Yol gösterin lütfen

Tabii ki doğal bir istek ama anne baba olmaya tek taraflı karar verilmez ki. Eşimin gönlü olsun diye anne olunması sizce aşırı doğru bişey mi?
Diyorum zaten iki tarafinda gönlü olmali.Mesela ṣu an bir taraf çok istiyor bir tarafda hiç istemiyor.Buda dogru degil ama.Önceden konuşulmasi lazim evlenmeden bak ben böyle bir insanim kaç yil mesela istemem çocuk bunu erkekte kadında bilmeli belki 10 yil istemeyecek bunu önceden söylesin haksızlık oluyor sonra.Evlenince zaten çocuk isteyeceginin farkinda olmali.Mesela konu sahibi ben fizigimin bozulmasini istemiyorum hic oyle bir istegim yok diyor yani böyle konuşunca yakın 2 3 yilda isteyecek gibi gelmedi bana.Erkekte baba olmayi çok istiyor.Böyle devam ederlerse zaten yavaştan aralari bozulacak bence çunki biryere kadar sabr edecegini düşünüyorum.Yani burda kadın istemiyor diye erkegide hiçe saymamak lazim haksız sayilmaz bana gore evlenince bulari zaten önceden düşünmeliydi.Inṣallah haklarinda hayirlisi olur kotu birsey olmaz.
 
Bence çift terapisi gerektiren bir durum. Konu sahibesinin bebek istememe nedenleri ve eşinin bebek konusunda çok ısrarcı olma nedenleri bir uzman tarafından dengelenmeli. Belki karşılıklı olarak daha sakin ve anlayışlı bir konuşma yapılsa bebek konusu 3 5 aya çözülecek hale gelebilir. Haklarında hayırlısı olsun
 
Tehdit etmiyorum, boşanabileceğini söyledim öyle bir şey düşünmüyor ve istemiyor. Kararından vazgeçen tek insan ben değilimdir herhalde. İnsanların kararı zamanla değişebilir. Evet hoş değil ama değişiyor işte.
 
Bu aba altından sopa göstermek.. istiyorsan boşan demek yerine gidip dava açın. Büyük ihtimalle hemen boşar zaten hakim. Hem adam da bir yuva sahibi olmaktan mahrum olmamış olur. Erkek yapınca ne kadar hoş bulmuyorsam kadın yapınca da hoş değil.. sözünden dönen yarı yolda bırakan insan zaten çocuk yapmamalı..
 
Şu an sizi seviyor kararinizi degiştire bilecegine inandigi için tabiki direk evet demez.Ama bir aradan sonra zaten kendisi isteyecek boşanmayı umarim o zaman geç olmaz ve pişman olmazsiniz.
 
Eşinizden gizli bir şey yapmayın, ortaya çıkar mutlaka ve mutlu evliliğiniz yerini güvensiz mutsuz bi evliliğe bırakır..
 
Ben de kocamı seviyorum ve boşanmak istemiyorum. Onu da anlıyorum ama istemeye istemeye çocuk sahibi olmak o çocuğa da haksızlık olacak. Dışarıdan haksız göründüğümün farkındayım ama duygularıma engel olamıyorum, hazır değilim ne yapabilirim ki. Sözümden döndüm derken evet öyle konuştuk ama maddi olarak da çok rahatta değiliz. Çalışmam lazım, eşim işten ayrılırsın diyor. Çalışmaya devam edemem çünkü işim gereği ayda birkaç kes resmi kurumlarda işim oluyor ve bu kurumlar iş yerime uzak yerler. Git gel belki ilk aylarda yapılabilir ama resmi olarak 7 aya kadar çalışmak zorundayım, özel sektördeyim. Hamile bir kadının yapabileceği bir işte çalışmıyorum. Pozisyon olarak da benim işimi yapabilecek başka çalışan yok. Direkt gözden çıkarırlar bu durumda beni.
 
Kesinlikle ben de terapiye gitmeliyiz diye düşünüyorum ama eşim ben bu konuda terapiye gelmem diyor. İkna etmeye çalışacağım. En mantıklı yol bu gibi.
 
Kesinlikle ben de terapiye gitmeliyiz diye düşünüyorum ama eşim ben bu konuda terapiye gelmem diyor. İkna etmeye çalışacağım. En mantıklı yol bu gibi.
Bunu eşinize çocuk yapmaktan vazgeçeriz sende ikna olursun gibi lanse etmeyin. Belki kaygılarınızdan kurtulup siz çocuk istersiniz. Eşinize bardağın dolu kısmını gösterin ve size destek olmak için gelmesi gerektiğini söylerin bence.
 
Eşinizi gizli gizli korunarak kandırmayın fikrimi açıkca söyledim bosanabiliriz secenegini tekrar söylersiniz. Siz kilo iş vs bunlari kendinize bahane ediyorsunuz. Hamilelik çalismaya engel bir durum degil ben 24 hafta ambulansta calistim hasta indir kaldir il disi kilometrelerce nakil yaptim gece gündüz , riski bir gebelik olursa o zaman rapor alir haklarinizi kullanirsiniz. Oturup istememe nedenlerinizi tekrar gözden geçirin kendinize dürüst olun. Daha önce cocuk isteyip hatta dis gebelik gecirip bu fikirden tamamen uzaklasma sebebiniz farkli bir durum olmali, ana sebebi bulun esinize bunu anlatin. Kilo alcam, calisamicam, uyuyamayacam demek gercekci sebepler değil çünkü sadece bahane. Derseniz ben kesinlikle anne olmak istemiyorum bir birey yetistirmek istemiyorum bunda netseniz boşanirsiniz yolunuza bakarsiniz eşinizinde baba olmaya hakki var.
 
Daha önceki de isteyerek olmadı. İlaç kullandığım halde hamile kalmıştım fakat ilacın etkisiyle sağlıklı bir hamilelik olmadı, dış gebelik oldu fakat herhangi bir işleme gerek kalmadan düşükle sonuçlandı.
 
Hazır olmaktan anladığınız ne? Eşiniz maddi konuları düşünmüyor mu?
Maddi ve manevi hazırlık. Tabi maddi olarak hazır olsaydık da manevi olarak yine hazır hissetmeyecektim sanırım. Eşim bu konularda biraz hayalperest maalesef. Çocuk rızkıyla gelir düşüncesinde. Bense tam tersi böyle düşünmüyorum. Her şey çalışarak ve çabalayarak oluyor.
 
Eşiniz hayaıperest olabilir de sizin sebepleriniz de çok gerçekçi gelmedi. Çevirmenlik mesleği hamileyken gerçekten yapılamıyor mu mesela?
 
Belki maddi sebepleriniz konusunda rahatlarsanız manevi olarak daha rahat hissedersiniz. Cünkü manevi anlamda bi hazirlik olmuyor yıllarca cok isteyip sonra bunalima giren kadinlarda var hic istemeyip olunca keske daha önce olsaydi diyenlerde. Maddi zorluk öyle değil ama sizi zora soktugu an bunalim kacinilmaz
 

Konu sahibi, adama "istersen boşanalım" diye rest çekmen çok ayıp. Sen belliki çocuk istemiyorsun, şuan, önümüzdeki iki yıl, böyle bir düşüncen yok. Şartların uygun olsa da isteyecek gibi değilsin hep bahane sunmuşsun her konuda üstelik.

Kendine 3-4 ay süre ver, sonra kocanla açık açık konuş, bu adamda kendi yoluna baksın. Öyle restini çekerek değil, "senle hayattan beklentilerimiz aynı değilmiş bu şekilde devam edemeyiz ayrılalım" de.

Kimse kimsnein kısacık hayatında kaprisini bahanesini oyalanmasını çekmek, bununla uğraşmak zorunda değil. Hayatındaki insana dürüst olman gerek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…