Yine Aynı Bataklığa Saplanıyorum

Buraların pek sevilmeyen üyesi olarak tekrardan hoş geldim.

Genel olarak hep yargılandım burada; fuckbuddy ilişkilerim, aşk ilişkilerim falan filan. Babamla hiç aynı evde yaşamadım. Zaten o yurtdışında yaşadığı için yıllarca babamı görmediğim bile oldu. 4-5 yaşlarındayken parkta herkes babasından bahsederken ben babamın fiziksel özelliklerini hatırlamadığım için atıp tuttuğum bir anımı hatırlıyorum mesela. Şu apartman kadar boyu var demiştim, çocuk aklı işte :)

Bir erkeğin dokunuşuna ihtiyaç duyuyorum bazen. Hayatımda biri yoksa bunu sağlamanın en hızlı yolu fuckbuddylik müessesesi. Seks sonrası birlikte sarılıp uyumak vs. Ya da bilmiyorum fuckbuddylik olaylarımın temelinde babamı cezalandırmak da yatıyor olabilir.

Bazı aşk ilişkilerimi biliyorsunuz. Hatta bir tanesinin yaşattığı stres yüzünden epilepsi hastası oldum. Aylarca tanı koyulamamıştı da mosmor kanlı bir gözle gezmiştim biliyorsunuz. Artık kriz geçirdiğimde nereye düşüp çarptıysam.
Bunun üzerine harika bir adamla, harika bir ilişkim oldu. Yoktum neredeyse 1 yıldan fazladır buralarda.
Onunla huzurluydum. Eski Meredith'e ya da Anna'ya ne derseniz deyin işte ait olan o zehirli hislerin, duyguların hepsi geride kalmıştı. Beni arkadaşlarıyla tanıştırdı, sevdiği insanlarla. Birbirimizin zor anlarında yanındaydık. Gerçek ve beni mutlu eden bir ilişki yaşadım. Özel bir sebepten dolayı bir süre ara vermek zorunda kaldık.

Psikolojiyle ilgilenen varsa şemaları bilir. Aktif olan şemam yüzünden genelde babama benzeyen adamları seçiyormuşum meğerse. Bu geçen gün konusunu açtığım adamla aramız kötüleşince, birbirimizi engelleyince hissettiğim şey 'babamı kaybetmişim' hissiydi. Birçok açıdan bana babamı andırıyormuş ki.

Eski Anna olmaya başladım. Tekrardan o bataklığa sağlanıyorum gibi geliyor ve hiç istemiyorum bunu. Geçen günler içim hırs, intikam doluydu o adama karşı. Bugün ise hüzün ve sakinlik.. Ama yine o hisler ağır basacak diye korkuyorum. Hastalığım sebebiyle uyku, yemek düzenimi bozmamam lazım. Ama ne doğru düzgün yemek yiyebiliyorum ne de uykum düzenli. Gözlerimin altı mosmor. Bütün gün ellerim titriyor, başım dönüyor.

Acaba o adam konusunda ben mi hatalı davrandım, çok mu üstüne gittim diye düşünüyorum diğer kadın konusunda. Sonra saçmaladığımı fark ediyorum.

Yorumlarınıza, tavsiyelerinize ihtiyacım var. Rica ediyorum daha da canımı yakacak yorumlar yapmayın çünkü takatim yok. Yakın çevremle bunları paylaşamam çünkü güçsüz görünmek istemem. Şu sıra psikoloğa da gitmek istemiyorum. Çünkü en son deneyimimde psikolog dediklerimi not almaktan başka hiç bir şey yapmadı, ben de oturduğum koltuğun yanındaki mendilleri ağladığımdan bitirmekten..

Öyle şeyler diyorsun ki sustum.... Allah yardımcın olsun Anna

Şema teslimi yaşıyorsunuz. Terk edilme, onay arayıcılık vs muhtemelen pek çok şemanız var evet. Psikoloğa gitmelisiniz ve not alması kadar doğal bir şey yok. Buradan kim ne dese fayda etmez çünkü herkes kendine göre yorumlar.

Cileklivanilinn .!.:

Şema teslimi yaşıyorsunuz. Terk edilme, onay arayıcılık vs muhtemelen pek çok şemanız var evet. Psikoloğa gitmelisiniz ve not alması kadar doğal bir şey yok.

Genişletmek için tıkla...

5 seans boyunca not almaktan bir şey yapmadı ki bayağı bilindik, iyi bir psikolog.

Psikiyatr denediniz mi ? Ben psikiyatr ile birçok sorununu aşmış kişiler biliyorum.
Sorununuzun farkındasınız, çare aradığınız belli oluyor. Bence psikiyatr deneyin psikolog yerine. Linçlenmek istemiyorum pek tabi işinin ehli psikologlar da mevcut. Ama tıp eğitimi üzerine psikoloji konusunda ihtisas yapmış bir doktor daha faydalı olabilir sanki. Sorunlarınızı bir an önce aşmanız dileğiyle

Meredith Grey .!.:

5 seans boyunca not almaktan bir şey yapmadı ki bayağı bilindik, iyi bir psikolog.

Genişletmek için tıkla...

Şema terapi duygulara yöneliktir. Terapist neredeyse bir ebeveyn gibi davranır 5 seans sadece not alması ilginç. Ödevler falan vermesi gerekiyor çünkü.
Babasıyla sorunları olan bir arkadaşım vardı onun yaşadığı ilişkiler de sizinkiyle çok benzer. Mesela bana anlatırdı ve ben olayların mantıklı taraflarını göstermeye çalışırdım. Onu sevmediği ya da kötü davrandığı çok belli olan kişilerin hareketlerine bile bir kılıf uydurmayı başarırdı. Evet haklısın böyle yapmayacağım derdi iki gün sonra yine aynı şeyleri yapardı. Biri ondan ayrılınca çok panik oluyordu. O paniği yaşamamak uğruna her türlü fedakarlığı yapacakmış gibi bir hali olurdu. Kendini suçlardı ilişkilerde. Evet hataları da oluyordu ama normalde insanlar hata da yapsa çok üstlerine gelindiğinde amaan evet hata yaptım ama durmadan bunun başıma kakılmasını mı çekeceğim madem öyle ayrılalım diyebilirler. O arkadaşımda böyle bir mekanizma yoktu. Maalesef ben ilişkimi kesmek zorunda kaldım çünkü buluşmalarımız çok negatif bir hal almaya başlamıştı. Onunla konuşmak suya yazı yazmak gibiydi. Bana onu hatırlatıyorsunuz umarım bir çare bulabilirsiniz.

Artemisial .!.:

Psikiyatr denediniz mi ? Ben psikiyatr ile birçok sorununu aşmış kişiler biliyorum.
Sorununuzun farkındasınız, çare aradığınız belli oluyor. Bence psikiyatr deneyin psikolog yerine. Linçlenmek istemiyorum pek tabi işinin ehli psikologlar da mevcut. Ama tıp eğitimi üzerine psikoloji konusunda ihtisas yapmış bir doktor daha faydalı olabilir sanki. Sorunlarınızı bir an önce aşmanız dileğiyle

Genişletmek için tıkla...

Ben yıllar önce denedim. Major depresyon dedi geçti hiçbir fayda görememiştim. Çok tanı koyma odaklı yaklaşmıştı.

Ask ve cinsellik disinda hayatinizin diger kesitlerini merak ediyorum ben.

Summer-girl .!.:

Ask ve cinsellik disinda hayatinizin diger kesitlerini merak ediyorum ben.

Genişletmek için tıkla...

Sebep?

Ay çok yorum yaptım ama istanbul’da yaşıyorsanız psikolog önerisi yapabilirim.

Cileklivanilinn .!.:

Ay çok yorum yaptım ama istanbul’da yaşıyorsanız psikolog önerisi yapabilirim.

Genişletmek için tıkla...

İnanın sorun değil, bol bol yorum yapabilirsiniz. Çünkü gerçekten ihtiyacım var.

Evet, Istanbul'dayım.

Meredith Grey .!.:

Buraların pek sevilmeyen üyesi olarak tekrardan hoş geldim.

Genel olarak hep yargılandım burada; fuckbuddy ilişkilerim, aşk ilişkilerim falan filan. Babamla hiç aynı evde yaşamadım. Zaten o yurtdışında yaşadığı için yıllarca babamı görmediğim bile oldu. 4-5 yaşlarındayken parkta herkes babasından bahsederken ben babamın fiziksel özelliklerini hatırlamadığım için atıp tuttuğum bir anımı hatırlıyorum mesela. Şu apartman kadar boyu var demiştim, çocuk aklı işte :)

Bir erkeğin dokunuşuna ihtiyaç duyuyorum bazen. Hayatımda biri yoksa bunu sağlamanın en hızlı yolu fuckbuddylik müessesesi. Seks sonrası birlikte sarılıp uyumak vs. Ya da bilmiyorum fuckbuddylik olaylarımın temelinde babamı cezalandırmak da yatıyor olabilir.

Bazı aşk ilişkilerimi biliyorsunuz. Hatta bir tanesinin yaşattığı stres yüzünden epilepsi hastası oldum. Aylarca tanı koyulamamıştı da mosmor kanlı bir gözle gezmiştim biliyorsunuz. Artık kriz geçirdiğimde nereye düşüp çarptıysam.
Bunun üzerine harika bir adamla, harika bir ilişkim oldu. Yoktum neredeyse 1 yıldan fazladır buralarda.
Onunla huzurluydum. Eski Meredith'e ya da Anna'ya ne derseniz deyin işte ait olan o zehirli hislerin, duyguların hepsi geride kalmıştı. Beni arkadaşlarıyla tanıştırdı, sevdiği insanlarla. Birbirimizin zor anlarında yanındaydık. Gerçek ve beni mutlu eden bir ilişki yaşadım. Özel bir sebepten dolayı bir süre ara vermek zorunda kaldık.

Psikolojiyle ilgilenen varsa şemaları bilir. Aktif olan şemam yüzünden genelde babama benzeyen adamları seçiyormuşum meğerse. Bu geçen gün konusunu açtığım adamla aramız kötüleşince, birbirimizi engelleyince hissettiğim şey 'babamı kaybetmişim' hissiydi. Birçok açıdan bana babamı andırıyormuş ki.

Eski Anna olmaya başladım. Tekrardan o bataklığa sağlanıyorum gibi geliyor ve hiç istemiyorum bunu. Geçen günler içim hırs, intikam doluydu o adama karşı. Bugün ise hüzün ve sakinlik.. Ama yine o hisler ağır basacak diye korkuyorum. Hastalığım sebebiyle uyku, yemek düzenimi bozmamam lazım. Ama ne doğru düzgün yemek yiyebiliyorum ne de uykum düzenli. Gözlerimin altı mosmor. Bütün gün ellerim titriyor, başım dönüyor.

Acaba o adam konusunda ben mi hatalı davrandım, çok mu üstüne gittim diye düşünüyorum diğer kadın konusunda. Sonra saçmaladığımı fark ediyorum.

Yorumlarınıza, tavsiyelerinize ihtiyacım var. Rica ediyorum daha da canımı yakacak yorumlar yapmayın çünkü takatim yok. Yakın çevremle bunları paylaşamam çünkü güçsüz görünmek istemem. Şu sıra psikoloğa da gitmek istemiyorum. Çünkü en son deneyimimde psikolog dediklerimi not almaktan başka hiç bir şey yapmadı, ben de oturduğum koltuğun yanındaki mendilleri ağladığımdan bitirmekten..

Genişletmek için tıkla...

Geçmişin yüzünden kimse seni yargılayamaz , ama o bataklığa bir daha saplanma, sana psikolog Esra Ezmeci ve Tülay kök ü öneriyorum.. Umarım herşey iyi olur

Kötü bir psikolog deneyiminiz olmuş ama hepsi aynı olacak diye bişey yok.Birde gündelik ilişkilerde hastalik kapma şiddet görme ve aklıma gelmeyen bisürü kötü şey gelebilir başınıza Allah korusun.Bence sizin terapinizi psikolog yürütmeli ama aynı zamanda ilaç da kullanmalisinız nacizane.İnsanın geçmişte yaşadığı travmalar asla geçmiyor tedavisiz.Allah yardımcın olsun

Kimsenin yargılamaya hakkı yok. Hiç birimiz sütten cıkmış ak kaşık değiliz. Içeriği değişik sonucları aynı acı hikâyelerimiz var. Mesela ben anne baba mı yıllar önce depremde kaybetmiştim ölüm olayı travma bende. 2 yıl olacak kızkardeşimi kaybettim o ölüm travması bir yıl tüketti beni.
Kendime yuklenmemeyi öğrendim. Bazen ağladım bazen isyan ettim zamanla toparladım. Kendimi spora verdim uzun yürüyüşler yaptım. Acılar ne bitecek ne de o yoğunluğuyla kalacak. Böyle yaşamayı öğrenince huzur bulacağız.

Sana kızıyor olmamız senden nefret ettiğimiz anlamına gelmiyor. Kendini toparla diye kızıyoruz ben kendi adıma sana gıcık falan olmuyorum kendine yaptığına kızıyorum yoksa burada kime ne zararın var da sevmesinler seni.
Babanla ilgili sorunların yüzünden bu tarz ilişkiler yaşadığını düşünüyorsa destek almalısın biz sana anca yapma etme deriz iki sinirlenir laf sokarız sayfayı kapatırız yoksun.
Gittiğin psikologtan fayda göremediysen başkasını dene. Sağlıklı ilişki kurabilmek istiyorsan kendini iyileştirmek zorundasın.

Tek çare psikolog. Burada ne kadar her detayınızı biliyor gibi hastalığından emin gibi konuşsanız da uzman biriyle görüşmeniz en doğrusu.
Mutlaka babanızdan uzak kalmanın etkileri vardır ama yaşadığınız her şeyi, aldığınız kararları buna bağlamayın. Hepsi tercih ve bunlar değiştirilebilir.
Ne kadınlar kulübünün ne de kendi çevrenizin tek sevişen kadını sizsiniz. Kimse size evlilik, sevgilik dışı ilişki yaşadınız diye laf etmiyor. Etkilenmeyecek biri olun isterseniz her gün başkasıyla yatın ama etkileniyorsunuz kendinizi küçük düşürdüğünüz gibi genelleme yapmaya bayılan insanlar karşısında hemcinslerinizi de kötü temsil ediyorsunuz.

Astoria da konuyu okursa uygun psikolog tavsiyesinde bulunabilir

Meredith Grey .!.:

Buraların pek sevilmeyen üyesi olarak tekrardan hoş geldim.

Genel olarak hep yargılandım burada; fuckbuddy ilişkilerim, aşk ilişkilerim falan filan. Babamla hiç aynı evde yaşamadım. Zaten o yurtdışında yaşadığı için yıllarca babamı görmediğim bile oldu. 4-5 yaşlarındayken parkta herkes babasından bahsederken ben babamın fiziksel özelliklerini hatırlamadığım için atıp tuttuğum bir anımı hatırlıyorum mesela. Şu apartman kadar boyu var demiştim, çocuk aklı işte :)

Bir erkeğin dokunuşuna ihtiyaç duyuyorum bazen. Hayatımda biri yoksa bunu sağlamanın en hızlı yolu fuckbuddylik müessesesi. Seks sonrası birlikte sarılıp uyumak vs. Ya da bilmiyorum fuckbuddylik olaylarımın temelinde babamı cezalandırmak da yatıyor olabilir.

Bazı aşk ilişkilerimi biliyorsunuz. Hatta bir tanesinin yaşattığı stres yüzünden epilepsi hastası oldum. Aylarca tanı koyulamamıştı da mosmor kanlı bir gözle gezmiştim biliyorsunuz. Artık kriz geçirdiğimde nereye düşüp çarptıysam.
Bunun üzerine harika bir adamla, harika bir ilişkim oldu. Yoktum neredeyse 1 yıldan fazladır buralarda.
Onunla huzurluydum. Eski Meredith'e ya da Anna'ya ne derseniz deyin işte ait olan o zehirli hislerin, duyguların hepsi geride kalmıştı. Beni arkadaşlarıyla tanıştırdı, sevdiği insanlarla. Birbirimizin zor anlarında yanındaydık. Gerçek ve beni mutlu eden bir ilişki yaşadım. Özel bir sebepten dolayı bir süre ara vermek zorunda kaldık.

Psikolojiyle ilgilenen varsa şemaları bilir. Aktif olan şemam yüzünden genelde babama benzeyen adamları seçiyormuşum meğerse. Bu geçen gün konusunu açtığım adamla aramız kötüleşince, birbirimizi engelleyince hissettiğim şey 'babamı kaybetmişim' hissiydi. Birçok açıdan bana babamı andırıyormuş ki.

Eski Anna olmaya başladım. Tekrardan o bataklığa sağlanıyorum gibi geliyor ve hiç istemiyorum bunu. Geçen günler içim hırs, intikam doluydu o adama karşı. Bugün ise hüzün ve sakinlik.. Ama yine o hisler ağır basacak diye korkuyorum. Hastalığım sebebiyle uyku, yemek düzenimi bozmamam lazım. Ama ne doğru düzgün yemek yiyebiliyorum ne de uykum düzenli. Gözlerimin altı mosmor. Bütün gün ellerim titriyor, başım dönüyor.

Acaba o adam konusunda ben mi hatalı davrandım, çok mu üstüne gittim diye düşünüyorum diğer kadın konusunda. Sonra saçmaladığımı fark ediyorum.

Yorumlarınıza, tavsiyelerinize ihtiyacım var. Rica ediyorum daha da canımı yakacak yorumlar yapmayın çünkü takatim yok. Yakın çevremle bunları paylaşamam çünkü güçsüz görünmek istemem. Şu sıra psikoloğa da gitmek istemiyorum. Çünkü en son deneyimimde psikolog dediklerimi not almaktan başka hiç bir şey yapmadı, ben de oturduğum koltuğun yanındaki mendilleri ağladığımdan bitirmekten..

Genişletmek için tıkla...

Baştaki tespitine hiç katılmıyorum. Bu anlattıklarının farkında olarak yardımcı olmaya çalıştı insanlar. Çok daha azı için linç yiyen üyeler biliyorum kimse sana bu şekilde yaklaşmadı. FB olabilirsin kimsenin buna bir şey dediği yok. Ama sen duygusal kısmını basaramıyorsun ve kendini uzuyorsun. İnsanların söylemek istediği bu.

Sen beğenmemişsin ama psikoloğun tavrı bana doğru geldi. Çünkü psikolog yönlendirmez, senin kendi duygularini fark ve kabul etmene yardımcı olur. Kendine değer ver ve değerli olduğunu hatırla. Ayna karşısında soyle kendine. İnanırsan her şey değişir. Ve gerçekten kk kadınları seni seviyor.

Ayrıca sen ve bir kişi daha var burada ikinizde aslında çok özgüvenlisiniz ama kendinizin farkında değilsiniz.

Şema terapi yapan merkezleri araştırın direkt. Malesef psikolog da psikiyatr da iyi geleni zor bulunuyor. Ben de 2 kere gittim, 1 i fena değildi yine. O yüzden kendi kendime uğraşıyorum hep. Baya yol kat ettim.

Kendi kendine terapi kitabı olan bir kitap var. Hayatı yeniden keşfedin - jeffrey e young. Şemalar konusunda uzman kişilerin yazdığı bir kitap. Hem şemaları hem de onlarla nasıl baş edeceğinizi anlatıyor. İnternette pdfi de var ordan göz atabilirsiniz.