Yolunda gitmeyen durumlar

Hera- .!.:

Ticarete atılmış bundan 4-5 sene önce ailece batmışlar iki tane ev gitmiş. Aradan onca Zaman geçmiş hala o durumun etkisi varmıdır ki

Genişletmek için tıkla...

Hera- .!.:

Ticarete atılmış bundan 4-5 sene önce ailece batmışlar iki tane ev gitmiş. Aradan onca Zaman geçmiş hala o durumun etkisi varmıdır ki

Genişletmek için tıkla...

Hera- .!.:

Ben 25 o 32 yaşında. İkimiz de üniversite mezunu çalışan insanlarız. En başında evlilik niyetiyle başladık bu ilişkiye. Çok sürmeden şartlar olgunlaştı, ortak paydada buluşunca; nişanlandık ve bir ay sonra da düğünümüz var. Şimdiye kadar hiç bir huzursuzluk veya acaba yaşamadım.

Duygusal olarak; ''sırılsıklam aşığım'' diyemem. Ne onun adına, Ne de kendi adıma. Ama güven, saygı ve sevgi çerçevesinde bir beraberliğimiz var. İlk zamanlarda daha çok telefonla konuşurduk, biraraya gelip görüşürdük, daha ziyade görüşebilmek için vakit yaratırdı. Şimdilerde çoğu zaman ikinci plana atılmış hissediyorum. Görüşüp ortak bişeyler yapmak bir yana, telefonla bile kısıtlı konuşmaya başladık. O da yapılacak durumlar, alınacak eşyalar gibi zaruri konular.

Elbette ki Zaman Zaman patlamalarım oldu bu durumdan dolayı. Bazen hak verdi, bazen kabullenmedi. Biz bir yuva kuracağız ama ben heycan göremiyorum onda. Oysa ki biz 4 aydır nişanlıyız henüz. Bu tükenmişlik niye?

En son dün konuşmamızda bana hiçbirşeyden zevk almadığını, işe bile gitmek istemediğini, hobilerinin bile artık onu mutlu etmediğini, birçok şeyi zorunlu yaptığını söyledi. Durum sadece sana karşı değil dedi. Çok uyuyor, sürekli yorgun, baya bi kilo verdi. Buaralar dalgın ve unutkan. Bir arkadaşımıza anlatmış durumunu o da doktor, sana ilaç yazayım iyi gelir demiş. Bugün yazmış antidepresanı, kullanacak.

Düğünü erteleyelim acele etmeyelim dedim. Bu durum da sitres yaşamana sebep oluyordur dedim. "Hayır hiç sitres yaşamıyorum bu durumdan, dolayısıyla heycan da duymuyorum."dedi.

İşin içinden çıkamıyorum,acabalarım soru işaretlerim ve hayal kırıklıklarım var. Ne yapmalıyım nasıl bir yol izlemeliyim sizlere danışmak istedim.

Genişletmek için tıkla...

sebatiye .!.:

evlen gitsin bulmussun koca kacirma dermisim ama antidepresan iyi gelir hatta sana asik bile olabilir

Genişletmek için tıkla...

celebrian .!.:

Mutlu olması gerekmiyor muydu

Genişletmek için tıkla...

fiyona77 .!.:

bende eşime sırılsıklam aşık değilim oda bana değil bizde heyecan duymadık garip bir durum yok bence

Genişletmek için tıkla...

Hera- .!.:

öyle mi dersin aşık olur mu? Yoksa ilacın etkisiyle tüm gün ruh gibi mi gezer?

Genişletmek için tıkla...

bilgmuh .!.:

ne biliyim ben okurken içim sıkıldı sıkıcı bi ilişki gibi yaş geldi hımm iyi seviyorum da evlenelim bari der gibi bi ilişki eksik gibi ondan da olabilir ne kadardır sevgilisinizki

Genişletmek için tıkla...

kimster9 .!.:

Düşünüyorum ben erkek arkadaşımdan ayrıldığımda depresyona girmiştim. O sırada yeni biriyle de görüşmeye başlamıştım çivi çiviyi söker diye ancak sökmedi mutsuzum ve sevmiyordum. Yine de ondan ayrılmam tam 2 yıl sürdü düşünebiliyor musunuz? Çünkü depresyonu yenmiştim ve artık başka bi hayat istediğimi farkettim.

Kısaca depresyon yaşayan biriyle ciddi düşünmek çok yanlış çünkü bu dönemde mantıklı olunmuyor ve yanlış kararlar alınabiliyor. Nişanlınız belki gerçekten evlenmek istemiyor ya da sizi sevmiyor ancak düğünü erteleme demesi için de bi sürü sebep olabilir. Ailesinden çekiniyordur, elalem ne der diyordur, sizi üzmek istemiyordur vs. Burada iş sizde bitiyor. Sizinle yuva kuracak olmaktan bile heyecanlanmayan biriyle olmak istiyor musunuz gerçekten?

Bence adam resmen kaderine razı gelmeye çalışıyor...

Genişletmek için tıkla...

Hera- .!.:

Evlenmek istemiyordur diye düşünüyorum. Mesela dün akşam süpriz bi şekilde evimiz için sehpa yapmış. Sabah resmini yolladı bana. Bir de ayakkabılık , en çok bu uğraştırdı dedi. Ben de çabalıyor istemese niye uğraşsın diyorum bu sefer.
Ailesi de anlayışlı, iyi insanlar. Keza benim ailem de öyle. Aslında bu konuda ikimiz de şanslıyız. Önce sizin mutluluğunuz önemli gerisi boş diyen insanlar.
Belki de kaderine razı dediğiniz gibi.

Genişletmek için tıkla...

Hera- .!.:

Ben 25 o 32 yaşında. İkimiz de üniversite mezunu çalışan insanlarız. En başında evlilik niyetiyle başladık bu ilişkiye. Çok sürmeden şartlar olgunlaştı, ortak paydada buluşunca; nişanlandık ve bir ay sonra da düğünümüz var. Şimdiye kadar hiç bir huzursuzluk veya acaba yaşamadım.

Duygusal olarak; ''sırılsıklam aşığım'' diyemem. Ne onun adına, Ne de kendi adıma. Ama güven, saygı ve sevgi çerçevesinde bir beraberliğimiz var. İlk zamanlarda daha çok telefonla konuşurduk, biraraya gelip görüşürdük, daha ziyade görüşebilmek için vakit yaratırdı. Şimdilerde çoğu zaman ikinci plana atılmış hissediyorum. Görüşüp ortak bişeyler yapmak bir yana, telefonla bile kısıtlı konuşmaya başladık. O da yapılacak durumlar, alınacak eşyalar gibi zaruri konular.

Elbette ki Zaman Zaman patlamalarım oldu bu durumdan dolayı. Bazen hak verdi, bazen kabullenmedi. Biz bir yuva kuracağız ama ben heycan göremiyorum onda. Oysa ki biz 4 aydır nişanlıyız henüz. Bu tükenmişlik niye?

En son dün konuşmamızda bana hiçbirşeyden zevk almadığını, işe bile gitmek istemediğini, hobilerinin bile artık onu mutlu etmediğini, birçok şeyi zorunlu yaptığını söyledi. Durum sadece sana karşı değil dedi. Çok uyuyor, sürekli yorgun, baya bi kilo verdi. Buaralar dalgın ve unutkan. Bir arkadaşımıza anlatmış durumunu o da doktor, sana ilaç yazayım iyi gelir demiş. Bugün yazmış antidepresanı, kullanacak.

Düğünü erteleyelim acele etmeyelim dedim. Bu durum da sitres yaşamana sebep oluyordur dedim. "Hayır hiç sitres yaşamıyorum bu durumdan, dolayısıyla heycan da duymuyorum."dedi.

İşin içinden çıkamıyorum,acabalarım soru işaretlerim ve hayal kırıklıklarım var. Ne yapmalıyım nasıl bir yol izlemeliyim sizlere danışmak istedim.

Genişletmek için tıkla...