- 6 Eylül 2023
- 652
- 1.204
Evliliğim iğrenç değil. Mutluyum bu konu dışında büyük bir sorunumuz yok. Ufak tefek her ilişkide olduğu gibi oluyor elbette.
Evliliğim iğrenç değil. Mutluyum bu konu dışında büyük bir sorunumuz yok. Ufak tefek her ilişkide olduğu gibi oluyor elbette.Herkes acayip olmuyor hele de özel hastanede bir doktorla süreci geçirirsen fazla kilo aldırmıyor tavsiyelerine uyarsan.
Mantıklı birisiniz bu güzel iğrenç evliliğe çocuk getiren bir kadın değilsiniz takdir ettim .
Bi tane çocuktan bişi olmaz ama eşinize de şart koyun. Sadece bi tane olacak o da şu işten sonra ( garantili bir iş bulunca, ev alınınca, borç bitince , araba alınınca va)
Çocuk çok tatlı anlıyorum ama çok masraflı onu garantilememiz lazım yoksa ergenliğinden itibaren neden beni dünyaya getirdiniz der sürekli diyin
Maalesef ben böyle düşünüyorum engelleyemiyorum. Hata bende mi diye düşünmüyor değilim ama bende o his yok.Çocuk sahibi olmaya hazır olmaya inanmıyorum. İki çocuğum var. Yaşımız, maddi durumumuz uygun diyerek yaptım çocukları bu kadar… yoksa gezmemden feragat edemem, fiziğimin bozulmasına katlanamam, gece sekiz saat uyumadan yaşayamam kafası hayat boyu mu sürecek… çocuğa hazırlanmak diye bir şey yok. Sizin kaygılarınızı tam olarak anlayamadım, eski konunuzu bilmiyorum
Allah bağışlasın21 yaşında anne oldum şimdi düşünüyorum da o an hazırmıydım acaba. Gerçekten istedimmi o bebeği diye inanın bilmiyorum. Zaten bu konuda hiç konuşmadık evlendik eski eşim hemen olsun istedi bende kabul ettim. Belkide hazır değildim. Çünkü çok erken bir yaş. Ama şimdi kızıma bakıyorum ve her gün şükrediyorum iyiki doğurmuşum diyekendime arkadaş büyütmüşüm resmen.
His diye bir şey de yok zaten. Zamane özentilerinin uydurmaları bunlar. İnternete içerik üretenlerin abartmaları. Doğunca bakılan bir şey çocuk, sonradan da sevebilirsin hepsi çok normal. Kedi sahiplenmek gibi arzu etmen gerekmiyor. Not: yatırım tavsiyesi değildirMaalesef ben böyle düşünüyorum engelleyemiyorum. Hata bende mi diye düşünmüyor değilim ama bende o his yok.
Canımm seni korkutmak istemem başta rabbim herkesin gönlüne göre versin eşimde çok istiyordu ben uzun süre korundum 2,5 yıllık evliyim bende istemedim falan sonra korunmayı bıraktım uzuuuuum bir süre denemem oldu bebisim olmadı çok stress oldum korktum alakası yok ama istemediğim için mi böyle oldu diye kendimi yedim şimdi çok şükür 6. Aya girdik bir oğluşum olacak öyle güzel bi duygu ki tekmeleri onu hissetmekMerhaba, lütfen linçlemeden yardımcı olur musunuz? Daha önce konu açmıştım hatırlayan vardır belki, eşimin çok çocuk istediğini ama benim hiç hazır hissetmemem üzerine. Öncelikle şunu söyleyeyim, eşim beni evet zorluyor, ısrar ediyor ama bu elbette boğazıma yapışarak vs değil. Tatlı dille beni ikna etmeye çalışıyor, ben istemiyorum dedikçe duygusal olarak çok manipüle etmeye çalışıyor. Ben kesinlikle hazır değilim ve istemiyorum şu an. Zaman istedim ama ben baba olmak istiyorum diyor başka bir şey söylemiyor. Doğum kontrol hapı kullanıyorum, bu ay bırakmamı söylüyor. Geçen gün konuştuk baya, ağladı ben aile olmak istiyorum kötü bir niyetim yok diye. Bana sürekli bebekle ilgili pozitif hikayeler anlatıyor. Geçen bir video görmüş, bir kadın istemeden hamile kalmış ama doğumdan sonra bebeğine çok bağlanmış ve o düşüncelerinden pişman olmuş vs. 2.5 yıllık evliyiz. Önceden bu zamanlarda çocuk düşünürüz diye konuşmuştuk ama benim fikrim değişti. Hem maddi hem manevi hazır değiliz bence. Ben daha önceki konumda bu konuda ne yapabilirim diye sizlerden fikir almıştım ama maalesef işe yaramadı. Yeri geldi kavga da ettik ama adam ben baba olmak istiyorum diye tutturuyor. Ben istemiyorum ama sana saygı da duyuyorum istersen ayrılalım dedim en son. Bir daha duymayayım o sözü dedi. Kesinlikle çocuğumun annesi sen olacaksın diyor. Aramız gayet iyi bu arada, mutluyuz bu konu dışında. Belki size yanlış gelecek ama o kadar çıkmazdayım ki ondan habersiz korunmayı düşünüyorum. Olmuyor diye bilsin istiyorum. Hap kullanırsam yakalanma ihtimalim yüksek diye şu an şu 3 aylık iğneleri düşünüyorum ama o da iğneyi bıraksanız dahi 1 yıl kadar hamile kalmanız çok zormuş ve bu süre uzayabilirmiş. Ayrıca tüpleri zayıflattığı için dış gebelik ihtimali oluşturuyormuş, zaten bir dış gebelik geçmişim var bir daha o acıyı yaşamak istemiyorum. Habersiz şekilde korunmak ne kadar mantıklı? Hata mı ediyorum böyle düşünerek. Offf başkası anlatsa bu durumu, ona kocanla konuş ve istemediğini söyle sana saygı duymak zorunda vs. derdim ama işin içinde olunca öyle olmuyormuş. Lütfen özellikle yaşça benden büyük hanımlardan öneri bekliyorum. 27 yaşındayım. Şu an psikolojik olarak da hassas bir dönemdeyim, ona göre yorum yaparsanız sevinirim. Teşekkürler.
Gizli gizli korunman hiç hoş degil ben ögrensem çok kırılırdım eşler arasinda gizli saklı olmamalı.Eşiniz sizden ögrenmeyip yakalarsa araniz bozulacaktır.Eşinizide kınayamıyorumya oda baba olmak istiyor sizide kırmıyor tatli dille istiyor yani baba olmak onunda hakkı.Iki tarafinda rızası olmalı ama aranızı bozucak kadarda işin tadını kacirmayin bence yinede kendiniz bilirsiniz.Merhaba, lütfen linçlemeden yardımcı olur musunuz? Daha önce konu açmıştım hatırlayan vardır belki, eşimin çok çocuk istediğini ama benim hiç hazır hissetmemem üzerine. Öncelikle şunu söyleyeyim, eşim beni evet zorluyor, ısrar ediyor ama bu elbette boğazıma yapışarak vs değil. Tatlı dille beni ikna etmeye çalışıyor, ben istemiyorum dedikçe duygusal olarak çok manipüle etmeye çalışıyor. Ben kesinlikle hazır değilim ve istemiyorum şu an. Zaman istedim ama ben baba olmak istiyorum diyor başka bir şey söylemiyor. Doğum kontrol hapı kullanıyorum, bu ay bırakmamı söylüyor. Geçen gün konuştuk baya, ağladı ben aile olmak istiyorum kötü bir niyetim yok diye. Bana sürekli bebekle ilgili pozitif hikayeler anlatıyor. Geçen bir video görmüş, bir kadın istemeden hamile kalmış ama doğumdan sonra bebeğine çok bağlanmış ve o düşüncelerinden pişman olmuş vs. 2.5 yıllık evliyiz. Önceden bu zamanlarda çocuk düşünürüz diye konuşmuştuk ama benim fikrim değişti. Hem maddi hem manevi hazır değiliz bence. Ben daha önceki konumda bu konuda ne yapabilirim diye sizlerden fikir almıştım ama maalesef işe yaramadı. Yeri geldi kavga da ettik ama adam ben baba olmak istiyorum diye tutturuyor. Ben istemiyorum ama sana saygı da duyuyorum istersen ayrılalım dedim en son. Bir daha duymayayım o sözü dedi. Kesinlikle çocuğumun annesi sen olacaksın diyor. Aramız gayet iyi bu arada, mutluyuz bu konu dışında. Belki size yanlış gelecek ama o kadar çıkmazdayım ki ondan habersiz korunmayı düşünüyorum. Olmuyor diye bilsin istiyorum. Hap kullanırsam yakalanma ihtimalim yüksek diye şu an şu 3 aylık iğneleri düşünüyorum ama o da iğneyi bıraksanız dahi 1 yıl kadar hamile kalmanız çok zormuş ve bu süre uzayabilirmiş. Ayrıca tüpleri zayıflattığı için dış gebelik ihtimali oluşturuyormuş, zaten bir dış gebelik geçmişim var bir daha o acıyı yaşamak istemiyorum. Habersiz şekilde korunmak ne kadar mantıklı? Hata mı ediyorum böyle düşünerek. Offf başkası anlatsa bu durumu, ona kocanla konuş ve istemediğini söyle sana saygı duymak zorunda vs. derdim ama işin içinde olunca öyle olmuyormuş. Lütfen özellikle yaşça benden büyük hanımlardan öneri bekliyorum. 27 yaşındayım. Şu an psikolojik olarak da hassas bir dönemdeyim, ona göre yorum yaparsanız sevinirim. Teşekkürler.
Eşinize haksızlık ediyorsunuzMerhaba, lütfen linçlemeden yardımcı olur musunuz? Daha önce konu açmıştım hatırlayan vardır belki, eşimin çok çocuk istediğini ama benim hiç hazır hissetmemem üzerine. Öncelikle şunu söyleyeyim, eşim beni evet zorluyor, ısrar ediyor ama bu elbette boğazıma yapışarak vs değil. Tatlı dille beni ikna etmeye çalışıyor, ben istemiyorum dedikçe duygusal olarak çok manipüle etmeye çalışıyor. Ben kesinlikle hazır değilim ve istemiyorum şu an. Zaman istedim ama ben baba olmak istiyorum diyor başka bir şey söylemiyor. Doğum kontrol hapı kullanıyorum, bu ay bırakmamı söylüyor. Geçen gün konuştuk baya, ağladı ben aile olmak istiyorum kötü bir niyetim yok diye. Bana sürekli bebekle ilgili pozitif hikayeler anlatıyor. Geçen bir video görmüş, bir kadın istemeden hamile kalmış ama doğumdan sonra bebeğine çok bağlanmış ve o düşüncelerinden pişman olmuş vs. 2.5 yıllık evliyiz. Önceden bu zamanlarda çocuk düşünürüz diye konuşmuştuk ama benim fikrim değişti. Hem maddi hem manevi hazır değiliz bence. Ben daha önceki konumda bu konuda ne yapabilirim diye sizlerden fikir almıştım ama maalesef işe yaramadı. Yeri geldi kavga da ettik ama adam ben baba olmak istiyorum diye tutturuyor. Ben istemiyorum ama sana saygı da duyuyorum istersen ayrılalım dedim en son. Bir daha duymayayım o sözü dedi. Kesinlikle çocuğumun annesi sen olacaksın diyor. Aramız gayet iyi bu arada, mutluyuz bu konu dışında. Belki size yanlış gelecek ama o kadar çıkmazdayım ki ondan habersiz korunmayı düşünüyorum. Olmuyor diye bilsin istiyorum. Hap kullanırsam yakalanma ihtimalim yüksek diye şu an şu 3 aylık iğneleri düşünüyorum ama o da iğneyi bıraksanız dahi 1 yıl kadar hamile kalmanız çok zormuş ve bu süre uzayabilirmiş. Ayrıca tüpleri zayıflattığı için dış gebelik ihtimali oluşturuyormuş, zaten bir dış gebelik geçmişim var bir daha o acıyı yaşamak istemiyorum. Habersiz şekilde korunmak ne kadar mantıklı? Hata mı ediyorum böyle düşünerek. Offf başkası anlatsa bu durumu, ona kocanla konuş ve istemediğini söyle sana saygı duymak zorunda vs. derdim ama işin içinde olunca öyle olmuyormuş. Lütfen özellikle yaşça benden büyük hanımlardan öneri bekliyorum. 27 yaşındayım. Şu an psikolojik olarak da hassas bir dönemdeyim, ona göre yorum yaparsanız sevinirim. Teşekkürler.
Canım anne olucaksan kiloyuda alicaksin bir zahmet bebek taşıyorsun.Ve dogumdan sonrada dikkat edersen kilolar hepsi gidiyor sen bunlara hep takılırsan zaten hiç istemezsin adamada yazık yani.Evet fiziğime dikkat eden biriyim, bunu da söyledim çok basit şeyleri bahane ediyorsun diyor. Yani o kadar duygusuzum ki kilo alıcam vücudum değişecek bunları bile takıyorum.
Çok sevindim adınıza, inşallah sağlıkla alın kucağınızaCanımm seni korkutmak istemem başta rabbim herkesin gönlüne göre versin eşimde çok istiyordu ben uzun süre korundum 2,5 yıllık evliyim bende istemedim falan sonra korunmayı bıraktım uzuuuuum bir süre denemem oldu bebisim olmadı çok stress oldum korktum alakası yok ama istemediğim için mi böyle oldu diye kendimi yedim şimdi çok şükür 6. Aya girdik bir oğluşum olacak öyle güzel bi duygu ki tekmeleri onu hissetmekminicik kıyafetleri rabbim isteyen herkese nasip etsin yaşın ideal bende 27 yaşındayım çok daha uzarsa bebiş için 2’li 4’Lu testler yaptırıyoruz bazen yaş faktörü de etkiliyor riskli gebelik durumuna sokabiliyor haberin olsun her şey gönlünce olsun inşallah istediğin an rabbim sana da isteyen herkese de hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin bende inşallah sağlıkla hayırlı bir şekilde evladımı alırım kucağıma
Yada adam sadece baba olmak istiyordur bu çok doğal ve hakkı insan sevdigi kadından yada erkekten bir çocugu olsun ister yani.Bu iğneyi kullandığınızı eşiniz öğrendiğinde size karşı olan güveni sarsılır çünkü işin içinde kandırmaca olur. Bebek dünyaya getirmek sadece hamilelik süreciyle olmuyor ona bakmak topluma faydalı bir birey olarak yetiştirmek işin mihenk taşı. Bu süreçte size tavsiyem bir psikolog ile terapi almanız hem eşiniz için hemde sizin için. Bebek istememe nedeniniz bir psikolojik kaygılar olabilir, eşinizin ısrarla bebek isteme sebebi de toplumdaki evlilikten sonra bebek gelir düşüncesi olabilir bu yüzden evliliğinizi eksik hissediyor olabilir. Sorunlarınızı terapi ile çözmelisiniz.
ben de kocamı seviyorum ama istemiyorum bebek falan anormal miyim şimdiYada adam sadece baba olmak istiyordur bu çok doğal ve hakkı insan sevdigi kadından yada erkekten bir çocugu olsun ister yani.
Anormal degilsin ama hiç çocuk yapmak fikrin yoktuysa ilk önce konuşmaliydin adamla bak ben belki 5 yil 10 yil çocuk istemem belkide hiç istemem adamda işini bilirdi yani.Şimdi sen empati kur sen istesen kocan istemezse asla kırılmazmısın bu benimde hakkım demezmisin?Istemiyorsan istemeyen adamla evlenmeliydin böylede adama haksızlık yani şimdi oturup kaç yil senin keyfinin istemeni bekleyecek?Belki isteyince olmuyucak bebekde istedigin zaman direk olmuyor yani yillarca isteyenler var olmuyor.Sanada hakk veriyorum ama evlilik öyle tek tarafli karar vermekle olmaz iki tarafinda rizasi gönlu olmali yoksa yavaştan çatirdamalar başliyicak.ben de kocamı seviyorum ama istemiyorum bebek falan anormal miyim şimdi
Tabii ki doğal bir istek ama anne baba olmaya tek taraflı karar verilmez ki. Eşimin gönlü olsun diye anne olunması sizce aşırı doğru bişey mi?Yada adam sadece baba olmak istiyordur bu çok doğal ve hakkı insan sevdigi kadından yada erkekten bir çocugu olsun ister yani.
Eşinizi kandırmış gibi oluyorsunuz ama. Daha başlarda bu yıllarda çocuk olur diye konuşup şuan ben oynamiyorum vazgeçtim demek doğru değil. Hazir değilsiniz sizi çok iyi anlıyorum illa gizli korunacam diyorsan spiral taktir ama olmuyor diye düşündürmek erkeğin de psikolojisini bozar buna hakkınız yok.Merhaba, lütfen linçlemeden yardımcı olur musunuz? Daha önce konu açmıştım hatırlayan vardır belki, eşimin çok çocuk istediğini ama benim hiç hazır hissetmemem üzerine. Öncelikle şunu söyleyeyim, eşim beni evet zorluyor, ısrar ediyor ama bu elbette boğazıma yapışarak vs değil. Tatlı dille beni ikna etmeye çalışıyor, ben istemiyorum dedikçe duygusal olarak çok manipüle etmeye çalışıyor. Ben kesinlikle hazır değilim ve istemiyorum şu an. Zaman istedim ama ben baba olmak istiyorum diyor başka bir şey söylemiyor. Doğum kontrol hapı kullanıyorum, bu ay bırakmamı söylüyor. Geçen gün konuştuk baya, ağladı ben aile olmak istiyorum kötü bir niyetim yok diye. Bana sürekli bebekle ilgili pozitif hikayeler anlatıyor. Geçen bir video görmüş, bir kadın istemeden hamile kalmış ama doğumdan sonra bebeğine çok bağlanmış ve o düşüncelerinden pişman olmuş vs. 2.5 yıllık evliyiz. Önceden bu zamanlarda çocuk düşünürüz diye konuşmuştuk ama benim fikrim değişti. Hem maddi hem manevi hazır değiliz bence. Ben daha önceki konumda bu konuda ne yapabilirim diye sizlerden fikir almıştım ama maalesef işe yaramadı. Yeri geldi kavga da ettik ama adam ben baba olmak istiyorum diye tutturuyor. Ben istemiyorum ama sana saygı da duyuyorum istersen ayrılalım dedim en son. Bir daha duymayayım o sözü dedi. Kesinlikle çocuğumun annesi sen olacaksın diyor. Aramız gayet iyi bu arada, mutluyuz bu konu dışında. Belki size yanlış gelecek ama o kadar çıkmazdayım ki ondan habersiz korunmayı düşünüyorum. Olmuyor diye bilsin istiyorum. Hap kullanırsam yakalanma ihtimalim yüksek diye şu an şu 3 aylık iğneleri düşünüyorum ama o da iğneyi bıraksanız dahi 1 yıl kadar hamile kalmanız çok zormuş ve bu süre uzayabilirmiş. Ayrıca tüpleri zayıflattığı için dış gebelik ihtimali oluşturuyormuş, zaten bir dış gebelik geçmişim var bir daha o acıyı yaşamak istemiyorum. Habersiz şekilde korunmak ne kadar mantıklı? Hata mı ediyorum böyle düşünerek. Offf başkası anlatsa bu durumu, ona kocanla konuş ve istemediğini söyle sana saygı duymak zorunda vs. derdim ama işin içinde olunca öyle olmuyormuş. Lütfen özellikle yaşça benden büyük hanımlardan öneri bekliyorum. 27 yaşındayım. Şu an psikolojik olarak da hassas bir dönemdeyim, ona göre yorum yaparsanız sevinirim. Teşekkürler.
Evlenmeden önce eşinizle bir plan yapmışsınız ve şimdi ben vazgeçtim yaa demeniz o kadar itici geliyor ki. Makul bir sebebiniz varsa söyleyin adama yok eğer keyfi bir şekilde artık istemiyorum diyorsanız tehdit etmek yerine gidip boşanma davası açın..Merhaba, lütfen linçlemeden yardımcı olur musunuz? Daha önce konu açmıştım hatırlayan vardır belki, eşimin çok çocuk istediğini ama benim hiç hazır hissetmemem üzerine. Öncelikle şunu söyleyeyim, eşim beni evet zorluyor, ısrar ediyor ama bu elbette boğazıma yapışarak vs değil. Tatlı dille beni ikna etmeye çalışıyor, ben istemiyorum dedikçe duygusal olarak çok manipüle etmeye çalışıyor. Ben kesinlikle hazır değilim ve istemiyorum şu an. Zaman istedim ama ben baba olmak istiyorum diyor başka bir şey söylemiyor. Doğum kontrol hapı kullanıyorum, bu ay bırakmamı söylüyor. Geçen gün konuştuk baya, ağladı ben aile olmak istiyorum kötü bir niyetim yok diye. Bana sürekli bebekle ilgili pozitif hikayeler anlatıyor. Geçen bir video görmüş, bir kadın istemeden hamile kalmış ama doğumdan sonra bebeğine çok bağlanmış ve o düşüncelerinden pişman olmuş vs. 2.5 yıllık evliyiz. Önceden bu zamanlarda çocuk düşünürüz diye konuşmuştuk ama benim fikrim değişti. Hem maddi hem manevi hazır değiliz bence. Ben daha önceki konumda bu konuda ne yapabilirim diye sizlerden fikir almıştım ama maalesef işe yaramadı. Yeri geldi kavga da ettik ama adam ben baba olmak istiyorum diye tutturuyor. Ben istemiyorum ama sana saygı da duyuyorum istersen ayrılalım dedim en son. Bir daha duymayayım o sözü dedi. Kesinlikle çocuğumun annesi sen olacaksın diyor. Aramız gayet iyi bu arada, mutluyuz bu konu dışında. Belki size yanlış gelecek ama o kadar çıkmazdayım ki ondan habersiz korunmayı düşünüyorum. Olmuyor diye bilsin istiyorum. Hap kullanırsam yakalanma ihtimalim yüksek diye şu an şu 3 aylık iğneleri düşünüyorum ama o da iğneyi bıraksanız dahi 1 yıl kadar hamile kalmanız çok zormuş ve bu süre uzayabilirmiş. Ayrıca tüpleri zayıflattığı için dış gebelik ihtimali oluşturuyormuş, zaten bir dış gebelik geçmişim var bir daha o acıyı yaşamak istemiyorum. Habersiz şekilde korunmak ne kadar mantıklı? Hata mı ediyorum böyle düşünerek. Offf başkası anlatsa bu durumu, ona kocanla konuş ve istemediğini söyle sana saygı duymak zorunda vs. derdim ama işin içinde olunca öyle olmuyormuş. Lütfen özellikle yaşça benden büyük hanımlardan öneri bekliyorum. 27 yaşındayım. Şu an psikolojik olarak da hassas bir dönemdeyim, ona göre yorum yaparsanız sevinirim. Teşekkürler.