Önceleri umursamıyordum, sonra konuştum, şimdi sustum . Hiçbirşey çözüm olmadı. Olmuyor. Sürekli idare edilmeyi bekliyorlar. Çocukları istemediler götürmedim . Görümcem arıyor getir kalsın istemiyorlar neden getireyim aaa olurmu öyle şey falan. Ben çocuk götürmüyorum diye yine bensuçluyum.
Galiba sorunu anladım, siz çocuklarınızı kendinizi savunsanız da eşinizin susup pasif kalması yüzünden aslında eşinizin ailesinde herkes iyi ve normalmişte sorun çıkartan sizmişsiniz gibi görünüyor, bu da sizi yıpratıyor.
Bence haklısınız, çocuklarınız okula başlayınca yeniden işe girin, bir şekilde çocuklarınıza okul çıkışı bakacak birini bulursunuz, sonrada hala aynı duygular içerisindeyseniz boşanırsınız.
Çok doluyum Çok yoruldum. Kimse için kocamı boşamam diyordum ama artık onun sessizliğini tepkisizliğini kaldıramıyorum. O sustukça benim sinirim laçka oldu. Hiçbirşey yokmuş gibi davrandı. Benden korktuğu için yapacaklarını da yapamıyormuş. Yani öyle bir aileye herşeye rağmen sessiz kaldığı yetmiyor gibi üstüne bir de ellerini ayaklarını öpecek te benden korkuyormuş. Boşanmak istiyorum ama cesaretim yok. Çocuklarım olmasa 1 saat çekmem ben bunları. Bu sebeplerden boşanan var mı?
Neler yaşadığınızı bilmiyorum ama ben her zaman herkese değersiz hissettirildiginiz yerde durmayın derim ve çocukları olanlara da her zaman mutlu huzurlu sevgi dolu bir yuva her çocuğun hakkıdır çocuğun temel gereksinimi beslenme değil sevgi dolu huzur dolu bir yuvadir.
Önceleri umursamıyordum, sonra konuştum, şimdi sustum . Hiçbirşey çözüm olmadı. Olmuyor. Sürekli idare edilmeyi bekliyorlar. Çocukları istemediler götürmedim . Görümcem arıyor getir kalsın istemiyorlar neden getireyim aaa olurmu öyle şey falan. Ben çocuk götürmüyorum diye yine bensuçluyum.