Kızlar yazdıklarınızın hepsini okudum, teşekkür ederim çok iyi geldi beni kendime getirdi. Kaba saba olanları dikkate almadım. Takip edenler varsa bir kez daha bu yazdıklarımı okumanızı rica ediyorum. Belki yaşadıklarıma benim açımdan bakabilirsiniz.
Sizi çok haklı bulsam da ilişkiler her zaman iki kere iki dört eder şeklinde yaşanmıyor biliyorsunuz. Normalde ilişki biter ve dağılınır. Aramaya devam etmek falan bana da mantıklı gelmiyor. Yani arada bir belki ama sürekli irtibatta kalmak tuhaf bu beklenti olduğunu gösterir bana ki bu nedenle onun eski eşiyle hala sık sık görüşüyor olması da bana pek hayırlı gözükmüyor. Eski eşin benden haberi yok tabii ki çünkü o bunu bilse bir daha görüşmez sanırım. Ben çok yumuşak bir kadınım ve evet onun söylediklerine inanıyorum bu nedenle de bana doğruları söylüyor, sakladığı bişey yoktur sanırım.
Bir gurursuzluk var mı emin değilim çünkü bana net bir şekilde seni istemiyorum, bir daha arama dese asla aramam bunu biliyor. Ama burada bana açık kapı bırakan bir erkek ve benim bitmemiş duygularım var ve onun peşinden gidiyorum. Ha asil olan davranış neydi ? O görüşmeyeceğim deyince dönüp gelmek ya da başka yerden yardım alıp onu aramamaktı. Böyle yapabilseydim helal olsun banaydı ama henüz o mertebeye varamamışım demek ki, bu yaşadıklarım beni olgunlaştıracak ve bir daha kendimi bu hallere sokmayacağım demektir.
Zira artık benim bu kişiden bir beklentim yok. Arkadaşların dediği gibi bu adam bana uygun değil. Bu ne ya ortada ciddi bir sorun bile yokken krize girmek. Ben güçlü ve özgüvenli bir erkek isterim hayatımda, bu kadar kontrolsüz biri bana göre değil.
O zaman niye hala onu istiyorsun derseniz ikimiz de manyağız belki o nedenle :) şaka bir tarafa ben tutkulu bir insanım hayatı vasat yaşamayı sevmiyorum ve ben de evlenip ayrıldım. Onca yıl eşimle zerre heyecan yok ama bununla o kadar farklı ki. Neredeyse aramızdan kıvılcım çıkacak. Ha ama ben çok mu özelim ondan mı yok bea baksanıza başkalarıyla da birlikte oluyor ve hatta hep çevrimiçi kim bilir kimlere neler yazıyor ama bir şey var ki benden de vazgeçmekte zorlanıyor, ben de ondan. Keşke hayatıma başkaları girse de tamamen kopsam zaten kopacağım da bu kadar sancılı olmazdı belki daha kolay olurdu. Bu konuda iyi dileklerde bulunanlara teşekkür ediyorum.
Neden manyağız dedim biliyor musunuz? Ben o akşam ona diyorum ki senin istemediğin şeylere hayır demene ve yapmamana hayranım o da bana ne diyor, benim ısrarcı olmamı çok takdir ediyormuş yoksa böyle güzel bir akşam yaşayamazmışız. İşte bu konuşmalar garip. Birbirimizi en çok kızdıran ve üzen yönlerimizi teşvik ediyoruz. Demek istediğim ben bu olanlara rağmen ondan nefret etmiş ya da soğumuş falan değilim sonuçta o da kendince tepki veriyor ama artık şundan eminim ki biz birbirimize uygun değiliz.
Bana dese ki seni beğenmiyorum ya da ne biliyim bir şey hissetmiyorum belki daha önce vazgeçerdim ama sözde bana bayılıyor fakat asla istemiyor. Fakat iki yıl sonrada benim yaşadığım yere taşınacağını söylüyor. Falan falan. Emin olduğum bir şey var ki bana karşı bir şeyler hissediyor ama bugün karısı gel dese ona döner.
Sözün özü bu kadar kendimi kuçük düşürecek şeyler yaşamak istemezdim ama ne yapayım çabuk seven, erkeklere açık bir kadın değilim. Zaten ilişki deneyimim az. Birini bulunca afalladım bunca yıl sonra. Çevremde o kadar çok kadin var ki kolayca başka erkeklerin yatağina giren ve onlar surekli oyalanacak birini bulduklari için bir erkeğin peşinde koşmuyorlar şimdi onlara gururlu kadınlar diyebilir miyiz?