Merhaba,
Sanırım mutluluğumu paylaşmayı bilip, derdimi kendime saklamaya alışkanlık edindiğimden sadece buraya yazabiliyorum..
Hayatıma birileri giriyor ve bir sebepten bitiyor. Haklı veya haksız sebepler.
Yine olmadı. 4 günlük konuşmamanın ardından konuşalım dediğimde tamam konuşuruz, uzun sürmez zaten diyebildi. Belli konunun nereye gittiği, ortadaki sebep tamamen saçmalık ve haklı olan benken.
Sevip fedakarlık yaptığımda da, sallamayıp su akar yolunu bulur dediğimde de olmuyor.
Artık yoruldum 29 yaşıma kadar böyle olan talih bir yerde dönecek mi ?
Ağlamasına kızılmış annesi babası polis kızın tek derdini anlatabildiği yer burası, duvara vurup elimi kırıyorum ama ağlayamıyorum.
İyi günler.