Esimle tanıstıgımızda babamı yenı kaybetmıstım ve onunla gayet guzel zaman gecırdık. ve beraberlıgı resmıyete donusturmeye karar verdık. O, yasadıgım sehre 1 saat mesafede daha kucuk bir yerde yasaıyordu. bense İstanbul daydım. hafat sonları gelıp gıdıyordu. bunu sorun olarak gormedım ılk etapta fakat nısanlılık donemı bıtıp dugune az kalınca gercek yuzume carptı ve ben orada yasayamam dedım kendı kendıme. sonrada aman nolcak evlenınce ıkna ederım dedım. fakat oyle olmadı esım ısyerı actı ve suan 2 yıl oldu baska bır sehırde yasamak cok zor geldı bana hala alısamadım. yenı bebegım oldu ama nafıle. esımle cok kez tartıstık sırf bu yuzden. ayrılamıyorumda cunku 2.evlılıgım
( hemde esımle cok ıyı anlasıyoruz. tek sorunum sehır. bu bolgede komsuluk yok bulursan zaten altın bulmus gıbı oluyorsun. trakay ınsanı cok ama cok soguk esımın tarafı bırbırıne baglı deıller. bızde oyle degıldı. buda zorlanmama neden oluyor. napıcagımı sasırdım. İstanbula 1 saat mesafe ama madden cok yoruyor. gıdıp gelmek masraf. anlıyacagınız gıcık bır durum. bu konuda yorumlarınızı beklerım.
