Yine yalnız bir pazar, hiçbir şey yapasım yok...

Ahhh ahhh bende 12 senedir yalnız cocuk buyutmekten kafayı sıyırdım
Her pazar onları 3 ogun doyur banyo yaptır camasır yıka kurut dur evi supur sil
Elde bulasık yıka canım cıkıyo
3 cocuk ama ben hem cok yalnız hem cok yorgun hemde artık kafayı dur yapma etme kavga etme bagırma demekten kafayı yemiş gibi hissediyorum
3 cocukla en az sen kadar yalnız hissediyorum
Demekki neymiş evlilikler de garanti değil
Evlensende bir gun bitiveriyo
Cocukta mutluluk vermiyo
Bilakis ben benlikten cıktım
Anne olmaya özgürlüğümü sattım
Ben tek ben olsaydım sen gibi su pazar gunu
Tek basıma atardım kendimi dısarı
Bir flort bulurdum netten dısarda bi o bi ben ohh eğlenir evime gelirdim
Ama bu benim icin imkansız 4 duvar arasına tıkıldım kaldım 12 senedir neden cunku anneyim olmaz olsaydım
Keske o cocuklari sizin elinizden alsalar.bize boyle bikmis nasil anlatiyorsunuz onlara kimbilir nasil davraniyorsunuzdur.boylelikle sizde ozgur olurdunuz.istediginizi yapardiniz.yaslanincada kapiya bakip onlarin yolunu gozlerdiniz sanki cok seviyormus gibi.sizin gibi annelerde var iste.cocuklariniza cok uzuldum fazlalik gibiler.benimde iki cocugum var onlarla evde yalniziz hep.hicde sikayetci degilim ben onlarla mutluyum cunku.gerisi hersey bos
 
Ailemden ayrı yaşıyorum. Onlar başka şehirde. Ben İstanbuldayım işim gereği. Bir üniversitede öğretim görevlisiyim. Aslına bakarsanız çevrem var, bir sürü insanla muhattap oluyorum. Ama etrafımdaki herkes çoktan evlenip yuvasını kurmuş bile. Ondan dolayı bu tarz bir ilişki düşünebileceğim biri yok.

Çok seçici bir insanmısınız yani kriterinize göre birisi mi yok yoksa kriter altında gördüğünüz kimseye dönüp bakmıyormusunuz.
Çünkü belli bir yaştan sonra seçici davranın ica zaten az olan seçenek sıfıra düşüyor.

Otuzdan sonra insanlar çecici olur denirdi inanmazdım ben otuza geldim ister istemez kriterlerime göre arıyorum. Aşık olursam bu yıkılır ama aşk işindede karşı tarafın düzgün kişi çıkması şans meselesi. Zaten belli bi yaştan sonrada o iş olmuyor.

Şu konudada size katılıyorum aslında belli bir noktadan sonra arkadaş aile insana yetmiyor. İnsan sevmek sevilmek duygusal bir şeyler yaşamak istiyor. Bu çok farklı bir durum diğer insan ilişkilerinden.
Örneğin ben eskiden heryere arkadaşlarımla gitmeyi severdim şimdilerde diyorum bir eşim olsa onunla gitsem o arkadaşım olsa.
Ama olmayınca olmuyor işte napalm.
 
Yalnız yaşıyorum yaklaşık 15 yıldır. Artık hiçbir şey zevk vermiyor gerçekten. Sabah 8 de uyandım. 3 saat olmuş yataktan çıkmadım. Aç aç kahvaltı yapmadan öyle elimde telefon oyalanıyorum.
Yaşım 37 artık yuva kuramayacağımı biliyorum. Anne olamam bu yaştan sonra. Zaten tanışacak kimse de yok. Hayatımın sonuna kadar böyle yaşayacağımı düşünüyorum. Arkadaş çevrem de yok, olandan zevk almıyorum. Biriyle buluştuğumda çıkarıyor çocuklarının fotoğraflarını gösteriyor bana. Kıskanıyorum tabi. Herkes için öncelik ailesi doğal olarak. Boş zamanları olursa, canları isterse benimle görüşüyorlar.
Neden böyle oldu bilmiyorum. Evrenin beni unuttuğunu düşünüyorum. Kimseler beni duymuyor gibi düşünüyorum. İşte sadece burası var. Buraya yazıyorum rahatlıyorum. Keşke bir umut olsa.
Para kazanıyorum ama onu harcayacak bir şeyim yok. Bir sürü ülke gezdim, yedim, içtim. Yalnız yapmaktan zevk almadığımı anladım. Artık bıraktım.
Çok umutsuz vakayım biliyorum. Etrafına negatif enerji yayıyorsun, insanlar seni istemez tabi diyebilirsiniz. Ama önceleri böyle değilken de yalnızdım. Yalnız yaşamaktan duvarlarla konuşur oldum.
Hayatta artık tek bir şey istiyorum. Mutlu olmak. Sadece MUTLU OLMAK.
34 yaşındayım ben.
Şu sıralar bende sizinle aynı düşüncelerdeyim, oysa ki herkesin evlenmesi şart değil, ben evlilik için programlanmamışım diyordum....
Ve çevremde mutsuz evliliği olan o kadar arkadaşım var ki bekarlık sultanlık cidden ama yalnızlık da kötüymüş...
 
35 de evlenmiş olmanız içime su serpti. Ama eşinizin yaşını merak ettim açıkcası. 2 yıl önce kendi yaşıtım biriyle tanıştım ve bir adım atayım dedim. Adam “ben 35im, 27-32 arası bir bayan düşünüyorum. Sen de 40 yaşlarında biriyle denk olursun” demişti.
Eşim bi yaş büyük ,senin dediğin biri benim de karşıma çıkmıştı oluyor öyle şeyler umut edip çaba sarfetmek lazım sıkılmakta bunalmakta haklısınız en kısa zamanda kendinizi mutlu hissetmeniz dileğiyle ..
 
33 yasina kadar yalniz yasadim ama hic bir zaman cevreden kendimi soyutlamadim.Hele evlenmeden onceki son 1 senem arkadas cevremle.dibine kadar eglenmek oldu.Herkesin eglence anlatisi tabiki farklidir.Evde toplanip saatlerce mutfak masasi muhabbeti yapmak,101 oynamak,sabaha karsi disarda olmak vs vs Kendinizi neden boyle soyutladiniz ki? O son senemde bile keske 1 yil daha olsaydi da arkadaslarimla daha fazla takilabilseydim diyordum.Arasaydiniz mesela bugun bir arkadasinizi kahvaltiya gitseydiniz.Saatlerce.kahvalti muhabbeti yapsaydiniz.Evlilik icin de gec kalmadiniz.Bu bahsettigim arkadas grubumda 41 yasindaki arkadasim vardi.Daha yeni evlendi mesela.Umudunuzu yitirmeyin.
 
Keske o cocuklari sizin elinizden alsalar.bize boyle bikmis nasil anlatiyorsunuz onlara kimbilir nasil davraniyorsunuzdur.boylelikle sizde ozgur olurdunuz.istediginizi yapardiniz.yaslanincada kapiya bakip onlarin yolunu gozlerdiniz sanki cok seviyormus gibi.sizin gibi annelerde var iste.cocuklariniza cok uzuldum fazlalik gibiler.benimde iki cocugum var onlarla evde yalniziz hep.hicde sikayetci degilim ben onlarla mutluyum cunku.gerisi hersey bos

Nasil vicdanla yazilmis bir yorum bu bunalmis bir anneye / kadına herseyden once bir insana.Ne kadar kolay cikabiliyor parmaklarinizdan bu satirlar ? Nasil bir niyet okuma ki bir anneye kimbilir o cocuklara nasil davraniyorsunuzdur demek ? Siz , o psikolojik sınırı aşmamışsınızdır baskasi aşmıştır...
Temenniye bak ya keske o cocuklari elinizden alsalar bir kadin bir kadina nasil der aklim almiyor !
 
Bana kızmayın ne olur ama yaşınızdan dolayı mı çocuk sahibi olamıyorsunuz? Çünkü ben de 37 yaşındayım ve bu konuyu çok kafama takıyorum.
KAfaya takmayın adetin 3.günü bi kadın Doğuma gidip hormon tahlillerinizi yaptırın an azından yumurta rezerviniz hakkında bilgi sahibi olursunuz bide önceden bilmediğiniz konularda kendinizi strese sokup sorun etmeyin lütfen anı yaşamak iyi gelebilir aslında biz biraz şükürsüz olabiliyoruz çok şükür sağlığınız yerinde işiniz var özgürlüğünüz var aileniz yanınızda olmasa bile varlar
 
ozaman sana şöyle söylim 28 yasindayim iki evladim var (Allah bana bagislasin) ikinciyi gecen hafta cuma dogum yapdim göbek bagi iltihabina yakalandi 1 haftadir hastanedeyim dogum yaptim hastaneden baska hastaneye aldilar 1 haftadir degerler düssün evime yavruma kavusim diye salya sümük agla yalvar yakar dua ettim şuanda hastane odasindan selam olsun tüm şükür etmeyenlere canim kismetinde varsa gelir bulur seni sagligin yerindeyse bosversene gerisini.....
 
Benim çok samimi bir arkadaşım var 35inde. Yalnız yaşıyor. Ama hayatını öyle güzelleştirdi ki imrenerek bakıyorum.
Haftasonları çalışmadığı için italyanca kursuna gidiyor. Amacı seneye italyaya gidip İtalyanca konuşmak. Hatta kendi diliyle demek gerekirse “kahvemi italyanca sipariş etmek istiyorum” diyor. Akşamları güzel müzikler açar kitaplar okur genelde. Bazen İtalyanca da çalışıyormuş.
Ufacık bir balkonu var çilek domates fln yetişiyor. İki haftda bir gittiği mutfak kursu var. Menüler çıkarıyorlar. Çorbası arasıcağı ve tatlısıyla. Bazen balkonundaki fesleğenden pesto sos yapmış bana fotoğraf atıyor.
Bir de kedisi var. Gezdiği zamanlarda suyunu koymaya gittiğin.
Havalar güzelse keyfi de yerindeyse fotoğraf çekmeye gider seneler önce afsaddan ders almış.
Esasında dönem dönem farklı hobileri oldu. Hepsi kar. Bazen canı sıkılır keçeden bir şeyler diker, bazen kazak örer. O an ki ruh haline göre.
Kısacası hayatını ilmek ilmek güzelleştiriyor, sanki örüyor.
Sizin elinizde yani.
Bazen mesaj atarım napıyorsun diye bana evin videosunu atar. Kahvesi kedisi fonda müziği oturuyor. Çok huzurlu bir hayat kurdu kendine.Siz de yapabilirsiniz.
 
Hiç sevmediğiniz bir adamla evli ve boğuluyor olabilirdiniz.
Ailesiyle yaşayan her şey için izin alan ekonomik özgürlüğü olmayan bir kadın olabilirdiniz.
Avantajlarınızın farkına varın.
Kurslara gidin, turlara katılın, algılarınız da açık olsun, mutlaka birileriyle tanışırsınız. Gerekirse internetten. Çoğu kişi internetten tanışıyor artık.
Evlenme amaçlı düşünmeyin zaten o amaçla yola çıkınca olmuyor, flört edin sadece bugününüzü düşünerek, evlilik kısmetinizde varsa sizi bulur zaten.
 
29CC8D4E-0834-4829-BA4A-77DCAD25225F.webp
Evinizde bunlardan olsaydi sıkılmazdınız😌
 
Keske o cocuklari sizin elinizden alsalar.bize boyle bikmis nasil anlatiyorsunuz onlara kimbilir nasil davraniyorsunuzdur.boylelikle sizde ozgur olurdunuz.istediginizi yapardiniz.yaslanincada kapiya bakip onlarin yolunu gozlerdiniz sanki cok seviyormus gibi.sizin gibi annelerde var iste.cocuklariniza cok uzuldum fazlalik gibiler.benimde iki cocugum var onlarla evde yalniziz hep.hicde sikayetci degilim ben onlarla mutluyum cunku.gerisi hersey bos
Anne olmak demek tüm benliğini kaybetmek demek değildir.Bir kadın anne olabilir ama öncelikle bir insan ve kadın olarak bunaldığını belli etmiş. Ne demişki çocukları elinden alınsın diyebiliyorsunuz.. Herşeyi kutsallaştırıp hiç şikayet hakkı bırakmamaya ne büyük bir marifet sanıyorsunuz. İnsanlar bunalabilir bazen kendi çocuklarından bile. Ve bu gayet insani bir duygudur
 
ben de 34 yaşımdayken evlendim, eşim de 39 yaşındaydı.
o zamana kadar ben de tek başıma yaşadım, evde hiç durmazdım..
tek başıma yurtdışı yurtiçi sürekli gezdim, mesleğimle ilgili kongre toplantı hiç kaçırmazdım.
haftasonları sabah bilgisayarımı kitaplarımı alıp tek başıma kahvaltıya giderdim, öğleden sonra 4-5e kadar oturur çalışırdım.
sinemaya tiyatroya hep tek başıma giderdim...
sonra nasip oldu evlendik, bu iş gerçekten kısmet işi, lütfen umudunuzu kaybetmeyin ve hayatın mucizelerine açık olun..
37 yaş ne ki, çok gençsiniz hala...
 
Benim dayim da evlenemiyordu artik umidi kesmistik. Sonra is icin baska sehre gitti orada bi kizla tanisti (ailece cok sevdik :) ) gecen yil evlendi 42-43 yasindaydi. Kismet bu isler ama illaki caba da gerekiyor. Birileriyle tanisabileceginiz yeni ortamlara girin, arkadaslariniza sorun cevrenizde bana uygun tanisabilecegim biri var mi diye.
 
Bana kızmayın ne olur ama yaşınızdan dolayı mı çocuk sahibi olamıyorsunuz? Çünkü ben de 37 yaşındayım ve bu konuyu çok kafama takıyorum.
Eşimle ilgili bi sorun ben çok küçük yaşta bi evlilik yapmıştım 2 oğlum var rabbim uzun ömür versin. Ama yeniden anne olmak istiyorum Ablam 40 yaşında anne oldu yani hiç birşey için geç değil
 
Nasil vicdanla yazilmis bir yorum bu bunalmis bir anneye / kadına herseyden once bir insana.Ne kadar kolay cikabiliyor parmaklarinizdan bu satirlar ? Nasil bir niyet okuma ki bir anneye kimbilir o cocuklara nasil davraniyorsunuzdur demek ? Siz , o psikolojik sınırı aşmamışsınızdır baskasi aşmıştır...
Temenniye bak ya keske o cocuklari elinizden alsalar bir kadin bir kadina nasil der aklim almiyor !
Duzgun okumuyorsunuz heralde kadin kendisi diyor anne olmaz olaydim diye.bunalmis olabilir bende bunaliyorum evde cocuklarla ama hicbirzaman demiyorum anne olmaz olaydim diye.cok bunaltiyorlar ama onlar benim canim yinede onlar olmasa napardim diyorum.hem bu hanfendinin ikinci mesaji bu sekilde daha oncede yakindigini gordum.bu kadar zoruna gitmemeli insanin cocuklari.asil bi annenin satirindan cocuklari icin bu kelimeler nasil cikabiliyor.
 
Back
X