- 17 Aralık 2018
- 387
- 126
- 33
- 27
- Konu Sahibi mavihayall
-
- #21
çok teşekkür ederim ama devlet hastanesi dışında özel doktora gidecek imkanım yokAnlıyorum. Affınıza sığınarak.. Köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyeceksiniz. Ailenizi değistiremezsiniz. Dediğim gibi doktorunuzla tekrar bir görüşün, derslerinize çalışın ve geleceğinizi kurtarın. Allah yar ve yardımcınız olsun :) İnşaAllah dilediğinizden daha güzel bir hayat yaşarsınız!
Daha yolun başındasın.Yaşadıkların ağır olabılır ama hepsını aşabılırsın.İstedıgın sehır ıstedıgın bölüm.Ve hem calısıp hem okuyabılırsın.Sen yeterkı ayakta dur rabbıme ınan.Herkese merhaba.Bu yazacağım konuyla ilgili belki seninki dert mi diyen falan olacak evet benden kötü durumlarda olan insanlarda var ama artık yaşadıklarımı bünyem kaldırmıyor yaşamamın ne anlamı var,intihar etmemem için.Ben doğduğumdan beri bişeyler ters gitti benim için annem bana bakmak istemedi anneannem ve teyzemin psikolojik baskıları ile büyüdüm.Özgüvensiz bir karakter oldum hiç bir şekilde hakkını savunamayan her yapılan haksızlığa susan bir birey oldum ortaokul ve lise yıllarım çok sıkıntılı geçti arkadaşlarım beni ezdikçe ezerdiler ne derseler yapardım ödevlerini ayak işlerini canları sıkılınca beni tokatlarlardı ya da gelip aşağılarlardı belki inanmayan olacak ama yemin ederim doğru söylüyorum.Tüm bu olanlara rağmen pes etmedim hep çabaladım ama ben çabaladıkça olmadı bende çok büyük hatalar yaptım.Lise bitince tam 3 kez denedim sınavı mühendisliğe yerleştim ama sadece bir dönem okuyup geri döndüm ikinci dönem sanal sevgilim beni terketmişti onun dışında okuduğum şehirde bazı sıkıntılar yaşadım ailemde dönme diye baskı yaptı aptalca bi kararla dönmedim dördüncü kez üni sınavına hazırlandım iyi bi puan alamadım bu sefer yatay geçiş yaptım ama yatay geçiş yapınca gittiğim şehirde 1 hafta bile duramadım major depresyonun son safhalarına gelmiştim çünkü.Öyle olunca dondurup siirte geri döndüm 5.kez sınava hazırlandım puanlarım sonucu siirti ve yakın illeri yazdım.Ama düşünüyorum da benim hayallerim böyle değildi çok başka hayallerim vardı benim güçlü olmak batıda bir şehirde okumak kendi ayaklarımın üzerinde durmak ama bakıyorum hiçbir hayalim gerçek olmadı 22 yaşındayım major depresyon geçiriyorum kullandığım ilaçlar nedeniyle tüm gün uyuyorum hayatta istediklerim olmadığı için artık hayal kurmaya bile korkuyorum bunca olumsuzluktan sonra yaşamanın ne anlamı var ki diye düşünüyorum?Hep umut ettim ama hep daha da dibe battım
Önce bu 22 yaşa 62 yaş gibi bakmayı bırakman lazım. Ayrıca şimdiye kadar kötü geçmiş ola bilir ama bırak bundan sonrası güzel geçsin. Hayatını sıfırdan kurhiç hayatı yaşadığımı düşünmüyorum 22 yaşındayım ne güzel çocukluk geçirdim ne güzel ortaokul lise yılları hep üzüntü keder akran zorbalığı vs üniversitede herşey çok güzel olacak dedim ama yine olmadı 22 yaşındayım elimde ne var?Sadece ağır depresyon ilaçlarım başka hiçbişeyim yok.
Önemli değil, siz karamsarlığı bir kenara bırakıp gidin :)çok teşekkür ederim ama devlet hastanesi dışında özel doktora gidecek imkanım yok
gidiyorum ama benim psikoterapi sürecinden geçmem gerek bu imkan devlet hastanelerinde yok malesefÖnemli değil, siz karamsarlığı bir kenara bırakıp gidin :)
Araştırma yapıp size uyan videolar izleyebilir kitaplar okuyabilirsiniz belki.gidiyorum ama benim psikoterapi sürecinden geçmem gerek bu imkan devlet hastanelerinde yok malesef
devlet ne imkan yanıyorsa saglık için onu kullan Diyarbakır yakın orda emin ol vardır. Annesiz büyüme en büyük dert gerisi biraz da senin karakterinle alakalı olmuş... Önce kendini biraz geliştirmelisşn kişisel gelişim kitapları videoları gibi. Artı okuduğun bölümü bıraktın hadi yatay geçişi ne diye bıraktın. Sanki endüstri müh. De çom iş var. Git Bi hemsirelik oku daha iyi yoksa yine ailene muhtaç yaşarsın. Artık mantıklı kararlar alsan iyi olur. Yaşın küçükmüş. Sevgili en basit konu şuanda. Önce bi işini al emin ol 100 tane birden bulursun.gidiyorum ama benim psikoterapi sürecinden geçmem gerek bu imkan devlet hastanelerinde yok malesef
çok teşekkür ederim evet sevgili en basit iş önce karakterimi şekillendirmeli kendi ayaklarım üzerinde durabilmeli ve eğitim hayatıma devam etmeliyimdevlet ne imkan yanıyorsa saglık için onu kullan Diyarbakır yakın orda emin ol vardır. Annesiz büyüme en büyük dert gerisi biraz da senin karakterinle alakalı olmuş... Önce kendini biraz geliştirmelisşn kişisel gelişim kitapları videoları gibi. Artı okuduğun bölümü bıraktın hadi yatay geçişi ne diye bıraktın. Sanki endüstri müh. De çom iş var. Git Bi hemsirelik oku daha iyi yoksa yine ailene muhtaç yaşarsın. Artık mantıklı kararlar alsan iyi olur. Yaşın küçükmüş. Sevgili en basit konu şuanda. Önce bi işini al emin ol 100 tane birden bulursun.
Her şeyin bir ilacı var ümidini yitirmeHerkese merhaba.Bu yazacağım konuyla ilgili belki seninki dert mi diyen falan olacak evet benden kötü durumlarda olan insanlarda var ama artık yaşadıklarımı bünyem kaldırmıyor yaşamamın ne anlamı var,intihar etmemem için.Ben doğduğumdan beri bişeyler ters gitti benim için annem bana bakmak istemedi anneannem ve teyzemin psikolojik baskıları ile büyüdüm.Özgüvensiz bir karakter oldum hiç bir şekilde hakkını savunamayan her yapılan haksızlığa susan bir birey oldum ortaokul ve lise yıllarım çok sıkıntılı geçti arkadaşlarım beni ezdikçe ezerdiler ne derseler yapardım ödevlerini ayak işlerini canları sıkılınca beni tokatlarlardı ya da gelip aşağılarlardı belki inanmayan olacak ama yemin ederim doğru söylüyorum.Tüm bu olanlara rağmen pes etmedim hep çabaladım ama ben çabaladıkça olmadı bende çok büyük hatalar yaptım.Lise bitince tam 3 kez denedim sınavı mühendisliğe yerleştim ama sadece bir dönem okuyup geri döndüm ikinci dönem sanal sevgilim beni terketmişti onun dışında okuduğum şehirde bazı sıkıntılar yaşadım ailemde dönme diye baskı yaptı aptalca bi kararla dönmedim dördüncü kez üni sınavına hazırlandım iyi bi puan alamadım bu sefer yatay geçiş yaptım ama yatay geçiş yapınca gittiğim şehirde 1 hafta bile duramadım major depresyonun son safhalarına gelmiştim çünkü.Öyle olunca dondurup siirte geri döndüm 5.kez sınava hazırlandım puanlarım sonucu siirti ve yakın illeri yazdım.Ama düşünüyorum da benim hayallerim böyle değildi çok başka hayallerim vardı benim güçlü olmak batıda bir şehirde okumak kendi ayaklarımın üzerinde durmak ama bakıyorum hiçbir hayalim gerçek olmadı 22 yaşındayım major depresyon geçiriyorum kullandığım ilaçlar nedeniyle tüm gün uyuyorum hayatta istediklerim olmadığı için artık hayal kurmaya bile korkuyorum bunca olumsuzluktan sonra yaşamanın ne anlamı var ki diye düşünüyorum?Hep umut ettim ama hep daha da dibe battım
hep ümit ettim hep dua ettim çabaladım ama bunu kabul etmeliyim artık sanırım yollarım hep aynı karanlığa çıkıyorHer şeyin bir ilacı var ümidini yitirme
artık bi önemi yok diye düşünüyorum bunca güzel en güzel yıllarım böyle kötü geçti 30 dan sonrası zaten yaşlılık...Önce bu 22 yaşa 62 yaş gibi bakmayı bırakman lazım. Ayrıca şimdiye kadar kötü geçmiş ola bilir ama bırak bundan sonrası güzel geçsin. Hayatını sıfırdan kur
AHahahaha 30dan sonrakilar niye yasli olsunartık bi önemi yok diye düşünüyorum bunca güzel en güzel yıllarım böyle kötü geçti 30 dan sonrası zaten yaşlılık...
sanırım yanlış düşünüyorum ama bi insanın hayatının en güzel dönemi çocukluğu ve ilk gençlik yıllarıdır ve ben ikisini de yaşayamadım bundan sonra güzel olsa ne diye düşünüyorumAHahahaha 30dan sonrakilar niye yasli olsunAllah askina dusunce seklini degistir.Yanlis dusunuyorsun
Bundan sonra onunde kocaman bir omur var niye o da kotu gecsinsanırım yanlış düşünüyorum ama bi insanın hayatının en güzel dönemi çocukluğu ve ilk gençlik yıllarıdır ve ben ikisini de yaşayamadım bundan sonra güzel olsa ne diye düşünüyorum
tam 5 kez hazırlandım artık gücüm kalmadı gerçektenYa ben 25 yaşındanyım ben bile üniversite sınavına tekrar girmeyi düşünüyorum çok gençsin daha önünde zaman da var yüksek puan alabilirsin biraz gayret et sık dişini.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?