Ben sadece annenin "2. bebek diye daha rahat davraniyorum..unutuyorum biraz da. diger dusugumde de oyle olmustum cok ozenli olamamistim. ilk hamileligimde cok dikkat ederdim herseye." lafina cok takildim...
Anladım.
Ben de sizi üyenin belirttiği '2. bebek diye daha rahat davranıyorum, unutuyorum' ibaresini açıklayayım kendimden yola çıkarak.
Dediğim gibi küçük bir bebeğim var ve yeniden hamileyim.
Gerçekten hamile olduğumu günün en az 10 saati unutuyorum!
Çünkü bir çocuğun ya da bebeğin peşinde koşarken, onunla full konsantre ilgilenirken bırakın hamileliğinizi, açlığı susuzluğu unutup 'aaa akşam olmuş ben daha bir şey yiyemedim' diyorsunuz.
Çünkü kendiniz adına yaptığınız şeyler nefes almaktan ibaret.
Yani istememekten ya da önemsememekten kaynaklı bir durum değil.
O kadar dolu dolu yaşıyorsunuz ki günü, kendinize ayırdığınız bir yarım saat bile yokken karnınızda sizinle beraber yaşayan, henüz de hareketleri olmayan bir bebeği unutmanız çok normal.
Rahatlık da şuradan geliyor, tecrübe var.
Ve zaten eldeki imkanla ilk gebelik gibi olması mümkün değil, mecburen rahat olmak durumundasınız yoksa iki çocuğunuz da kötü etkilenir.
Şuraya uzanmayayım, bunu kaldırmamayım yerine, Allah'ım sen koru diyerek her işe girişiyorsunuz mecburen.
Hayatımız doğuma kadar duramıyor.
Nacizane anlatabildiysem ne mutlu bana.