Aslinda birazda gunluk ruh hali defteri gibi kullandim burayi.Ömürlük diye basladigim ask dolu evliligimden yarali,bereli,kahir dolu ayriliyorum.Şunu anladim ki gecinmeye gonullu olmak diye birsey varmis.Bu iki tarafta da mevcut olmadan olmuyormus.
Burda da olaylari bir taraflarimi yirtarcasina anlattim ama bizim gercek derdimiz olaylar degilmis,hepsi bahaneymis.Esimle oyle bir konusma yaptim ki dizi sahnesi gibiydi.Sen bana herseyinle kabulsun ama ben sana sanirim herseyimle kabul degilim demi bana yalnizca bunu soyle dedim.Sartlar vs vs hepsi bahane.Ben onu rahat ta biraksam,agzimla kus ta tutsam,ayaklarina da kapansam bana karsi 'Gönlü' tam degilmis kizlar.oyle konustum ki sonunda bana hadi gönlüm var diyemedi.hatalarim icin ozurdiledim,yasatarak duzelticez dedim,ama bana gönlüm var demedi.ama ama ama cumleleriyle ,korkuyorum dedi.
Ve aklimda suan tek bir soru isareti bile kalmadi.Bizim sorunumuz cok derinmiş....
Guncelleme; Bu konuyu 18 Temmuzda acmisim..Ne kadar berbat,ne kadar kaybetmis,ne kadar caresiz,ne kadar ozguvensiz hissediyormuşum...Evden ayrilip anne evime geldigimden beri kendimi saglikli sekilde dinleyip analiz ettikten sonra hem kendi yazdiklarimi,hem kizlarin yorumlarini tekrar tekrar okudum..nasil bir ruh halindeysem demekki aciz gibi hissetmisim.En ufak konularda bencillikle suclanmisim.Suclu hep ben olmusum.Karsidan bakamiyor insan yasadiklarina.Savasirken kendini kaybediyor.
Simdi hayata döndüm,nefes almaya basladim,guluyor,dolasiyor,enerjimi geri topluyorum.Anlasmali bosanma icin ondan gelecek evraklari bekliyorum yakin zamanda allahin izniyle bitecek.
Ne guzelmis nefes almak,ne guzelmis sabaha göz acmak,ne guzelmis deliksiz uyumak,ne guzelmis ferah hissetmek.Hayatimi sifirdan kurucam.Geriye maddi anlamda hicbirseyim kalmamis olsa da umutluyum.Meslegim var ve en kisa zamanda maddi anlamda da toparlanicam.
Yine gunluk gibi oldu ama iyi oluyor tartiyor insan kendini...
Burda da olaylari bir taraflarimi yirtarcasina anlattim ama bizim gercek derdimiz olaylar degilmis,hepsi bahaneymis.Esimle oyle bir konusma yaptim ki dizi sahnesi gibiydi.Sen bana herseyinle kabulsun ama ben sana sanirim herseyimle kabul degilim demi bana yalnizca bunu soyle dedim.Sartlar vs vs hepsi bahane.Ben onu rahat ta biraksam,agzimla kus ta tutsam,ayaklarina da kapansam bana karsi 'Gönlü' tam degilmis kizlar.oyle konustum ki sonunda bana hadi gönlüm var diyemedi.hatalarim icin ozurdiledim,yasatarak duzelticez dedim,ama bana gönlüm var demedi.ama ama ama cumleleriyle ,korkuyorum dedi.
Ve aklimda suan tek bir soru isareti bile kalmadi.Bizim sorunumuz cok derinmiş....
Guncelleme; Bu konuyu 18 Temmuzda acmisim..Ne kadar berbat,ne kadar kaybetmis,ne kadar caresiz,ne kadar ozguvensiz hissediyormuşum...Evden ayrilip anne evime geldigimden beri kendimi saglikli sekilde dinleyip analiz ettikten sonra hem kendi yazdiklarimi,hem kizlarin yorumlarini tekrar tekrar okudum..nasil bir ruh halindeysem demekki aciz gibi hissetmisim.En ufak konularda bencillikle suclanmisim.Suclu hep ben olmusum.Karsidan bakamiyor insan yasadiklarina.Savasirken kendini kaybediyor.
Simdi hayata döndüm,nefes almaya basladim,guluyor,dolasiyor,enerjimi geri topluyorum.Anlasmali bosanma icin ondan gelecek evraklari bekliyorum yakin zamanda allahin izniyle bitecek.
Ne guzelmis nefes almak,ne guzelmis sabaha göz acmak,ne guzelmis deliksiz uyumak,ne guzelmis ferah hissetmek.Hayatimi sifirdan kurucam.Geriye maddi anlamda hicbirseyim kalmamis olsa da umutluyum.Meslegim var ve en kisa zamanda maddi anlamda da toparlanicam.
Yine gunluk gibi oldu ama iyi oluyor tartiyor insan kendini...
Son düzenleme: