YORULDUMMM...

fionawoody .!.:

Sana şimdi kendi yaşadıklarımı anlatacağım hiç üşenmeden oku ben 27 yaşındayım aramızda 10 yaş var ama yaşadıklarımız aynı.

Benim babamda senin baban gibiydi. Erkeklerle arkadaşlığı geçtim erkek kuzenlerime telefon numaramı verdirtmezdi, grup olarak verilen proje ödevleri olurdu numaramı kimseye verdirtmezdi hep geri kalıp tek başıma yapmak zorunda kalırdım, bir yere gezmeye gidemezdim arkadaşlarım çağırırdı 2 sokak üstteki parka hayatta göndermezdi bu yüzden hiç doğru düzgün arkadaşım olmadı, makyaj yapmak mı? Oje sürmek mi? Hahahaha aklımı kaçırmış olmam lazımdı yapmam için... Bir hata yapsam hemen dayak yerdim alıp karşısına konuşmazdı neden yaptın diye sorgulamak yerine direk yargılar döverdi, annem de hep önümüze durur kurtarmaya çalışırdı, pısırık bir kadındı halâ çok kızıyorum ona bu yüzden ama onunda gözü açıldı çok şükür ben büyüdüm bu seferde ben onunla kardeşimin önüne durmaya başladım, ağaç dallarıyla-keser saplarıyla dayak yedim ama sebeplerinin hepsi benim aykırılığımdı ona beni döverek dize getiremeyeceğini göstermek istedim ama yine en sonunda dayak yedim...

İnan abartmıyorum ben tek başıma 22 yaşımda dışarı çıkabilmeye başladım oda akşam ezanında evde olmak şartıyla, staj yapardım, okula giderdim gittim diye çağrı atardım, çıktım diye çağrı atardım, amcamlara giderdim gittim diye onların ev telefonundan arardım orada olduğumu ispatlamak için. Stajdan, okuldan, gezmeye gittiğim yerden 18:00 de mi çıkıyorum mesela çağrı atmasam ve saat 18:01 olsa saat hemen arardı şüphe duyardı, yalan söylüyorsun, ne karıştırıyorsun... Kendi öz kızına o...pu demişliğide var hangi p...çlerle takıldın diyen biriydi. Beni döverken bizi ayıramayan anneme sinir krizi geçirtip hafızasını kaybettiren biriydi.

Ben ne yaptım biliyor musun? Okudum ve bulunduğum şehirdeki en iyi üniversiteyi kazandım ön lisans olarak. Belki çok büyük bir şey değil ama hiç dershaneye gitmeden bu şartlarda ancak bu kadar yapabildim. O dövdü belki ama ben yine de üniversite de gezdim beni lise zamanında döverek sindiremedi, hiç bir zaman öz güvenimi yitirmedim ya da kendimden nefret etmedim, evden o uyurken çıktım makyajımı binada yaptım eve girmeden sokakta sildim, akşam o yatınca ojemi sürdüm dönüşte otobüste sildim, yalan söyledim üniversitede derse diye çıktım gezmeye gittim ama hiçbir zaman da derslerimi aksatmadım okulumu güzelce bitirdim, hiç alttan dersim bile kalmadı. O numaramı verdirtmedi ikinci telefon kullandım, teravihe diye etek-başörtüyle evden çıkıp onların altından güzel kıyafetlerimi çıkartıp kafeye gittiğim bile oldu. Zaman zaman yakalanıp dayakta yedim, okula da gönderilmedim, takipte edildim, telefonuma elde konuldu ama yine de vazgeçmedim hissettirmeden yaptım yapacağımı çoğu zaman. Hiçbir zaman hiç arkadaşım yok olsun da ne olursa olsun diyerek herkesle arkadaşlık yapmadım, kendimi hep sevdim, başım sıkışınca önce kendim çözmeye çalıştım, asla kimseye zayıf noktalarımı anlatmadım. Üzüldüğüm, kazık yediğim de oldu ama yine de en dibe hiç batmadım, kendi kendimi hiç aşağı çekmedim. Ve hiç bir zaman babama karşı asi gelmedim, çalıştım maaşımın yarısını ona verdim, kavga ederken benimle hiç delirecek kadar sinirli cevap vermedim .

Şimdi ise evliyim çok şükür mutluyum, babam şimdi iyi hatta ben evlenirken ağladı ben hiç bir şey hissetmedim ama... 2 günde bir arar neredeyse hiç kötü davranmadım bana böyle böyle yaptı deyip arkamı dönmedim çünkü Allah var o biliyor ve görüyor gerisi mühim değil., iyi bir işim var, güzel dostlarım var babamın bana yaşattıkları benim için hiçbir zaman bahane olmadı senin için de olmasın. Sen oku ve kendini iyi yerlere getirmeye çalış senin senden başka çaren yok unutma daha çok küçüksün ileride daha iyi anlarsın. Üzül, dağıl ama kendini başkalarının eline bırakma. Her zaman güçlü ol, insanların zayıf noktalarınla seni kendilerine kukla etmelerine izin verme.Umarım güzel yerlere gelirsin, umarım sende kendini kurtarırsın.

Genişletmek için tıkla...