yine boğuluyorum bu sorunlardan. çıkmazdayım

maricinmaricin

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
6 Eylül 2021
88
89
21
merhabalar. birkaç kez bu konuyu anlatmıştım ama ben yine bu konuda çok fazla zorlanıyorum. yksye hazırlanıyorum, ve evde babam ve ben yaşıyoruz sadece. annemi kaybettim küçükken. babam da evi çöp ev yapmış durumda. gerçekten akıl hastası denecek hareketleri var. evde kedimiz var, afedersiniz onun pisliğini eliyle alıyor ve sonra adam akıllı yıkamıyor elini. dışarıda yerde bi kağıt parçası bile bulsa eve getiriyor. kedimizin kirli kumunu değiştiriyorum, kirli kumları evde tutuyor. iki çuval var şu an ve atmıyor attırmıyor da. 15 yıllık gazeteler falan var evde iki oda dolusu çer çöp böyle asla atmıyor. ve her şeyi geçtim asla benimle sağlıklı bi iletişimi yok. ne zaman yanına gidecek konuşacak olsam git başımdan diyor. 5 yıllık toksik bi ilişkim vardı onun için de konu açmıştım. annem olmadığı için itip kakıyorlardı beni sürekli eski sevgilim ve annesi. şu anda kendimi o kadar yalnız ve boğulmuş hissediyorum ki uzun zamandır. mesela dışarıdan bi yemek kokusu geliyor, benim de canım çekiyo ama evde onu yapacak kimse yok. ders çalışmam gerekiyo benim de zamanım olmuyo. arkadaşlarımın evlerine gidiyorum tertemiz ve bi ışık var evlerinde her şeye rağmen. bizim ev öyle değil, çöplük gibi. yani kafamda bi anne figürü bile yok. bana birinin yemek yapması, evimi odamı temizlemesi, beni koşulsuz sevmesi gerçekten dünyada cenneti yaşamak gibi bişey gibi geliyor. asla gerçek değilmiş gibi. ve her an istemsizce bu sevgiyi aradığımı fark ediyorum. ama asla bulamayacağımı da biliyorum. arkadaşlarım var dışarıda hem de çok fazla ama eve geldiğimde hep böyle oluyor. eve gelmek istemiyorum bu yüzden. yemek yapmaktan temizlikten ev işinden babamdan her şeyden o kadar sıkıldım ki. bazen çok bunalıyorum, bi kahve içmek için insan yok evde. ve bu hep böyle. hatta 4 5 yıl kadar önce bu düzenden gerçekten çok yorulduğum için yemek yemeyi bırakmıştım. hala kan değerlerimde demirim 2 buçuk. hem ruhsal hem fiziksel olarak çöküyorum artık. kimseden aile sevgisi görmüyorum, inanılmaz yalnız ve kimsesiz hissediyorum kendimi. böyle bir evde, asla sevgi görmeden, böyle bi babayla yaşamak, üstüne üstlük bu 5 yıllık toksik ilişki tüketti beni. dışarıda hiç böyle bi insan değilim hatta hiç derdim yok sanarlar beni ama hiç öyle değil. her an intihar var aklımda bi süredir. çünkü gerçekten kendimi değersiz hissediyorum ve yıllardır artarak devam ediyor bu his. çünkü bana bu değeri veren hiç kimse yok ve tek başıma yetememeye başladım. eski sevgilim beni sürekli küçümserdi değersiz hissettirirdi, babam da öyle. ve sanki beynime içime işledi bunlar benim. online psikolog için bile para vermiyor babam. git dersinle uğraş yine ne var falan diyor. sanki hobi olarak bunları düşünüyormuşum gibi. devlet hastanesinden randevu aldım ama 20 gün sonraya ancak bulabildim. zaten devlet psikiyatristlerinden terapi alma gibi bir imkanım da olmuyor ilaç yazıyorlar sadece. gerçekten çıkmazda hissediyorum. ne yapacağımı bilmiyorum.
 
merhabalar. birkaç kez bu konuyu anlatmıştım ama ben yine bu konuda çok fazla zorlanıyorum. yksye hazırlanıyorum, ve evde babam ve ben yaşıyoruz sadece. annemi kaybettim küçükken. babam da evi çöp ev yapmış durumda. gerçekten akıl hastası denecek hareketleri var. evde kedimiz var, afedersiniz onun pisliğini eliyle alıyor ve sonra adam akıllı yıkamıyor elini. dışarıda yerde bi kağıt parçası bile bulsa eve getiriyor. kedimizin kirli kumunu değiştiriyorum, kirli kumları evde tutuyor. iki çuval var şu an ve atmıyor attırmıyor da. 15 yıllık gazeteler falan var evde iki oda dolusu çer çöp böyle asla atmıyor. ve her şeyi geçtim asla benimle sağlıklı bi iletişimi yok. ne zaman yanına gidecek konuşacak olsam git başımdan diyor. 5 yıllık toksik bi ilişkim vardı onun için de konu açmıştım. annem olmadığı için itip kakıyorlardı beni sürekli eski sevgilim ve annesi. şu anda kendimi o kadar yalnız ve boğulmuş hissediyorum ki uzun zamandır. mesela dışarıdan bi yemek kokusu geliyor, benim de canım çekiyo ama evde onu yapacak kimse yok. ders çalışmam gerekiyo benim de zamanım olmuyo. arkadaşlarımın evlerine gidiyorum tertemiz ve bi ışık var evlerinde her şeye rağmen. bizim ev öyle değil, çöplük gibi. yani kafamda bi anne figürü bile yok. bana birinin yemek yapması, evimi odamı temizlemesi, beni koşulsuz sevmesi gerçekten dünyada cenneti yaşamak gibi bişey gibi geliyor. asla gerçek değilmiş gibi. ve her an istemsizce bu sevgiyi aradığımı fark ediyorum. ama asla bulamayacağımı da biliyorum. arkadaşlarım var dışarıda hem de çok fazla ama eve geldiğimde hep böyle oluyor. eve gelmek istemiyorum bu yüzden. yemek yapmaktan temizlikten ev işinden babamdan her şeyden o kadar sıkıldım ki. bazen çok bunalıyorum, bi kahve içmek için insan yok evde. ve bu hep böyle. hatta 4 5 yıl kadar önce bu düzenden gerçekten çok yorulduğum için yemek yemeyi bırakmıştım. hala kan değerlerimde demirim 2 buçuk. hem ruhsal hem fiziksel olarak çöküyorum artık. kimseden aile sevgisi görmüyorum, inanılmaz yalnız ve kimsesiz hissediyorum kendimi. böyle bir evde, asla sevgi görmeden, böyle bi babayla yaşamak, üstüne üstlük bu 5 yıllık toksik ilişki tüketti beni. dışarıda hiç böyle bi insan değilim hatta hiç derdim yok sanarlar beni ama hiç öyle değil. her an intihar var aklımda bi süredir. çünkü gerçekten kendimi değersiz hissediyorum ve yıllardır artarak devam ediyor bu his. çünkü bana bu değeri veren hiç kimse yok ve tek başıma yetememeye başladım. eski sevgilim beni sürekli küçümserdi değersiz hissettirirdi, babam da öyle. ve sanki beynime içime işledi bunlar benim. online psikolog için bile para vermiyor babam. git dersinle uğraş yine ne var falan diyor. sanki hobi olarak bunları düşünüyormuşum gibi. devlet hastanesinden randevu aldım ama 20 gün sonraya ancak bulabildim. zaten devlet psikiyatristlerinden terapi alma gibi bir imkanım da olmuyor ilaç yazıyorlar sadece. gerçekten çıkmazda hissediyorum. ne yapacağımı bilmiyorum.
Seni eve yemeğe davet etmek hatta gel ben sana annelik yaparım demek geldi
sen değersiz değilsin değer vermeyi
bilmeyen insanlar hayatında
boş ver onları demesi kolay diyeceksin
biliyorum ama sevmeyi değer vermeyi
bilmeyen insanlar yüzünden sakın
ölmeyi düşünme 😘 🤗
 
zaten bahane değil. sadece bu durum psikolojimi çok zorlamaya başladı
O sekilde yazmışsınız ben de o yuzden yazdim.Psikolojiniz daha kötü olur bu şekilde, bu sıralar ben de hastayım istediğim gibi evi ceviremiyorum bu bile beni geriyor ,yavas yavaşta olsa etrafi temiz tutmaya çalışıyorum. Babanızın da yardıma ihtiyacı var ama nasil ikna olur bilemedim.5 yıllık bir ilişkiniz olduğuna göre evinizi de bir sekilde çekip çevirebilirsiniz.Kaos ortamında dersten de verim alamazsınız
 
İsiniz zor Allah yardim etsin ama yaşamınızı sizden başka kimse düzenleyemez, ders çalışmanız evinizi temizlememek ya da yemek yapmamak için bahane değil
Konu sahibi bahane mi üretmiş ,kendince artık aşamadığından,yorulduğundan ,zorluğundan bahsediyor ,yani o kadar şeyden sonra bunu mu yazdınız cidden hayret bişey
 
Ne desem bilemedim.Bu durumun gecici oldugunu,okulu okuyup guzel bir meslek sahibi oldugunu ve tertemiz bi evin oldugunu hayal ederek dusunerek bu cikmazdan belki biraz kurtulabilirsin.

Hepimizin zor donemleri oluyor.

Ben mesela en zor anlarimda 'bu da gecer' diyorum ki oyle de zaten.

Bir gun geliyor bakiyorsun ki o kafanda dag gibi buyuyen sorunlar cözumlenmis oluyor.artık sana sorun gibi gelmiyor.

Derslerine odaklan guzel bir bolum kazan ve meslegini eline al lutfen
 
Eviniz çöp ev olmuş şu durumda:KK57:

belediye çöp evleri temizliyor, ben belediyeyi aramanızı tavsiye ederim. Belediye ekipleri geldiği zaman babanızın durumunu fark ederler zaten, evde başka yetişkin de olmayınca babanızı tedaviye zorlarlar diye düşünüyorum.Bu şekilde yaşamn asla sağlıklı değil konu sahibesi, mikroplanırsın dışarda virüs var ... Yarın ilk iş olarak belediyeyi ara ve durumu anlat. Olmazsa komşulardan birine veya Kazen Kazen e söyleyebilirsin, rahatsız oluyoruz çöp evden koku geliyor diyerek şikayet edebilirler o zaman da belediye ekipleri bakmaya gelir. Eviniz temizlenince baban da tedaviye başlar.

Kazen Kazen konu sahibesi için ne yapılabilir? Evde tek yetişkin var ve psikolojisi bozuk, tedaviyi de kabul etmiyor. Konu sahibesi babasını yasal olarak tedaviye nasıl zorlayabilir?
 
Baya uzağız ama hayatta her şey gelip geçici İnan bana ,her zaman böyle zorluklar yaşadığımız dönemler hatta uzun zamanlar elbette oluyor

Lütfen kendini ihmal etme ,intihar ve buna benzer kötü düşünceler kurtuluş ,çözüm sebebi asla olamaz ,olmamalı da ..

Sadece kendime yatırım yap , çalış,oku .. maddi olarak toparla ve sonra kendini iyileştir ,bazen yaralarımızı bizden başka kimse saramıyor ne yazık ki ..

Burada bi sürü insan da destek çıkar manen , yalnız değilsin ❤️
 
Eviniz çöp ev olmuş şu durumda:KK57:

belediye çöp evleri temizliyor, ben belediyeyi aramanızı tavsiye ederim. Belediye ekipleri geldiği zaman babanızın durumunu fark ederler zaten, evde başka yetişkin de olmayınca babanızı tedaviye zorlarlar diye düşünüyorum.Bu şekilde yaşamn asla sağlıklı değil konu sahibesi, mikroplanırsın dışarda virüs var ... Yarın ilk iş olarak belediyeyi ara ve durumu anlat. Olmazsa komşulardan birine veya Kazen Kazen e söyleyebilirsin, rahatsız oluyoruz çöp evden koku geliyor diyerek şikayet edebilirler o zaman da belediye ekipleri bakmaya gelir. Eviniz temizlenince baban da tedaviye başlar.

Kazen Kazen konu sahibesi için ne yapılabilir? Evde tek yetişkin var ve psikolojisi bozuk, tedaviyi de kabul etmiyor. Konu sahibesi babasını yasal olarak tedaviye nasıl zorlayabilir?
teşekkür ederim deneyeceğim bunu. ama işte evdeki çöp ev olma durumu tamamen eski eşyalar ve kağıt parçalarından kaynaklı. onları da asla attırmıyor babam. ve işte bunun için çabalamak için bile kendimi çok güçsüz hissediyorum gerçekten artık çünkü o kadar çabalaıdm ki
 
Kazen Kazen Kazen Kazen konu sahibesi için ne yapılabilir? Evde tek yetişkin var ve psikolojisi bozuk, tedaviyi de kabul etmiyor. Konu sahibesi babasını yasal olarak tedaviye nasıl zorlayabilir?


vasi davası açıp vasisi olacak... 6-7 ay sürer, ya da sağlık bakanlığına ihbarda bulunacak. Beldiyeye haber verirse belediye gelir zehirler...
 
Baya uzağız ama hayatta her şey gelip geçici İnan bana ,her zaman böyle zorluklar yaşadığımız dönemler hatta uzun zamanlar elbette oluyor

Lütfen kendini ihmal etme ,intihar ve buna benzer kötü düşünceler kurtuluş ,çözüm sebebi asla olamaz ,olmamalı da ..

Sadece kendime yatırım yap , çalış,oku .. maddi olarak toparla ve sonra kendini iyileştir ,bazen yaralarımızı bizden başka kimse saramıyor ne yazık ki ..

Burada bi sürü insan da destek çıkar manen , yalnız değilsin ❤️
çok teşekkür ederim <3<3
 
teşekkür ederim deneyeceğim bunu. ama işte evdeki çöp ev olma durumu tamamen eski eşyalar ve kağıt parçalarından kaynaklı. onları da asla attırmıyor babam. ve işte bunun için çabalamak için bile kendimi çok güçsüz hissediyorum gerçekten artık çünkü o kadar çabalaıdm ki

Baban istifçilik hastalığına yakalanmış konu sahibesi, sen tek başına bir şey yapamazsın. Belediye gelip çok iyi temizliyor, mutlaka ara belediyeyi.
 
Baban istifçilik hastalığına yakalanmış konu sahibesi, sen tek başına bir şey yapamazsın. Belediye gelip çok iyi temizliyor, mutlaka ara belediyeyi.
Adamın mutlaka tedavi olması gerek ,olmazsa sürekli belediye temizlese yine aynı olacak

Tedaviyi kabul edeceğini sanmıyorum hiç ,iletişim dahi kurmak istemiyor anlattığı kadarıyla ,çok zor bi durum
 
Adamın mutlaka tedavi olması gerek ,olmazsa sürekli belediye temizlese yine aynı olacak

Tedaviyi kabul edeceğini sanmıyorum hiç ,iletişim dahi kurmak istemiyor anlattığı kadarıyla ,çok zor bi durum
aynen öyle. gerçekten uğraşılması aşırı zor bi insan. tedavi olmaya ikna olabilir ama bir kuruş bile para vermek istemez asla ilaçlar için bile. kendisi bi sorununun olduğunu düşünmüyor ama
 
X