herkes karşına dikilir,senden kötüsü olmaz o zaman...


evet Songülcüm ilk etapta çok şaşırdılar fakat ben maddi olarak da epey bir süre önce güçlenmiş olduğumdan sustular...

daha önce de dediğim gibi bu sefer de ben bu sebepten üzülmeye içim içimi yemeye başladı....neden dedim neden üzdüm...her seferin de aynı şeyler tekrarlandı...

aramız düzelir düzelmez hemen üstüme çullanmaya devam ettiler ben karşı çıkmaya ve sürekli kavga etmeye başladık bu seferde...

kısır döngüden bir türlü çıkamıyorduk üstelik benim için daha yıpratıcı olmaya başlamıştı...

baktım bu durum olacak gibi değil dini yönden de çok korktuğum için kendi inancıma göre diyanette danışmak istedim ve maille olanı biteni anlatıp fetva istedim...

bana gelen yanıta göre uzaklaştım annem den ve ablamdan bir süre işe yaramaya başladı...hem de çok işe yaradı...kavgalarımız epey azalmıştı...ta ki babam hastalanıp ölüm döşeğin de benden yardım isteyene kadar ...

babama kucak açtım herşeyi oğlumu bile bir kenara bırakıp 7/24 kendimi babama adadım...işimden ayrıldım babama başka türlü bakmama imkan yoktu...

annem ve ablam bu durumu çok kıskandılar ve herşey bittirmeme sebep oldular....

babamı sağlığına kavuşturup evine götürüp bıraktım ama bu seferde sen babana böyle yaptın şöyle baktın diye kıskançlık krizlerinden gına geldi ve artık canıma tak ettiğinden 2-3 aydır ablamla ve annemle görüşmüyorum konuşmuyorum...biliyorum çok günah ama çok bitirdiler beni...


oğlum annemle ve teyzesi ile sürekli konuşur görüşür...hatta oğlumu ben teşvik bile ederim bu konuda...bana yaptıklarını oğluma yapmıyorlar çünkü....

uzaktan takip ediyorum...eğer bana ihtiyaçlarını olduğunu hissedeyim hiç düşünmeden koşa koşa gider maddi manevi elimden geleni sonuna kadar yaparım...

işte Songülcüm benim bütün hikayem bu....dışardan X kişiler de üzdüler beni ama ailem kadar yıkıcı üzücü olmadı hiç biri oğlumun babası hariç.
 
Evet Sardunyam,en kötüsü de bu işte...
en yakınların bile iyi niyetle yaklaşamıyorlar...
sonuçta onlar biliyor,senin içinden geçenleri,
ama cesaret edip soramıyorlardır bile...
zaman herşeyin ilacı derler ya,
biraz zamana bırakmak lazım herhalde...
senin nasıl ruh halinde olduğunu,neler düşündüğünü,
neler yaşadığını bırak onlar düşünsün ve üzülsün..
biz ne yaptık diye...
sevgiler..
 
iyi niyetimiz suistimal edildi ve ya ediliyor ama
kendimizi değiştirebiliyormuyuz
yakın akrabalarımıza karşı,tavır alabiliyrmuyuz,
ya da direk karşılarına geçip,yaptıklarını
yüzlerine söyleyebiliyormuyuz...
neden aynı kanı taıdığımız insanlar,
bizlerin üzüntüsüne sevinebiliyorlar..neden...
bunun cevabını bulamıyorum ben....

Bende bu sorunun cevabını merak ediyorum doğrusu neden ?yani illaki onlara karşı hep mesafelimi olmak lazım... akrabaya böyle isek dışarıdaki insanlara hiç bakmamamız lazım o zaman paylaşılamayan nedir ? ele alındığında ceviz kabuğunu bile doldurmucak şeyler sorun yaratan sebeplerden sayılabiliyor..
 
Back
X