- 17 Aralık 2018
- 387
- 126
- 33
- 27
- Konu Sahibi mavihayall
-
- #1
Herkese merhaba.Bu yazacağım konuyla ilgili belki seninki dert mi diyen falan olacak evet benden kötü durumlarda olan insanlarda var ama artık yaşadıklarımı bünyem kaldırmıyor yaşamamın ne anlamı var,intihar etmemem için.Ben doğduğumdan beri bişeyler ters gitti benim için annem bana bakmak istemedi anneannem ve teyzemin psikolojik baskıları ile büyüdüm.Özgüvensiz bir karakter oldum hiç bir şekilde hakkını savunamayan her yapılan haksızlığa susan bir birey oldum ortaokul ve lise yıllarım çok sıkıntılı geçti arkadaşlarım beni ezdikçe ezerdiler ne derseler yapardım ödevlerini ayak işlerini canları sıkılınca beni tokatlarlardı ya da gelip aşağılarlardı belki inanmayan olacak ama yemin ederim doğru söylüyorum.Tüm bu olanlara rağmen pes etmedim hep çabaladım ama ben çabaladıkça olmadı bende çok büyük hatalar yaptım.Lise bitince tam 3 kez denedim sınavı mühendisliğe yerleştim ama sadece bir dönem okuyup geri döndüm ikinci dönem sanal sevgilim beni terketmişti onun dışında okuduğum şehirde bazı sıkıntılar yaşadım ailemde dönme diye baskı yaptı aptalca bi kararla dönmedim dördüncü kez üni sınavına hazırlandım iyi bi puan alamadım bu sefer yatay geçiş yaptım ama yatay geçiş yapınca gittiğim şehirde 1 hafta bile duramadım major depresyonun son safhalarına gelmiştim çünkü.Öyle olunca dondurup siirte geri döndüm 5.kez sınava hazırlandım puanlarım sonucu siirti ve yakın illeri yazdım.Ama düşünüyorum da benim hayallerim böyle değildi çok başka hayallerim vardı benim güçlü olmak batıda bir şehirde okumak kendi ayaklarımın üzerinde durmak ama bakıyorum hiçbir hayalim gerçek olmadı 22 yaşındayım major depresyon geçiriyorum kullandığım ilaçlar nedeniyle tüm gün uyuyorum hayatta istediklerim olmadığı için artık hayal kurmaya bile korkuyorum bunca olumsuzluktan sonra yaşamanın ne anlamı var ki diye düşünüyorum?Hep umut ettim ama hep daha da dibe battım