Annem kömürlü ütü ile dayak yiyen bi çocuk olduğu için zamaninda beni dövmesi şaşılacak şey değil. Annemin kendisi sağlıklı olmadığı için de sağlıklı davranışlar beklemiyorum ( tedavi görüyor ama beklediğimiz kadar bir düzelme olmadı)
Annem 60 yaşında. Tabiki eskisi gibi sinirli bir kadın değil. Zaten güç bende artık.
Zamaninda beni dövdüğü için, doğru olduğunu sandığı yanlışlar için anneme mesafe koyamam. Şu an sadece iyi olmasını istiyorum. Kendisi annesi ile ilgili vicdan azabı icinde. Sürekli ağlıyor.
Ilerde ben de vicdan azabi duymamak için gerekirse yanlış olanı yaparım. Vicdan azabindan cok korkuyorum.
Annem ve babam benim için cok Önemli. Sizin egitiminizi ve tecrübenizi çok önemsiyorum. Verdigibiz bilgiler için cok tesekkur ederim.
Fakat söz konusu anne ve babam olunca tek derdim onların her zaman en iyi en rahat olmaları.
Allah uzun ömür versin hepimizin anne babasına.
Ben ilişkiye sınır koyma tavsiyesini,
aslında konu sahibi ve bu tür hastalıklı ebeveyn-yetişkin çocuk ilişkileri yaşayan arkadaşlarımız için yazdım.
Daha çok da gereksiz yere vicdan yapıp, istemediği muamelelere maruz kalmaya devam eden,aileden yaralı yetişkin çocuklar için...
Özellikle de konu sahibinin annesi gibi narsistik kişilik özellikleri sergileyen ebeveynlere belli bir sınır çizilmezse, ebeveyniniz sizi istediği gibi manipüle etmeyi alışkanlık haline getirir.
Hatta hayatınıza,kararlarınıza ve seçimlerinize müdahale etmeyi en doğal hakkı olarak görür.
Bu konuda ne yazık ki mesleki tecrübeme ek olarak kişisel tecrübelerim de var.
Sizin annenizle ilişkinizi bilmediğim için direkt size tavsiye vermem zaten doğru olmaz.
Ben genel bakış açımı yansıttım,
herkes kendi özelinde,
kendi nüans farklılıklarını gözeterek
kendisi için en uygun tavrı benimseyebilir.
Annenizin pişman olup,vicdan azabı çekmesi elbette olumlu bir gelişme ve belli bir düzeyde ilişkiyi yürütmeyi zaten hak ediyor kendisi.
Bununla birlikte vicdan azabı çekmemek adına gerekirse yanlış davranmayı göze almanızın altında yatan sebepleri irdelemeniz,
kişisel gelişiminize katkı sağlayabilir.
Ben bu yönelimin altında vicdan duygusunun yanında başka dinamiklerin ve bilinçaltı faktörlerin de olduğunu düşünüyorum.
Her birimizin yaşadıklarımızdan etkilenme, çıkarım yapma ve tepki geliştirme şekli ve düzeyi kendimize özgü.
Bununla birlikte sağlıklı yaklaşımı bilmenin,
bizi rahatlatmanın yanında daha doğru davranmaya da yönelteceğini düşünüyorum.
Seviyeli tartışma için ayrıca teşekkür ediyorum.
Sevgiyle kalın.
Amaci ne ki cocuk bakma ozlemi hatirlamak falan mi acaba?
