Perişan halde yazıyorum çünkü gerçekten sinirlerimin çok bozuk ve halsiz olduğumu hissedebiliyorum. Birazdan kayınvalidem uğrayacak her pazar dönüşü mutlaka uğrar ve bıgün bir işi çıksın diye dua ediyorum. Ağzımı açacak halim yok. Ve ben iki sene önce yaşadıklarımı yeniden yaşamaktan çok korkuyorum.
Evlenirken pek çok konu açmıştım sancılı bir dönem oldu, babamla sorunlar vardı, ailede çok dedikodu yapıldı ve annem sağolsun hepsini bana taşıdı hem de daha balayımda! Bütün bunlar harici eşimi çok sevsem ve güvensem de ikinci evlilik stresi ve korkusunu içten içe yaşadım. Ve bunların sonucunda bozuldum. Evet tam anlamıyla bozuldum. Bir eşya nasıl işlevini yerine getiremezse öyle ! Sürekli sinir bozukluğu, ağlamak hissi, en ufak sesten irkilme, korkma, geceleri korkma, insanlarla iletişimde problemler, aşırı agresyon. Bu şekilde evlendim ben ve artık dayanamayacak boyuta ulaştığımda ( akıl hastanesine yatmak istiyordum ) doktora gittim. Geciktirdim doktoru farkındayım ama hep böyle olmaz mı ? Her neyse ilaç kullandım %100 iyileştim eski viv oldum. İlacı bir sene kullandıktan sonra bıraktım geçen 29 Ekim' de.
Ve bir kaç gündür yine sinirlerim çok bozuk. Doktor bu korkuların mevcut korkularımın şekil değiştirmesi olduğunu söylemişti. Yani örneğin ikinci boşanma korkusundan kaçıyorum o düşünceyi evde büyü var korkusuna dönüştürüyorum gibi.
Bu arada annem de psikolog, boşluktan kaynaklandığını söylüyor kendine uğraşlar bul, spor yap diyor. İlaca başlama hemen diyor.
Dediğim gibi bir kaç gündür kötüyüm sanki dünya başıma yıkılmış. Bayramda tatile çıkacağız Kaş, Datça, Bodrum gezeceğiz. Ona konsantre olayım diyet, spor yapayım diyorum ama yine kötüleşmeye başladım.
Umarım bu kez kalıcı olmaz dolunaya falan bağlı bir şeydir. Gerçekten aynı şeyleri yaşamaktan çok korkuyorum.