Yine Babam Yine Babam :(((

Eşleriniz iyi dayanıyor ozaman eşin iç güveysi olarakmı geldi ?

aslında ilk başta ayrıydı evler.ailemin iç güveysi alacak bi durumu yok yani. evlenirken babam çalışmıyordu bile ve biz kiradaydık. sonra baktık çok parçalanıyoruz iki tarafın faturaları falan annem yalnız kalıyordu babam yurtdışında çalışıyordu o zaman eşim gececi olunca bende yalnız kalıyordum. 2 kira 2 şer faturalar falan derken yıpranıyorduk hatta eşimin ailesine de destek oluyorduk. sonra çocuk düşününce birde bakıcı tutamayacağım ve sürekli ordan oraya taşımak zor olacağı için birleştirelim dedik. maddi olarak ve çocuğumun bakımı olarak büyük rahatlık sağladı tabi. sonra kiraya vereceğimiz parayı kredi çekip beraber ev aldık.
 
bir atasözsü vardır "araba devrilince yol göstern çok olur" diye... insan başına gelmeden anlayamıyor... uzaktan yorum yapmak, kestirip atmak kolay ama iş başa düşünce o kadar da kolay olmuyor. maalesef şimdi bizde bir süre daha birlikte oturmak zorundayız...

evet. gerçi bunun sonu yok şuan ayırsam bile tek çocuk benim biraz daha yaşlandıklarında yine birleşcem mecburen benden başka kimseleri yok çünkü. onlara bakmak için yine bir arada olmam gerekecek.
 
of offf bu kadar benzerlik olmaz yaaa... sen ve ben ikiz olabilr miyiz???

kaderdaş diyelim:) ama bir kardeşim olmasını çok isterdim o yüzden çocuğumu tek bırakmadım Allah izin verirse bir kardeşi olacak. inan yalnız değilsin seninle aynı sorunları yaşayan insanlarda var mesela ben. ve bizden daha kötülerini yaşayanlarda. o yüzden hayata küsmüyoruz. belki bu dünyada belki öbür dünyada bunların karşılığını almak için dua ediyoruz olur mu?
 
kaderdaş diyelim:) ama bir kardeşim olmasını çok isterdim o yüzden çocuğumu tek bırakmadım Allah izin verirse bir kardeşi olacak. inan yalnız değilsin seninle aynı sorunları yaşayan insanlarda var mesela ben. ve bizden daha kötülerini yaşayanlarda. o yüzden hayata küsmüyoruz. belki bu dünyada belki öbür dünyada bunların karşılığını almak için dua ediyoruz olur mu?

allah senin benim ve bizim gibilerin yardımcısı olsun. bu dünyada değilse bile inşallah öbür dünyada alıcaz karşılığını allahın izni ile....
 
Anneciğin şimdi öyle bir babayla başbaşa kaldı öyle mi :50:
Ben olsam yanıma alırdım ve boşanmasını isterdim herhalde, seninde aklın annende kalıyordur..
 
Anneciğin şimdi öyle bir babayla başbaşa kaldı öyle mi :50:
Ben olsam yanıma alırdım ve boşanmasını isterdim herhalde, seninde aklın annende kalıyordur..

zamanında çok istedim boşanmalarını ama annem kabul etmedi. boşanmayı ayıp sayıyor. çevre neder hesabı :((( napsın kadıncağız sürekli dua ediyor allaha sığınıyor...
 
Anlattığın gibi bir baban varsa neden beraber yaşamayı seçtin ki .
Evlenmişsin işte kirada olsa ayrı yaşasaydınız.Eşinle de aran bozulur böyle giderse.
Allah yardımcın olsun
 
yazdıklarınızı okuyunca boğazımdaki geçti sandığım düğüm yine büyüdü yutkunamıyorum şimdi... bazı babalar anlatılmz yaşanır cinsten .... en mutlu anımızı yerle bir eden ...olur olmadık herşeye kızan...şiddet uygulamak için sudan sebepler arayan babalar kervanına katılıyor benim babamda....ağlayarak ıslattığımız yastıklara gömülüp uyuya kaldığımız geceler çok olmuştur annem ve kardeşlerimle.... sevincimizi bile yaşayamadan geçen mutlulukları düşündükçe içim acıyor....hayatım boyunca bir kere babamın arkamda durduğunu hatırlamıyorum... hastalandığımızda bile döven bi babam vardı benim.. kalın giyinseydin şimdi kim seni hastaneye götürecek masrafa sokup duruyosunuz beni diye bağıran bi baba... fikirlerimizi söylediğimizde dalga geçen aklımızın olmadığını söyleyen bi baba işte benim babam... hiç sevmezdim çocukken pazar günlerini... çünkü babam o gün evde olurdu tatildi... güzel bi pazar kahvaltısı yapalım tatilken derdik sevincimiz kursağımızda kalır kahvaltı sofrasında babamın bağıran sesiyle çıkardığı kavgayla boğazımıza dizilirdi lokmalar.... babam bize kin tutardı sanki onun düşmanıymışızcasına... bişey söylediğimizde hep başımıza kalkar... ve giriştiğimiz her işte en mükemmel olmamızı beklerdi sanki mükemmel olmak zorundaymışız gibi.. mükemmel olmayınca da akılsız ilan ederdi bizi konu komşuya akrabalara biz çekiştirip rezil ederdi... düğünüme gelmedi biliyo musunuz babam ? ? ? ? o gün evde kaldı... eşimin ailesi çok kalabalık ve şen şakrak bi aile... babamsa beni düğünde tek başıma bıraktı..kimsesiz gibi... üvey evlat gibi... besleme gibi...düğünde erkek tarafı kızın babası vefat mı etmiş vah vaah... demişler... bazen düşünüyorum acaba vefat etseydi beni daha mı az üzerdi... bütün isteme nişan vs.. bütün fotoğraflarda yüzü asık hep babamın... zorla mı verdi beni yooo... aksine... eşimle ben tanıştım önceaskerlik falan filan derken 2 yıl sonra da ailesini alıp istemeye geldi... babam ne dedi biliyo musunz... kendin bulmuşsun..ister evlen ister evlenme banane....yarın bu eve çıkıp gelme bunu bil ..dedi.... bunu söyleyince dünyam bşıma yıkılmıştı... sade bana özel bi hali değil bu babamın diğer çocuklarına da aynı şeyi yaptı... hepimizi üzdü...hala da üzmeye devam ediyor... ama şükürler olsun bu hayatta en büyük hediyem CANIMMM EŞİMMMMM.. onu bana nasip ettiği için rabbime nasıl şükretsem bilemiyorum...babamın tam tersi bi erkek... şükürler olsun... içimi dökmek istedim.. okuduğunuz için teşekkürler....
 
benimde annem senin baban gibi canım ve inan atsan atılmıyor satsan satılmıyor. ondan soğumama sebeb olmak dışında yaptığı birşey yok Allah yardımcımız olsun
 
yazdıklarınızı okuyunca boğazımdaki geçti sandığım düğüm yine büyüdü yutkunamıyorum şimdi... bazı babalar anlatılmz yaşanır cinsten .... en mutlu anımızı yerle bir eden ...olur olmadık herşeye kızan...şiddet uygulamak için sudan sebepler arayan babalar kervanına katılıyor benim babamda....ağlayarak ıslattığımız yastıklara gömülüp uyuya kaldığımız geceler çok olmuştur annem ve kardeşlerimle.... sevincimizi bile yaşayamadan geçen mutlulukları düşündükçe içim acıyor....hayatım boyunca bir kere babamın arkamda durduğunu hatırlamıyorum... hastalandığımızda bile döven bi babam vardı benim.. kalın giyinseydin şimdi kim seni hastaneye götürecek masrafa sokup duruyosunuz beni diye bağıran bi baba... fikirlerimizi söylediğimizde dalga geçen aklımızın olmadığını söyleyen bi baba işte benim babam... hiç sevmezdim çocukken pazar günlerini... çünkü babam o gün evde olurdu tatildi... güzel bi pazar kahvaltısı yapalım tatilken derdik sevincimiz kursağımızda kalır kahvaltı sofrasında babamın bağıran sesiyle çıkardığı kavgayla boğazımıza dizilirdi lokmalar.... babam bize kin tutardı sanki onun düşmanıymışızcasına... bişey söylediğimizde hep başımıza kalkar... ve giriştiğimiz her işte en mükemmel olmamızı beklerdi sanki mükemmel olmak zorundaymışız gibi.. mükemmel olmayınca da akılsız ilan ederdi bizi konu komşuya akrabalara biz çekiştirip rezil ederdi... düğünüme gelmedi biliyo musunuz babam ? ? ? ? o gün evde kaldı... eşimin ailesi çok kalabalık ve şen şakrak bi aile... babamsa beni düğünde tek başıma bıraktı..kimsesiz gibi... üvey evlat gibi... besleme gibi...düğünde erkek tarafı kızın babası vefat mı etmiş vah vaah... demişler... bazen düşünüyorum acaba vefat etseydi beni daha mı az üzerdi... bütün isteme nişan vs.. bütün fotoğraflarda yüzü asık hep babamın... zorla mı verdi beni yooo... aksine... eşimle ben tanıştım önceaskerlik falan filan derken 2 yıl sonra da ailesini alıp istemeye geldi... babam ne dedi biliyo musunz... kendin bulmuşsun..ister evlen ister evlenme banane....yarın bu eve çıkıp gelme bunu bil ..dedi.... bunu söyleyince dünyam bşıma yıkılmıştı... sade bana özel bi hali değil bu babamın diğer çocuklarına da aynı şeyi yaptı... hepimizi üzdü...hala da üzmeye devam ediyor... ama şükürler olsun bu hayatta en büyük hediyem CANIMMM EŞİMMMMM.. onu bana nasip ettiği için rabbime nasıl şükretsem bilemiyorum...babamın tam tersi bi erkek... şükürler olsun... içimi dökmek istedim.. okuduğunuz için teşekkürler....

kimi eşinden kimi çocuğundan kimi annesinden kimi babasından herkesin birileriyle bir imtihanı var işte bu dünyada. belki yitip giden çocukluğumuz belki genç kızlığımız kimisininde tüm hayatı. Rabbim sağlık versin kimseye muhtaç etmesin. elbet bi yerden verir mükafatını.
 
arkadaşlar sadece okuyup geçmeyin, lütfen bi yorum yazın ya da bi cevap verin... dertleşmek içimi dökmek istiyorum :(((

aynı dert yıllardır bizim de de var canım.....ben hayatımda hiç kimseden babam olacak adam kadar nefret etmedim....depresyon ve panik atak hastası oldum onun yüzünden....lanet olsun bu traz adamlara allah belalarını versin....
 
yazdıklarınızı okuyunca boğazımdaki geçti sandığım düğüm yine büyüdü yutkunamıyorum şimdi... bazı babalar anlatılmz yaşanır cinsten .... en mutlu anımızı yerle bir eden ...olur olmadık herşeye kızan...şiddet uygulamak için sudan sebepler arayan babalar kervanına katılıyor benim babamda....ağlayarak ıslattığımız yastıklara gömülüp uyuya kaldığımız geceler çok olmuştur annem ve kardeşlerimle.... sevincimizi bile yaşayamadan geçen mutlulukları düşündükçe içim acıyor....hayatım boyunca bir kere babamın arkamda durduğunu hatırlamıyorum... hastalandığımızda bile döven bi babam vardı benim.. kalın giyinseydin şimdi kim seni hastaneye götürecek masrafa sokup duruyosunuz beni diye bağıran bi baba... fikirlerimizi söylediğimizde dalga geçen aklımızın olmadığını söyleyen bi baba işte benim babam... hiç sevmezdim çocukken pazar günlerini... çünkü babam o gün evde olurdu tatildi... güzel bi pazar kahvaltısı yapalım tatilken derdik sevincimiz kursağımızda kalır kahvaltı sofrasında babamın bağıran sesiyle çıkardığı kavgayla boğazımıza dizilirdi lokmalar.... babam bize kin tutardı sanki onun düşmanıymışızcasına... bişey söylediğimizde hep başımıza kalkar... ve giriştiğimiz her işte en mükemmel olmamızı beklerdi sanki mükemmel olmak zorundaymışız gibi.. mükemmel olmayınca da akılsız ilan ederdi bizi konu komşuya akrabalara biz çekiştirip rezil ederdi... düğünüme gelmedi biliyo musunuz babam ? ? ? ? o gün evde kaldı... eşimin ailesi çok kalabalık ve şen şakrak bi aile... babamsa beni düğünde tek başıma bıraktı..kimsesiz gibi... üvey evlat gibi... besleme gibi...düğünde erkek tarafı kızın babası vefat mı etmiş vah vaah... demişler... bazen düşünüyorum acaba vefat etseydi beni daha mı az üzerdi... bütün isteme nişan vs.. bütün fotoğraflarda yüzü asık hep babamın... zorla mı verdi beni yooo... aksine... eşimle ben tanıştım önceaskerlik falan filan derken 2 yıl sonra da ailesini alıp istemeye geldi... babam ne dedi biliyo musunz... kendin bulmuşsun..ister evlen ister evlenme banane....yarın bu eve çıkıp gelme bunu bil ..dedi.... bunu söyleyince dünyam bşıma yıkılmıştı... sade bana özel bi hali değil bu babamın diğer çocuklarına da aynı şeyi yaptı... hepimizi üzdü...hala da üzmeye devam ediyor... ama şükürler olsun bu hayatta en büyük hediyem CANIMMM EŞİMMMMM.. onu bana nasip ettiği için rabbime nasıl şükretsem bilemiyorum...babamın tam tersi bi erkek... şükürler olsun... içimi dökmek istedim.. okuduğunuz için teşekkürler....

bizimde her pazarımız, her tatilimiz, her sevincimiz, kısacası her günümüz burnumuzdan geldi. ne bayram oldu sevinebildik ne kötü bişey oldu üzüLebildik. herşeyimiz ama herşeyimiz hep burnumuzdan geldi. artık içimde hiçbişey yapma isteği kalmadı.. sürekli başka insanlar ve onların babalarıyla kendimi ve kendi babamı karşılaştırır oldum. sürekli ileriyi kara bir delik gibi görmek aklımdaki tüm iyi düşünceleri, tüm güzel umutları, tüm sevinçlerimi sildi..... geriye bana ne mi kaldı ???? GÖZYAŞI, UMUTSUZLUK, GÜVENSİZLİK, İSTEKSİZLİK VE KORKU KALDI :((((((
 
Son düzenleme:
aynı dert yıllardır bizim de de var canım.....ben hayatımda hiç kimseden babam olacak adam kadar nefret etmedim....depresyon ve panik atak hastası oldum onun yüzünden....lanet olsun bu traz adamlara allah belalarını versin....

bende de panik atak var. geçen gün araba kullanırken ister istemez babamın yaptıkları geldi aklıma (yine bize durduk yere surat yapıyordu) ve direksiyon hakimiyetimi kaybettim. Allahtan yolda başka araba yoktu. yani az kalsın kaza yapıyordum :(((( aklımdan çıkmıyor ki hiç yaptıkları. Allah yardımcımız olsun. ve allah böyle kötü insanları ıslah etsin...
 
bizimde her pazarımız, her tatilimiz, her sevincimiz, kısacası her günümüz burnumuzdan geldi. ne bayram oldu sevinebildik ne kötü bişey oldu üzüLebildik. herşeyimiz ama herşeyimiz hep burnumuzdan geldi. artık içimde hiçbişey yapma isteği kalmadı.. sürekli başka insanlar ve onların babalarıyla kendimi ve kendi babamı karşılaştırır oldum. sürekli ileriyi kara bir delik gibi görmek aklımdaki tüm iyi düşünceleri, tüm güzel umutları, tüm sevinçlerimi sildi..... geriye bana ne mi kaldı ???? GÖZYAŞI, UMUTSUZLUK, GÜVENSİZLİK, İSTEKSİZLİK VE KORKU KALDI :KK43:(((((
Merhaba, ben de sizinle benzer kaderi paylaşıyorum bu konuda.Hatta aynı bile denilebilir.Ben de pazar günlerinden nefret ederdim çocukken.Çünkü sizin de tahmin ettiğiniz gibi mutlaka bi sorun çıkarırdı yoktan yere.Hem annemi hem bizi çok üzerdi.Yıllardır böyle değişmedi.
Bugün de yaptı yapacağını.İşine olan sinirini önce benden sonra kardeşimden yetmedi annemden çıkardı.Hep böyle alıştık artık.Diğer kısımları zaten aynı.Anlatmaya gerek yok. Bugün de yine böyle günlerden birini yaşattı.Ben de içimi dökmek istedim buraya.
Baya eski bir konuymuş ama merak ettim bu konunun sahibi şimdi nasıl?
Neyse, Allah hepimizin yardımcısı olsun
 
Allah o senin babanın belasını versin bitanede bizim başımızda var hakkımız haram zıkkım olsun gözüne dizine dursun
 
Hep o bağırmasın, sebepsiz yere kavga çıkarmasın diye kendinizden ödün vere vere onu tepenize çıkarmışsınız kendinde hak görüyor o da sizin gibi bir insan o kadar çekinmeyin onun keyfine göre yaşamak zorunda değilsiniz ondan çekinmediğinizi huzurunuzu kaçırmaması gerektiğini sizin de bir hayatınızın olduğunu ona hissettirin yavaş yavaş tepenize çıkardığınız gibi yavaş yavaş yere indirin
 
Back
X