- 24 Mayıs 2021
- 1.191
- 1.005
- 83
- 39
- Konu Sahibi AlerjikRinit
- #1
Selamlar Güzel hatunlar;
Burası iyiki var. En yakınıma bile anlatamadıklarımı anlatabiliyorum.
Benim derdim eşimin ailesi. 15 yıllık evliyim.
Evliliğimin ilk beş senesi eşimin ailesi yüzünden çöp. Bildiğiniz sürekli kavgalar, huzursuzluklar, psikolojik şiddet bir çok şey yaşadım.
Kayınvalidem benimle hep bir rekabet içinde.
Düpedüz fesat kendisi.
Evlenirken maddi manevi hiiç bişeyimize karışmadılar bu arada misafir gibi gelip gittiler.
Yapmak zorunda değiller tabiki. Ama manevi desteklerinid göremedik.
Asla ne beni ne çocuklarımı istemez sevmez.
En son evine 4 yıl önce gittim. Pandemi girdi araya vs ( şehir dışında yaşıyorlar) o günden bu yans bir kere çocuklarımla konuşmadı bile.
Geçtiğimiz yaz. Eşimin babası eşimi aramaya çalışırken beni aradı yanlışlıkla. Xxx arıyordum yanlışlıkla oldu demek yerine çay diye yüzüme kapattı telefonu.
Kayınvalidemin babası vefat etti.
Başsağlığı için aradım. Kendisinin hasta olduğunu hiç bişey yapamadığından bahsetti. Bende üzülme ben gelirsem yaparım dedim.
Bana boşver boşver hastalık var dedi.
Bugün eşimle konuşmuşlar çocukları özlediğini bayramda gidip gitmeyeceğimizi sormuş. Eşim kararı bana bıraktı. Ama gitmek istiyor belli. Eşim kırılsın istemiyorum. Ama ne beni nede çocuklarımı istemediğinden adım gibi eminim.
İçimde bir huzursuzluk oldu.
Zerre gitmek istemiyorum.
Ama benimde oğullarım var. Sonuçta bu bir kültür bayramda aile ziyareti.
Bunu görsünler de istiyorum.
Kafam karmakarışık istenmediğimi bile bile gitmeyi de hiç istemiyorum
Sizin fikriniz nedir, sağlıklı düşünemiyorum.
Duygularım mantığımın önüne geçiyor.
Burası iyiki var. En yakınıma bile anlatamadıklarımı anlatabiliyorum.
Benim derdim eşimin ailesi. 15 yıllık evliyim.
Evliliğimin ilk beş senesi eşimin ailesi yüzünden çöp. Bildiğiniz sürekli kavgalar, huzursuzluklar, psikolojik şiddet bir çok şey yaşadım.
Kayınvalidem benimle hep bir rekabet içinde.
Düpedüz fesat kendisi.
Evlenirken maddi manevi hiiç bişeyimize karışmadılar bu arada misafir gibi gelip gittiler.
Yapmak zorunda değiller tabiki. Ama manevi desteklerinid göremedik.
Asla ne beni ne çocuklarımı istemez sevmez.
En son evine 4 yıl önce gittim. Pandemi girdi araya vs ( şehir dışında yaşıyorlar) o günden bu yans bir kere çocuklarımla konuşmadı bile.
Geçtiğimiz yaz. Eşimin babası eşimi aramaya çalışırken beni aradı yanlışlıkla. Xxx arıyordum yanlışlıkla oldu demek yerine çay diye yüzüme kapattı telefonu.
Kayınvalidemin babası vefat etti.
Başsağlığı için aradım. Kendisinin hasta olduğunu hiç bişey yapamadığından bahsetti. Bende üzülme ben gelirsem yaparım dedim.
Bana boşver boşver hastalık var dedi.
Bugün eşimle konuşmuşlar çocukları özlediğini bayramda gidip gitmeyeceğimizi sormuş. Eşim kararı bana bıraktı. Ama gitmek istiyor belli. Eşim kırılsın istemiyorum. Ama ne beni nede çocuklarımı istemediğinden adım gibi eminim.
İçimde bir huzursuzluk oldu.
Zerre gitmek istemiyorum.
Ama benimde oğullarım var. Sonuçta bu bir kültür bayramda aile ziyareti.
Bunu görsünler de istiyorum.
Kafam karmakarışık istenmediğimi bile bile gitmeyi de hiç istemiyorum
Sizin fikriniz nedir, sağlıklı düşünemiyorum.
Duygularım mantığımın önüne geçiyor.
Peki eşin ne diyor bu duruma aslında var ya erkek çocuğu da düşkünler genelde yani eşiniz güzelce karşısına alığ konuşsa azda olsa etkisi olacağını düşünüyorum. Gerçekten erkeklerin bu konuda eşlerini savunmuyor olması savunmadan kastım taraf tutmak değil ama saygısızlık söz konusuysa buna kendilerinin fark ettiğini de güzel bir dille söyleyerek orta yolu bulabilirler bence. Oğlunun gözünden düşmek istemez anneler genelde. Bu yüzdne kayınvalide görümce sorunu Türkiye'de son bulmayacak bir problem maalesef. Kaç gün kalacaksınız gittiğiniz yerde günü birlikse gidin derim
