Yorum yapın lütfen...

Size türk filmi yada masal daki külkedisi gibi geldi sanırım kızımın durumu. Evet ben sabah 7 de kapısına. Dayanıp kalk kahvaltı hazırla sonra kardeşini parka götür sonrada eve. Gel temizlik yemek yap diyorum ona. Yüzüne bile bakmıyorum. Arkadaşları yok evde dizimin dibinde bana hizmet ediyor bide eşim gelince ona hizmet ediyor. La havle vela kuvvete .... altı üstü toz alması ya da tezgahı pis bırakmaması yastığını yüzsüz kullanması yada banyo yapınca koridora sel basması için kızıyorum. Ha evet kızım hadi bi kahve yapta içelim yoruldum diyorum kardeşine 5 dk hanır oyna nolurr yoruldum diyorum. Yapıyor bazen de yapmıyor bazen trip atıyorum ama bazende umursamıyorum . 9 . Sınıf öğrencisi ve beraber 10. Sınıf dersi çalışıyoruz . Kardeş ve çocuk sevmiyor. Ne yapayım en iyisi küçüğü de esirgemeye falan yollarım yada olmadı babasına veririm boşarım babasını da olur biter . Ya sabır
Tamam bildiğiniz gibi yapın
Kız da sizin eş de sizin
Asıl siz kusura bakmayın laf anlatmaya çalıştığım için
 
Bana öfkesine son verip bu düşünceleri atsa kafasından zaten her kardeş gibi davranabilir
15 yaşındaki çocuktan bekliyorsunuz bunu hala, o kadar sayfa yazılmasına rağmen. Bravo...

Güzel arkadaşım sizinle hiç bir bağımız olmamasına rağmen ben 35 yaşımda halimle size öfke duyuyorum şu an. O bit kadar çocuk nasıl öfkesine son versin, annesini elinden aldığını düşündüğü kardeşini sevsin? Nasıl? Sizce nasıl, hangi yolla yapabilir bunu bir çocuk?
 
Anneniz çocuk yaptı diye mi kin öfke duyuyordunuz takip edemedim belki yazmışsınızdır
Annemin ilgisini çalıyorlar diye
Annem eskiden sağladığı konforu ilgi veremiyor diye
sonra daha düşününce çocuk yapmasına kadar gidiyordu konu
Ve benden yardım beklemesi kardeşlerim var diye kaçırdığım bazı dogum günleri

zira türk annelerinde şöyle bir durum var çocuğum yalnız kalmasın ya sen çocuk bakamayacak konumdaysan kalsın yalnız

çocuklar nurla büyümüyor çiçek değil su verip büyüsünler

üvey öz değil mesele bu arada o saddce kocanız için sorun bence

ya koca hatalı hala 15 yaşındaki çocuk konu
 
Evet emin olun artık bunu yapacağım ev işine yardımı bırak hasta olsam bir bardak su istemeyeceğim . Kalan vakitlerimde tek yapacağım şey hayatımı her ikisine eşit seviyede adamak olacak.ben kızıma vakit ayırdığım ve ondan hiç bir beklentim olmayacağı için iletişimim kuvvetlenecek ama kızım bir bencil olacak aynı eşim gibi. Sadece kendi mutluluklarını düşünen iki kişi. Ki bir gün anne olursa eminim ki bir gün beni anlayacak. Bugün ki yaşadıklarımızı eminim unutacağız.

Anlamaz efendim anlamaz. Cunku sizinki vicdansiz, bencil bir kiz. Allah kolaylik versin bu kadar bencillik olmaz olsun. Umarim bu canavarligindan kurtulur bir an once. Ne kadar korkunc bir insan pedli copunu bile bosaltmiyor giydigi corabi bile kirliye atmaktan aciz. Anlayissiz bencil. Insan sadece kendi mutlulugunu dusunur mu? Sizinki dusunuyor iste. Canavar bir evlatmis. Allah yardimciniz olsun.
 
Kesinlikle öz/üvey olayı değil. Ama şu var babası da oldum yeri geldi dediniz. Siz evlenip, çocuk sahibi olup, onunla yeteri kadar ilgilenemeyince hem annesiz hem babasız hissetmiş olabilir kendini.

Zaman ayıramamanız çok normal bu arada ama travmalı bir çocuk olmuş kızınız. Biraz da yetemedikçe sizin psikolojiniz ve mutsuzluğunuz da etkilemiş. Nasıl, nereden toplanır bilemiyorum. Birden olmayacak belki de. Ama ilerisi için bugün emek verirseniz iyi olacak gibi. Allah korusun burada okuyoruz 15 yaşındaki kız yanlış seçimler evlilikler de yapabilir sizinle doğru bir iletişim kuramazsa. Psikoloji gerçekten çok zor hepimiz için.​
Ben annemin ilgi ve sevgisinden eksik büyüdüm hala içime batar bir kez dahi kızım diye seslenmedi saçımızı okşamadı. Ben kızımla hem yaş farkımız çok az olması hemde içimde kalanlar nedeni ile hep arkadaş bike değil kardeş gibi olmaya çalıştım . Aramızda hep bir abla kardeş samimiyeti de olsun istedim . İkimizinde birbirimizden başka kimsesi yok çünkü. Ama baba eksikliğini sadece o yaşamadı bende çocuğumun babası eksikliğini çok yaşadım. Bu nedenle tekrar bir aile kurmak istedim . Ona en azından yan gözle bakmayacağını düşündüğüm birini seçtim. Çünkü diğeri şanstı isterse 10. Evliliğiniz olsun şartlar değişirken kişilerin değişip değişmeyeceğini asla kestiremezsiniz. Eşim işkolik bir insan. Kızıma şunu öğretmeye çalışıyorum gündüz yapmak istediğimiz bir şeyi yapamadıysaak gece yaparız sorun değil, bugün engel çıktıysa yarın da var . Yeterki ortak hedeflerimiz olsun .. benim kızım öfkesini bıraksa hormonları bir dengegye otursa mükemmel bir çocuk. Ama bu bir süreç yapabildiklerim yada yapamadıklarım hrr neyse ben onun annesiyim evet bazen aciz kalabiliyorum bazende çok güçlü olabiliyorum. Ama sorun değil mükemmel anne diye bir şey yok.
 
çok basit bir şey soracağım

siz neden evlendiniz?
ilk evliliğinizi demiyorum. tamam ilk evlilik artık zaten "ayet" "farz" evlenmeyeni dövüyorlar. evlemişsiniz çocuk da olmuş, peki.

peki de bu adamla neden evlendiniz?
çok mu aşıktınız?
çok mu maddi imkanı vardı?
olay neydi, zira bu adam herhalde sizinle evlendiği gün haftada 5 gün gezmeli işe başlamadı?

o zamana kadar yemek yapan, arkasını toplayan, ütüleyip giyen, "kadının işidir bunlar" diyen bir adam değildi de evlenir evlemez böyle oluvermedi herhalde?

e sizin de 2. evliliğiniz. gözünüz kör değildi herhalde? tecrübeleriniz de vardı. bu adamla evlenirsem bütün iş bana kalır bu herif bi bardağı makineye koymaz..koysa bana lütuf gibi satar bunu diye hiç mi düşünmediniz?

hadi düşündünüz. ama adam ederim dediniz belki, e olmuyor...tüm bu yükün altına tek başınıza neden girdiniz? hadi girdiniz neden hala oldurmaya çalışıyorsunuz? seneler olmuş niye şimdiye kadar bi cinnet geçirmediniz?

sizin derdiniz ne?

olay kızınız değil ki. kızınız ergen. evdeki durumdan da mutlaka etkileniyordur; eşiniz 1 makine çamaşır atmazsa kızınız neden atsın? bu kıza bu evde nasıl merhamet ve sorumluluk öğretmeyi düşünüyordunuz ki?

sizin sorununuz eşiniz.
siz, bu adamla neden evlendiniz?
 
Ben annemin ilgi ve sevgisinden eksik büyüdüm hala içime batar bir kez dahi kızım diye seslenmedi saçımızı okşamadı. Ben kızımla hem yaş farkımız çok az olması hemde içimde kalanlar nedeni ile hep arkadaş bike değil kardeş gibi olmaya çalıştım . Aramızda hep bir abla kardeş samimiyeti de olsun istedim . İkimizinde birbirimizden başka kimsesi yok çünkü. Ama baba eksikliğini sadece o yaşamadı bende çocuğumun babası eksikliğini çok yaşadım. Bu nedenle tekrar bir aile kurmak istedim . Ona en azından yan gözle bakmayacağını düşündüğüm birini seçtim. Çünkü diğeri şanstı isterse 10. Evliliğiniz olsun şartlar değişirken kişilerin değişip değişmeyeceğini asla kestiremezsiniz. Eşim işkolik bir insan. Kızıma şunu öğretmeye çalışıyorum gündüz yapmak istediğimiz bir şeyi yapamadıysaak gece yaparız sorun değil, bugün engel çıktıysa yarın da var . Yeterki ortak hedeflerimiz olsun .. benim kızım öfkesini bıraksa hormonları bir dengegye otursa mükemmel bir çocuk. Ama bu bir süreç yapabildiklerim yada yapamadıklarım hrr neyse ben onun annesiyim evet bazen aciz kalabiliyorum bazende çok güçlü olabiliyorum. Ama sorun değil mükemmel anne diye bir şey yok.
Şu cümle mükemmel. Bunu hiç unutmayın. Burada kızınız için yazdığınız olumsuz düşünceleri ona dillendirmeyin. Kendi duygularınızı paylaşabilirsiniz. Zamanla daha iyi olacak herşey. Eşinizden boşanın diyemeyiz. Yuva kurmak zor yıkmak da zor. Ama eşinizi de biraz değiştirmeye çabalayın. Müşterek çocuğunuz ve sizin psikolojiniz için. Kızınıza lütfen öfke duymayın. Bu şartlar kader biraz da. Sizin seçimleriniz. İmtihan. Her ne derseniz. Ama geçecek. Herşey güzel olacak yeter ki öfke duymayın.
 
çok basit bir şey soracağım

siz neden evlendiniz?
ilk evliliğinizi demiyorum. tamam ilk evlilik artık zaten "ayet" "farz" evlenmeyeni dövüyorlar. evlemişsiniz çocuk da olmuş, peki.

peki de bu adamla neden evlendiniz?
çok mu aşıktınız?
çok mu maddi imkanı vardı?
olay neydi, zira bu adam herhalde sizinle evlendiği gün haftada 5 gün gezmeli işe başlamadı?

o zamana kadar yemek yapan, arkasını toplayan, ütüleyip giyen, "kadının işidir bunlar" diyen bir adam değildi de evlenir evlemez böyle oluvermedi herhalde?

e sizin de 2. evliliğiniz. gözünüz kör değildi herhalde? tecrübeleriniz de vardı. bu adamla evlenirsem bütün iş bana kalır bu herif bi bardağı makineye koymaz..koysa bana lütuf gibi satar bunu diye hiç mi düşünmediniz?

hadi düşündünüz. ama adam ederim dediniz belki, e olmuyor...tüm bu yükün altına tek başınıza neden girdiniz? hadi girdiniz neden hala oldurmaya çalışıyorsunuz? seneler olmuş niye şimdiye kadar bi cinnet geçirmediniz?

sizin derdiniz ne?

olay kızınız değil ki. kızınız ergen. evdeki durumdan da mutlaka etkileniyordur; eşiniz 1 makine çamaşır atmazsa kızınız neden atsın? bu kıza bu evde nasıl merhamet ve sorumluluk öğretmeyi düşünüyordunuz ki?

sizin sorununuz eşiniz.
siz, bu adamla neden evlendiniz?
Bi soru da ben ekleyeyim. Hadi adamın bu huylarını bilmiyordunuz, sürpriz oldu. Evliliği oturtmadan, ilk çocuğu hazırlamadan, ailede kimse ikinci evliliği benimseyememişken, ortada günlerce eve gelmeyen bir adam varken koştur koştur bebek yapmak niye?
 
Bi soru da ben ekleyeyim. Hadi adamın bu huylarını bilmiyordunuz, sürpriz oldu. Evliliği oturtmadan, ilk çocuğu hazırlamadan, ailede kimse ikinci evliliği benimseyememişken, ortada günlerce eve gelmeyen bir adam varken koştur koştur bebek yapmak niye?
Yeni bir aile kurmak için
4 yıllık evliler çocuk 3 yaşında
 
çok basit bir şey soracağım

siz neden evlendiniz?
ilk evliliğinizi demiyorum. tamam ilk evlilik artık zaten "ayet" "farz" evlenmeyeni dövüyorlar. evlemişsiniz çocuk da olmuş, peki.

peki de bu adamla neden evlendiniz?
çok mu aşıktınız?
çok mu maddi imkanı vardı?
olay neydi, zira bu adam herhalde sizinle evlendiği gün haftada 5 gün gezmeli işe başlamadı?

o zamana kadar yemek yapan, arkasını toplayan, ütüleyip giyen, "kadının işidir bunlar" diyen bir adam değildi de evlenir evlemez böyle oluvermedi herhalde?

e sizin de 2. evliliğiniz. gözünüz kör değildi herhalde? tecrübeleriniz de vardı. bu adamla evlenirsem bütün iş bana kalır bu herif bi bardağı makineye koymaz..koysa bana lütuf gibi satar bunu diye hiç mi düşünmediniz?

hadi düşündünüz. ama adam ederim dediniz belki, e olmuyor...tüm bu yükün altına tek başınıza neden girdiniz? hadi girdiniz neden hala oldurmaya çalışıyorsunuz? seneler olmuş niye şimdiye kadar bi cinnet geçirmediniz?

sizin derdiniz ne?

olay kızınız değil ki. kızınız ergen. evdeki durumdan da mutlaka etkileniyordur; eşiniz 1 makine çamaşır atmazsa kızınız neden atsın? bu kıza bu evde nasıl merhamet ve sorumluluk öğretmeyi düşünüyordunuz ki?

sizin sorununuz eşiniz.
siz, bu adamla neden evlendiniz?
Neden evlendiğimi anlatayım. 23 yaşında boşandım ve kızım 4 yaşındaydı. O zman sürekli bir işim yoktu. Ne iş bulsam yapıyordum . Annem kızımı istemedi babasına ver dedi ben bakmam dedi. 5 ay babasına bıraktım. Ayrıldıktan bir yıl sonra şimdiki eşimle tanıştım . Eşim kızımı yanıma almam için her türlü desteği verdi. Hatta ben çalıştığım için onu ana okuluna kendi eliyle gitti yazdırdı. 8 yıl birbirimizi tanımakla geçti. Ev işleri vs de yapıyordu. Kendi işi de yoktu. Bir yerde çalışıyrdu. Kızımdan istedi beni çiçekle önce . Kızım ne zaman kabul etti biz de evlendik. Kızımın bu hayatta bir kardeşi olsun istediğim için çocuk yaptm. Ama ne oldu kızım beni evlilikle birlikte paylaştı ve eşimi istememeye başladı . Ha eşimde çocuk olunca kızımın çocuğa karşı tepkilerini anlayışla pek karşılamadı. Hani büyük çocuk küçük bebeğe zarar verir ( kızım bebeği odasına götürüp başaşağı ters çevirip fotoğraf bile çekmişliği vardır) her anne baba bunun için uyarır dimi? Kızım beni sevmiyorsun sen demeye başladı hayır öyle değil dedikçe iş uzadı gitti..
 
Ben sizin tedavi almanız gerektiğini düşünüyorum zira düşünceleriniz ve muhakeme yeteneğiniz iyi değil

psikolog psikiyatrist bence bir düşünün gayet iyi niyetliyim bu arada
Bu durum çözülürse ancak siz ve sitedeki insanlar anlaşabiliriz

Depresyonda olabilir misiniz?
Katılıyorum tedavi almam lazım.
kaldıramıyorum eşim kızım küçük kızım arasında kalmayı artık .
 
Neden evlendiğimi anlatayım. 23 yaşında boşandım ve kızım 4 yaşındaydı. O zman sürekli bir işim yoktu. Ne iş bulsam yapıyordum . Annem kızımı istemedi babasına ver dedi ben bakmam dedi. 5 ay babasına bıraktım. Ayrıldıktan bir yıl sonra şimdiki eşimle tanıştım . Eşim kızımı yanıma almam için her türlü desteği verdi. Hatta ben çalıştığım için onu ana okuluna kendi eliyle gitti yazdırdı. 8 yıl birbirimizi tanımakla geçti. Ev işleri vs de yapıyordu. Kendi işi de yoktu. Bir yerde çalışıyrdu. Kızımdan istedi beni çiçekle önce . Kızım ne zaman kabul etti biz de evlendik. Kızımın bu hayatta bir kardeşi olsun istediğim için çocuk yaptm. Ama ne oldu kızım beni evlilikle birlikte paylaştı ve eşimi istememeye başladı . Ha eşimde çocuk olunca kızımın çocuğa karşı tepkilerini anlayışla pek karşılamadı. Hani büyük çocuk küçük bebeğe zarar verir ( kızım bebeği odasına götürüp başaşağı ters çevirip fotoğraf bile çekmişliği vardır) her anne baba bunun için uyarır dimi? Kızım beni sevmiyorsun sen demeye başladı hayır öyle değil dedikçe iş uzadı gitti..
En buyuk kk En buyuk kk ’ya katıldım artık. Çok kötü bi çocukmuş kızınız. Melek gibi adamı canavara çevirmiş resmen. Verin babasına gitsin orda kalsın bi beş on ay daha aklı başına gelsin sıpanın.
 
Yeni bir aile kurmak için
4 yıllık evliler çocuk 3 yaşında
Üstekini bulamadım buna yazayım. 8 yıl gibi uzun bir süre geçirdik. Kızım anne onunla evlen diyinceye kadar da evlenmedim. Herşeyin oturmuş olduğunu düşünüyordum . Daha da önemlisi kızımın aradaki yaş farkı daha da artmadan bir kardeşi olsun istedim. Bir gün bana birşey olursa bu dünyada beraber büyüdüğü gğvenebileceği birisi olsun dedim.
 
Neden evlendiğimi anlatayım. 23 yaşında boşandım ve kızım 4 yaşındaydı. O zman sürekli bir işim yoktu. Ne iş bulsam yapıyordum . Annem kızımı istemedi babasına ver dedi ben bakmam dedi. 5 ay babasına bıraktım. Ayrıldıktan bir yıl sonra şimdiki eşimle tanıştım . Eşim kızımı yanıma almam için her türlü desteği verdi. Hatta ben çalıştığım için onu ana okuluna kendi eliyle gitti yazdırdı. 8 yıl birbirimizi tanımakla geçti. Ev işleri vs de yapıyordu. Kendi işi de yoktu. Bir yerde çalışıyrdu. Kızımdan istedi beni çiçekle önce . Kızım ne zaman kabul etti biz de evlendik. Kızımın bu hayatta bir kardeşi olsun istediğim için çocuk yaptm. Ama ne oldu kızım beni evlilikle birlikte paylaştı ve eşimi istememeye başladı . Ha eşimde çocuk olunca kızımın çocuğa karşı tepkilerini anlayışla pek karşılamadı. Hani büyük çocuk küçük bebeğe zarar verir ( kızım bebeği odasına götürüp başaşağı ters çevirip fotoğraf bile çekmişliği vardır) her anne baba bunun için uyarır dimi? Kızım beni sevmiyorsun sen demeye başladı hayır öyle değil dedikçe iş uzadı gitti..
Hayatta kardeş sahibi olmak o kadar elzem değil
A madem bu sorunlar vardı da neden daha evvelden bir uzmana gitmediniz?

ki burada öz üveyi sorun eden kızınız değil uyarmak normal kızın da tepkisi normal

ama mantıklı düşünelim yani
E açıkçası beni de annemin evlendiği bir adam uyarsa çocuk için ben de kötü hissederim adapte olmaya çalışıyorum

bir de başıma kardeş çıkıyor
Öz üveyi sorun eden eşiniz herkes kendi çocuğunu kayırır
 
Neden evlendiğimi anlatayım. 23 yaşında boşandım ve kızım 4 yaşındaydı. O zman sürekli bir işim yoktu. Ne iş bulsam yapıyordum . Annem kızımı istemedi babasına ver dedi ben bakmam dedi. 5 ay babasına bıraktım. Ayrıldıktan bir yıl sonra şimdiki eşimle tanıştım . Eşim kızımı yanıma almam için her türlü desteği verdi. Hatta ben çalıştığım için onu ana okuluna kendi eliyle gitti yazdırdı. 8 yıl birbirimizi tanımakla geçti. Ev işleri vs de yapıyordu. Kendi işi de yoktu. Bir yerde çalışıyrdu. Kızımdan istedi beni çiçekle önce . Kızım ne zaman kabul etti biz de evlendik. Kızımın bu hayatta bir kardeşi olsun istediğim için çocuk yaptm. Ama ne oldu kızım beni evlilikle birlikte paylaştı ve eşimi istememeye başladı . Ha eşimde çocuk olunca kızımın çocuğa karşı tepkilerini anlayışla pek karşılamadı. Hani büyük çocuk küçük bebeğe zarar verir ( kızım bebeği odasına götürüp başaşağı ters çevirip fotoğraf bile çekmişliği vardır) her anne baba bunun için uyarır dimi? Kızım beni sevmiyorsun sen demeye başladı hayır öyle değil dedikçe iş uzadı gitti..
Kızınız yetişkin değil çocuk, ergen. Yetişkin olan iki birey var ortada ama yetişkin gibi davranmıyor.
Adamın kendi çocuğu olunca kızınız ikinci plana atılmış, kendi kanı daha kıymetli tabi. Kızınız yanlış bir şey yaptığında anne baba olarak doğrusunu göstermek sizin göreviniz.
Resmen kızınızı rakip gibi görüyorsunuz farkında mısınız acaba?
 
Hayatta kardeş sahibi olmak o kadar elzem değil
A madem bu sorunlar vardı da neden daha evvelden bir uzmana gitmediniz?

ki burada öz üveyi sorun eden kızınız değil uyarmak normal kızın da tepkisi normal

ama mantıklı düşünelim yani
E açıkçası beni de annemin evlendiği bir adam uyarsa çocuk için ben de kötü hissederim adapte olmaya çalışıyorum

bir de başıma kardeş çıkıyor
Öz üveyi sorun eden eşiniz herkes kendi çocuğunu kayırır
Uzmana gittik ama maalesef konuya ticari bakmaktan başka bir şey yapmadı.
 
X