Merhabalar..
3 gün önce bosandim daha taşınmadim, tekim burda hala, yakında baba evine dönüş yapıyorum kısmetse..
Eş boşanmak istemiyordu ama evliliğe de benzemiyordu 8 yılım.
Kişiyi kötüleyemem her istediğimde bana fazla fazla destek olabiliyordu ama evli hissetmedim, biseyleri düzeltme çabasını da bırakmıştım son zamanlarda. Yeterince sogumustum zira kizamayacak kadar.
Bir yandan onun iyilikleri aklıma gelince (özellikle çok çektiren kocalar varken etrafta) vicdan mı yapıyorum bilmiyorum.
Ne desem yapacak bir eş, fazla kişiye nasip olmayacak rahatimi ve ne hayaller kurarak başlattığım duzenimi bozuyorum.
İyi bir insandı, zamanında beni çileden çıkarmış özellikleri ya da karşımda biri varmış gibi hissettirmeyisleri çok olabilirdi ama bazılarıyla kıyas yapınca çok çok üstün gördüğüm özellikleri de... Velhasıl yönetmek gereken bir koca da gibiydi .. yıllar saçma sapan geçti aslında her şeyi düzelttim kal gitme dedi ne desem yapacaktı vs belki ama ben ona esim gözüyle bakamayacaktim o kadar yıl böyle hissettikten sonra..
İşte pişman olacak mıyım bilmiyorum iyi tarafları aklıma geldikçe, şu an boşuna bunları düşünüyorum belki ama burayla, düzenimle kurduğum bağ da var...
Hevessizim, kavga gürültüyle bosansam belki içim daha rahat olurdu daha mecbur hissederdim boşanmaya, evlilikler hep kadının çekmesi üzerine devam ediyor gibi de bir algı var kendimi Bi parça suçlu sorumlu hissediyorum sanki. Ama onu özlemem, bir eş olarak bir erkek olarak özlemem sadece iyi bir insandı beni kendinden biri gibi gördü diye düşünürüm.
İşte karmakarışık şeyler...
3 gün önce bosandim daha taşınmadim, tekim burda hala, yakında baba evine dönüş yapıyorum kısmetse..
Eş boşanmak istemiyordu ama evliliğe de benzemiyordu 8 yılım.
Kişiyi kötüleyemem her istediğimde bana fazla fazla destek olabiliyordu ama evli hissetmedim, biseyleri düzeltme çabasını da bırakmıştım son zamanlarda. Yeterince sogumustum zira kizamayacak kadar.
Bir yandan onun iyilikleri aklıma gelince (özellikle çok çektiren kocalar varken etrafta) vicdan mı yapıyorum bilmiyorum.
Ne desem yapacak bir eş, fazla kişiye nasip olmayacak rahatimi ve ne hayaller kurarak başlattığım duzenimi bozuyorum.
İyi bir insandı, zamanında beni çileden çıkarmış özellikleri ya da karşımda biri varmış gibi hissettirmeyisleri çok olabilirdi ama bazılarıyla kıyas yapınca çok çok üstün gördüğüm özellikleri de... Velhasıl yönetmek gereken bir koca da gibiydi .. yıllar saçma sapan geçti aslında her şeyi düzelttim kal gitme dedi ne desem yapacaktı vs belki ama ben ona esim gözüyle bakamayacaktim o kadar yıl böyle hissettikten sonra..
İşte pişman olacak mıyım bilmiyorum iyi tarafları aklıma geldikçe, şu an boşuna bunları düşünüyorum belki ama burayla, düzenimle kurduğum bağ da var...
Hevessizim, kavga gürültüyle bosansam belki içim daha rahat olurdu daha mecbur hissederdim boşanmaya, evlilikler hep kadının çekmesi üzerine devam ediyor gibi de bir algı var kendimi Bi parça suçlu sorumlu hissediyorum sanki. Ama onu özlemem, bir eş olarak bir erkek olarak özlemem sadece iyi bir insandı beni kendinden biri gibi gördü diye düşünürüm.
İşte karmakarışık şeyler...
