Yumurta ve Sperm Donasyonu ile Tüp Bebek

baharim1980 .!.:

kızlar özelden msj yazma hakkım yok.bu kadar parayı bende vermeyi istemezdim ama can bey yönlendirdi bu doktora.aslında baştan hatamız can beyi aramak olmuş bunuda bugün düzeltip irem hanımla görüşcem inşallah.bide bu doktoruda can bey önerdi ve mayısa kadar kontrollerimi yapıp rahim kalınlığını ölcecekmiş.gitdik bi ultrasonda baktı ve ben istediğim tüm testlerimi söyleyip çok soru sorduğumda,burda doktor benim ve gerek yok dedi.psikolojini düzeltmek istiyosan yaptır dedi.kızlar doğruyu söylemek gerekirse baştan bi anlaşmazlık aldı gidiyo...bakalım hayırlısı....

Genişletmek için tıkla...

Canım İrem Hanımmı aramaya nihayaet karar verdin... Ama bence sen doğrudan Firdevsi ara, müsaitse mutlaka açar.. Yok ulaşamazsan İrem i ara... Sormak istediğin her şeyi önce bir yere not al ve Firdevsi aradığında herşeyi ona sor... Bütün sorularını sabırla cevaplar emin ol.. Can ın bilip bilmemesinin de hiç önemi yok. Neden Can a bir sorumluluk duyuyorsun ki? Firdevsi cebinden ara... Firdevs Uguz Tip yaz internette bütün bilgiler çıkar... Dilersen sana yazarım cep numarasını... İlk görüşmeden sonra zaten o seni İrem e yönlendirir....

Ben firdevs hanımla iletişime geçmek için direk cebinden aramıştım.firdevs hanım hemen açtı.irem hanımlada görüşmüştüm.irem hanımda firdevs hanım müsait olmadığı zaman cebine bakabiliyor .aynı gün firdevs hanımın sana dönmesini sağlıyor.baharım sen firdevs hanımla bir görüş gerisi rahatlıkla gelir.firdevs yada irem hanımın cebinide verebiliriz sana canım

Nowa arkadaşımız vardı.en son zeytin arkadaşımızla beraber transferi olmuştu sanırım.doğuş tüp bebeğe gitmişti.hatta transferinin olduğunu haber vermişti.sonucunu çoktan almış olmalı...bizleride bilgilendirse çok sevinirizz.

Merhaba Waltkrayburg. sana diger formdan ozelden mesaj atmistim ama sanirim oraya bakmiyorsun pek.
donasyon oncesi ilaclarla ilgili bir sorum var sana.Ilaclarini Almanyadan temin edebildin mi? Yoksa turkiyeden mi almistin?
sevgiler..

Atessn hepimiz benzer durumdayiz herhalde. Bu konu o kadar fazla yer tutuyor ki kafamizda, aslinda enerjimizin cogunu alip goturuyor, normalde diger aktivitelere ayiracagin enerjide bitiyor. Ben mesela sevgilimi gec yasta 38'imde buldum, daha once ne evlenmek ne de cocuk yapmak istememistim, keyfim cok yerindeydi, ama bu guzel sevgiden bir de cocuk dunyaya gelmeli derken bir de gorduk ki o is o kadar kolay degilmis. Tedavilere baslamak bir sey degil, hadi negatif sonuclari da bir sekilde atlatiriz, ama bu gelgitlerin arasinda bir de hormon yuklemeleri ile psikolojiyi dogru tutmak bir kabiliyet. Once umutlu ol, iyi dusun ki vucudunu iyi etkile, olacak olacak derken, negatifi al, dibe cok, agla, uzul, surun, hoop tekrar ayaga kalk, yerlerde surunen ruhunu topla, temizle, umutla doldur, neden olmasin, bu sefer olur diye yukselt, ama bu sefer fazla yukseltme ki yere cakilman beter olmasin, daha onceki negatiflerini unutma, ama fazla da realist olma bu negatiflerin etkisinde kalma, pozitif hep pozitif ol falan derken insanin kafayi siyirmasi isten degil! Aslinda belki de bir cesit ruh terbiyesi bu bizim icin. Ben kendi adima, bu soylediklerim gibi ne dusuncelerden gectim, ciddi psikolojik egzersizler. Sonuc? Enerjimin cogu bilincaltinda bile olsa bu konuya ayrilmis durumda, dedigin cok dogru, duruldum, ama bu da degisik bir olgunluk. Cok mu ihtiyacimiz vardi boyle olgunlasmaya bilmem, ama herkesin payina bir hayat dusuyor iste. Eskiden yaptigim aktiviteler, nesem, enerjim yok, ama yine de degiserek yola devam. Eskiden cok insanla beraber olmayi, pek cok enteresan seyi deneyimlemeyi severdim, simdi neredeyse sakliyorum kendimi. Mesela eskiden kalabalik davetler, yeni yuzler, seyahatler, degisik aktiviteler... Simdi neredeyse kimseyi gormek istiyorum, bazen gercek dostlar, en sakin aktiviteler var hayatimda, zaten tatillerimiz ve paramiz tedaviye gidiyor. Ilk evlendigimde kendimizi 17-18 hissederdim, gecen sene 25'e cikmisti, bu sene sor 60 hissediyorum sanki. Rezalet! Bunu kirmak icin, inatla ugrasiyorum ama, mesela dans dersine basladim :) Bence sen de zorla biraz kendini, zevk aldigin bir seyden basla. Dimyat'a pirince giderken evdeki bulgurdan olmayalim, saglam psikolojiyle cikalim bu donemden. Sevgiler.[/QUOTE

sanırım herkes aynı hislerde. o kadar tamamlıyor ki herkesin anlattığı şeyler birbirini. aynı ben .... aynı ben... diyoruz okudukça..
gerçekten öyle ben de kimseyi görmek istemiyorum sadece eşim ve bu konuyla ilgili konuşalım istiyorum. eşim başka şeylerden söz edince bu konuyla ilgili bişiler söylemeyince yapmayınca da kızıyorum.. ona da acıyorum bazen... ben üzülmeyeyim diye açmak bile istemiyor aslında konuyu. ama bende benim kadar asılsın bişiler düşünsün bişeyler yapsın istiyorum...biliyorum o da çok istiyormuş gibi görünüp eğer olmazsa ben daha da çok üzülmeyeyim istiyor. yani ona ne naz ne niyaz ben de...

yaa olsun allahım ne olur istemeyen bakamayan insanlara üçer beşer veriyorsun... ne olur biz çok isteyenlere çok iyi bakabileceklere de ver...isteyen herkese ver allahım ....ol de herkesin olsun .....

kızlar çok sagolun bi an önce aramaya can atıyorum ama kızkardeşim ve 7 aylık bebişi bendeler.onlar gidince ilk işim aramak olcak.ve direkt firdevs hanımı arıycam.netdende verdiğiniz adresle tam buldum.ALLLAH RAZI OLSUN SİZLERDEN.ŞU DÜNYADA Bİ KEZDE Bİ İŞİM RAST GİDER İNŞALLAH...

gulfemak1977 .!.:

atessn okurken sanki beni anlatıyormuşsun gibi geldi...sanırım şuanda çocuk sahibi olmak dışında bir planım yok..herşey ona endeksli...yanlış olduğunu bilyiorum..ama yüreğim,aklım,bedenim sadece bebek diyor..içimde çok büyük bir hasret var...boşluk var...evim bomboş geliyor...dinlediğim müzük,okuduğum kitap hepsi bebek diyor sanki..eşim çok kızıyor bana..bu kadar takılma diyor..hayatımız devam ediyor,beraberiz yeter diyor ama ben kendime söz geçiremiyorum..sanırım patolojik bir ruh halindeyim..eşimle beraber masraflarımızı minimalize ettik..çok çalışmak ve para biriktirmeye konsantre olmuş durumdayız...

Genişletmek için tıkla...

ben deki ruh hali de tam tersi gibi..bebek de istiyorum tabii ki.denemelere dvam edeceğim.sonbaharda düşünüyoruz tekrar donasyonu. ama ben de şu an eşin gibi hayata devam edelim olursa olur olmazsa ben seninle(eşimle) mutluyum ne yaşayacaksam eşimle yaşarsam acıyı bile göğüsleyebilirim durumlarındayım bu sanki bence biraz da savunma mekanizması gibi mi ?
ona sürekli çocuk olmasa da severmisin beni diyorum evet diyor ama kızıyor panikliyor hemen çocuksuz mu yaşayacağız diyor korkutuyor üzüyor beni ?kaybetme korkusu mu var onu ?
eşimden yeterince manevi motivasyon ilgi görememekten mi? .destekliyor ama hep kötümserlikle suçluyor beni.
belki de bilmiyorum ki sorun ben de diye mi böyle acaba.çok denedim ameliyatlar tüp bebekler iki kere donasyon-en zor hastalardan biriyim-ihtimal düşük olmayacak korkusu mu ?eksik ezik hissediyorum kendimi .onu mu bastırmaya çalışıyorum...
-
devamlı olumsuz sonuç alıp asıl olumlu düşüneceğimi bilemiyorum.
niye sizlerin ki gibi deli bir istek yok içimde ? var ama az -bastırıyorum mu -yeğenlerim küçük sanki onlarla vakit geçirirken çok mutlu oluyorum.onlar kendi çocuğum yeine mi koydum. -kabulleniş mi kötü kaderi bu?

nasıl düzeltebilirim bunu yardım edin. siz nasıl yoğun yaşayabiliyorsunuz bunu..çok mu güçsüzüm. hayal kurmak mı lazım.bazen bende kuruyorum ama .işte sanki yeterince istemiyormuşum gibi geliyor .ne yapmaam gerekiyor .
kafanızı şişirdim biliyorum ama yazmak rahatlattı . ilaçlar doktorlar bir yana psikoljimizi hazırlamak daha önemli gibi .herkesten cevap bekliyorum. paylaşalım.

iyi günler diliyorum.

demekki herkes de farklı hisler farklı duygular yaşatıyor bu durum.
benim anladığım kadarıyla senin eşin daha çok istiyor daha çok istiyor demeyelim de daha mücadeleci. olması için uğraşıp olacağına inanıyor. sende tabiki istiyorsun ama sen daha kabullenicisin karakter olarak "naapalım dünyanın sonu değil ya olmadı işte sağlığımız yerinde herşeyimiz var hayat devam ediyor" modundasın..

bu tamamen karakter kimi insan kabulleniyor kimi insan inatlaşıyor kimi kahroluyor kimi vazgeçiyor kimi hırçınlaşıyor vs vs vs.......

ben mücadeleci ve zorlayıcı bir karakterim. olacak istiyorum diyorum hayatta herşey için bu böyle... kolay kolay vazgeçmem. ve genellikle olmuştur çok şükür ki.

ama eşim daha sabırlı daha kabul eden zora koşmayan olanla mutlu olan bir karakter.

aslında eşler arasında bu durum mutluluk getiriyor biri gaz biri fren. dengeleniyor herşey..

ama sizde benim anladığım şu var galiba... sen çocuk olmaz da eşim benden vazgeçerse diye kaygı duyuyorsun..
şimdi benim karakterim bu durumda derki defolsun gitsin bunun için gidecekse zaten durmasın...
ama sen böyle düşünecek biri değilsin. o yüzden ahkam kesemem..derim ki sana teslim ol mutlu ol. bırak o araştırsın gidelim yapalım ne derse sen evet de ve olumsuz negatif düşüncelerinden sıyrılıp daha istekli davranmaya çalış.

ablayım ben diye böyle konuşup şöyle yap böyle yap diyorum ama aslında bunun yersiz olduğunu da çoktan öğrendim. herkesin bir kapasitesi ve duruşu var karakteri var.nasıl anlatayım mesela kimi insan böceği eline alır kimisi karşıdan görünce bağırır. sen ona istediğin kadar bişey yapmaz al eline de. o alamaz. bunun gibi ....

ama çocuk insanın hayattaki tek eksiği olsun. allah bacağımızı kolumuzu eksik etmesin. allah yemeğimizi aşımızı eksik etmesin.. allah sevgisiz ilgisiz aşksız bırakmasın...allah sahip olduklarımızdan yoksun bırakmasın yani....

sonuç olarak çocuğumuz olunca evet daha mutlu olacağımızı daha kadın olacağımızı daha aile olacağımızı düşünüyoruz ama olmayınca da dünyanın sonu değil şükür ki...

allah mücadele gücü versin umut versin hepimize yaşama sevinci versin bu bahar içimiz çiçek açsın inşallah......

atessn .!.:

demekki herkes de farklı hisler farklı duygular yaşatıyor bu durum.
benim anladığım kadarıyla senin eşin daha çok istiyor daha çok istiyor demeyelim de daha mücadeleci. olması için uğraşıp olacağına inanıyor. sende tabiki istiyorsun ama sen daha kabullenicisin karakter olarak "naapalım dünyanın sonu değil ya olmadı işte sağlığımız yerinde herşeyimiz var hayat devam ediyor" modundasın..

bu tamamen karakter kimi insan kabulleniyor kimi insan inatlaşıyor kimi kahroluyor kimi vazgeçiyor kimi hırçınlaşıyor vs vs vs.......

ben mücadeleci ve zorlayıcı bir karakterim. olacak istiyorum diyorum hayatta herşey için bu böyle... kolay kolay vazgeçmem. ve genellikle olmuştur çok şükür ki.

ama eşim daha sabırlı daha kabul eden zora koşmayan olanla mutlu olan bir karakter.

aslında eşler arasında bu durum mutluluk getiriyor biri gaz biri fren. dengeleniyor herşey..

ama sizde benim anladığım şu var galiba... sen çocuk olmaz da eşim benden vazgeçerse diye kaygı duyuyorsun..
şimdi benim karakterim bu durumda derki defolsun gitsin bunun için gidecekse zaten durmasın...
ama sen böyle düşünecek biri değilsin. o yüzden ahkam kesemem..derim ki sana teslim ol mutlu ol. bırak o araştırsın gidelim yapalım ne derse sen evet de ve olumsuz negatif düşüncelerinden sıyrılıp daha istekli davranmaya çalış.

ablayım ben diye böyle konuşup şöyle yap böyle yap diyorum ama aslında bunun yersiz olduğunu da çoktan öğrendim. herkesin bir kapasitesi ve duruşu var karakteri var.nasıl anlatayım mesela kimi insan böceği eline alır kimisi karşıdan görünce bağırır. sen ona istediğin kadar bişey yapmaz al eline de. o alamaz. bunun gibi ....

ama çocuk insanın hayattaki tek eksiği olsun. allah bacağımızı kolumuzu eksik etmesin. allah yemeğimizi aşımızı eksik etmesin.. allah sevgisiz ilgisiz aşksız bırakmasın...allah sahip olduklarımızdan yoksun bırakmasın yani....

sonuç olarak çocuğumuz olunca evet daha mutlu olacağımızı daha kadın olacağımızı daha aile olacağımızı düşünüyoruz ama olmayınca da dünyanın sonu değil şükür ki...

allah mücadele gücü versin umut versin hepimize yaşama sevinci versin bu bahar içimiz çiçek açsın inşallah......

Genişletmek için tıkla...

çok güzel yazmışsın evet.ben biraz korkağım galiba.ama tamamen de vazgeçmiş değilim. deneyeceğim her ne kadar da az vaktim kaldığını-42 yaşındayım ve çok denediğimi düşünsem de bu da etkiliyor galiba moralimi tekrar gideceğim.ama evet kendime güvenmeyi öğrenmeliyim. özgüven eksikliği oluşuyor tabii bizim gibiler de ama senin de söylediğin gibi savaşacağım.
hatta yarından itibaren hastaneye gideceğim .daha önceki denemelerimde çok testleri detaylandırmamıştım. sülalede fmf akdeniz ateşi gibi iltihaplı ateşli hastalıklar var.yarından itibaren kan testleri yaptıracağım bir de şkeri tatlıyı çok seviyorum geceleri kalkıp nutella yiyorum falan spora gidiyorum uzun zamandır ama zayıflayamıyorum boğazımı tutamadığım için boyum 1.60 kilom 65 .zayıflayacağım ve şekere ve hamurişine düşkünlüüğmü sorgulayım diyorum bir de şeker gluten testi falan.
kilomda boyuma göre fazla göğüslerim kocaman.prolaktin testini tekrar yaptırsam mı.
kan ve şeker tiroid testlerinin hepsinin bilimsel adını ve yaptırmam gerekn başka testler varsa yazarmısınız . ama arkadaşlar en önemlisi bence bebek hayallarimizi yazmalıyız. nasıl hayal ediyorsunuz. neler yapıyorsunuz .hadi gelin onları yazalım.olumlu düşünmeye zorlayalım kendimizi .hayallaerinizi yazarmısınız.dolu dolu sayfalar istiyorum.
anlatın ne olur...
teşekkürler.

alpilknur .!.:

ben deki ruh hali de tam tersi gibi..bebek de istiyorum tabii ki.denemelere dvam edeceğim.sonbaharda düşünüyoruz tekrar donasyonu. ama ben de şu an eşin gibi hayata devam edelim olursa olur olmazsa ben seninle(eşimle) mutluyum ne yaşayacaksam eşimle yaşarsam acıyı bile göğüsleyebilirim durumlarındayım bu sanki bence biraz da savunma mekanizması gibi mi ?
ona sürekli çocuk olmasa da severmisin beni diyorum evet diyor ama kızıyor panikliyor hemen çocuksuz mu yaşayacağız diyor korkutuyor üzüyor beni ?kaybetme korkusu mu var onu ?
eşimden yeterince manevi motivasyon ilgi görememekten mi? .destekliyor ama hep kötümserlikle suçluyor beni.
belki de bilmiyorum ki sorun ben de diye mi böyle acaba.çok denedim ameliyatlar tüp bebekler iki kere donasyon-en zor hastalardan biriyim-ihtimal düşük olmayacak korkusu mu ?eksik ezik hissediyorum kendimi .onu mu bastırmaya çalışıyorum...
-
devamlı olumsuz sonuç alıp asıl olumlu düşüneceğimi bilemiyorum.
niye sizlerin ki gibi deli bir istek yok içimde ? var ama az -bastırıyorum mu -yeğenlerim küçük sanki onlarla vakit geçirirken çok mutlu oluyorum.onlar kendi çocuğum yeine mi koydum. -kabulleniş mi kötü kaderi bu?

nasıl düzeltebilirim bunu yardım edin. siz nasıl yoğun yaşayabiliyorsunuz bunu..çok mu güçsüzüm. hayal kurmak mı lazım.bazen bende kuruyorum ama .işte sanki yeterince istemiyormuşum gibi geliyor .ne yapmaam gerekiyor .
kafanızı şişirdim biliyorum ama yazmak rahatlattı . ilaçlar doktorlar bir yana psikoljimizi hazırlamak daha önemli gibi .herkesten cevap bekliyorum. paylaşalım.

iyi günler diliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Alpilknur ben de esim de, elimizden geleni yapalim, cocugumuz olsa da olmasa da mutluyuz biz diye dusunuyoruz. Onemli olan beraber ve mutlu olmak. Hayatta herkesin cocugu olacak diye bir kural yok, ben kendimde annelik icgudusunun cok zayif oldugunu bilerek geldim bu gune kadar. Ama bir gun benim de olur nasilsa dedim, hep erteledim, taki 38'ine kadar. Ancak esimi cok sevince istedim cocuk. Basaramayinca da, bir inada kapildim sanki. Arkadaslarim bana cok basari odakli biri oldugumu ve bunu simdi sindiremedigimi soyluyor. Ama ben gercekten istiyorum cocuk sahibi olmayi. Bazen ben de senin gibi dusunuyorum, yeterince hissedemedigimi, tam olarak inanmadigimi, ama bu nedir bilmiyorum, kendimi korumak icin mi, bilmem, daha fazla kafa yorarsam yoruluyorum. Hayatimizin genel olarak iyi gitmesi cok onemli, cocuklu veya cocuksuz mutlu olmamiz lazim. Elimizden geleni yapiyoruz hepimiz. Esim gecenlerde dedi ki, belki de hayat bizi baska tarafa surukluyor, belki cocuk yetistirmek yerine dunya icin harika bir sey yapacagiz, ya da evlatlik bir cocugun hayatini bizim degistirmemiz gerekiyor. Bilmeden elimizden geleni yapiyoruz iste. Ben 10 yil once su anki hayatim hakkinda hic tahmin yurutemezdim, sadece elimden gelenin en iyisini yapiyordum. O zamanlar, eski esimden yeni bosanmistim, asla evlenmem bir daha diye dusunurdum, yurtdisi aklimda yoktu, keyfim yerindeydi vs vs. Oysa teklif geldi, bir cesaret yurtdisina tasindim tek basima, cok zorlandim ama cok da calistim, esimi buldum, 3-4 senedir cocuk diye cirpiniyorum. Kimbilir 5 sene sonraki halimiz ne olacak. Insallah saglikli ve mutlu oluruz, cocuklu veya cocuksuz.

benimle kıyaslarsak en az üç yıl daha vaktin var demektir.
kilonda gayet normal. şekeri mekeri de boşver bence sen saçını değiştir başını değiştir kendini sev ve kendine güven. özgüvenim yok diyebilmek bile bir özgüven göstergesi biliyor musun. biraz beslesen o yanını demekki o büyüyecek. kendini sev ve güven...

mesela ben az önce eşime dedim ki hafta sonu kahvaltıdan sonra hadi çocuklar çantalarınızı hazırlayın dağ tepe gezicez dicem iki tane çocuğumuz olacak (zira son zamanlarda artık ikiz istiyorum) ikiside çantalarını hazırlayacaklar minicik sırt çantaları gözlükleri şapkaları arabamıza binicez dağla denizin birleştiği bir sahile arabamızı çekicez onlar denize taş atacaklar biz mangal yakıcaz bugün hava çok güzel güneşli eşim birasını içecek. çocuklar ikisi oynayacaklar biri diğerini ıslatacak gülecek kapışacaklar.......... bu böleee gider ben çok yazarımmm... ama yazdıklarım hep olmuştur hayatta.

alpilknur önce yaz sonra oyna. senaryon yoksa oynayamazsın yeterki allah iyi yazılar yazsın. bizde iyi düşünelim iyi oynayalım...

atessn .!.:

benimle kıyaslarsak en az üç yıl daha vaktin var demektir.
kilonda gayet normal. şekeri mekeri de boşver bence sen saçını değiştir başını değiştir kendini sev ve kendine güven. özgüvenim yok diyebilmek bile bir özgüven göstergesi biliyor musun. biraz beslesen o yanını demekki o büyüyecek. kendini sev ve güven...

mesela ben az önce eşime dedim ki hafta sonu kahvaltıdan sonra hadi çocuklar çantalarınızı hazırlayın dağ tepe gezicez dicem iki tane çocuğumuz olacak (zira son zamanlarda artık ikiz istiyorum) ikiside çantalarını hazırlayacaklar minicik sırt çantaları gözlükleri şapkaları arabamıza binicez dağla denizin birleştiği bir sahile arabamızı çekicez onlar denize taş atacaklar biz mangal yakıcaz bugün hava çok güzel güneşli eşim birasını içecek. çocuklar ikisi oynayacaklar biri diğerini ıslatacak gülecek kapışacaklar.......... bu böleee gider ben çok yazarımmm... ama yazdıklarım hep olmuştur hayatta.

alpilknur önce yaz sonra oyna. senaryon yoksa oynayamazsın yeterki allah iyi yazılar yazsın. bizde iyi düşünelim iyi oynayalım...

Genişletmek için tıkla...

süper şeyler yazmışsın.hayalini çok sevdim.
ben de bir bebeğim olursa bebekliğini değil de hep büyümüş okula giderken veya daha bir kaç yaş küçüğünü hayal ediyorum. bu benim biraz öğretmenciliği sevmekten kaynaklanıyor . ona herşeyi hayatı öğretmek en büyük hayalim her konuda.ona birşeyler öğretirken ders çalıştırırken o tembellik yaparken onu ikna ederken .ikna etmek için ona hediye alacağımı söylerken.onu ne kadar zorlamak istesem de hep sonunda şımartırken bulurken kendimi düşünüyorum. napayım onu çok seviyorum. ideal anne olmak sevilmek istiyorum onun tarafından. bir gün gerçek olacak mı.

başka hayallaer istiyorum yazın ltf.

sanırım herkes hayalini yazıyor..bende yazayım o zaman..

bebeğimi emzirirken saçlarıyla oynarken hayal ediyorum...ona ninni söylerken falan...bazen ütopik diyorum..bazende içim umut doluveriyor..

Ben de sarı saçlı bir kız çocuğu hayal ediyorum. Beraber doğanın içinde dağlarda kekik kokan tepelerde dolaşıyoruz rüzgarla uçuşuyor saçlarımız. Meyveleri topluyoruz beraberce ağacın dallarından.Sırtımı dağlara dönüyorum güvendiğim en yakın dostuma çünkü o hiç yıkılmaz dimdik ayaktadır. Yüzümü denize dönüyorum ama o küçük ellerini avuçlarımda hissederek kızımın
diyorum ki kışın denize ineceğiz ama yazın dağlardayız. Tabi bana kaşlarını çatıp aramızdaki kuşak farkını hatırlatıyor birdenbire anne ben denize girip o iğne atsan yere düşmez yerde yüzmek istiyorum benim dağlarda ne işim var ben sosyal olup bağdat caddelerinde taksim istiklal caddelerinde cafelerde arkadaşlarımla buluşmak istiyorum diyor. Ben de süklüm püklüm hayallerimden sıyrılıp gerçeğe dönüveriyorum ee canım kızımı böyyük şehirde tek başına bırakamayacağımdan hayallerimi başka baharlara erteleyerekten doğama kekik kokulu tarlalara ve sevgili dağlarıma hoşçakalın diyorum :)

sevgili kader arkadaşlarım ne güzel yazmışsınız hayallerinizi bende yazayım ama o kadar uzun değil benimki... ben evde eşimle televizyon seyrederken hep içerden (çocuk odası olarak ayırdığımız odadan) ikizlerimin koşarak geleceğini ve bizim sükunetimizi bozacağını hayal ediyorumm.. ya bir oyuncak kavgası yada birbirlerini kovalamaca oynarken hayal ediyorum... gece o mis gibi uykumda uyurken içerden gelen ,ağlayan bir ses bizim o tatlı uykumuzu bölecek ve bizi yanına çağıracak eşim bana "haydi seni çağırıyor kalk" diyerek kendi üzerine düşen görevi savacak....işte benim basit hayallerim...

gulfemak1977 .!.:

sanırım herkes hayalini yazıyor..bende yazayım o zaman..

bebeğimi emzirirken saçlarıyla oynarken hayal ediyorum...ona ninni söylerken falan...bazen ütopik diyorum..bazende içim umut doluveriyor..

Genişletmek için tıkla...

seni bebeğinin saçlarını okşarken hayal ettim ve cevap vermeden geçemedim .çok güzel görünüyordunuz. gerçek olacak inşallah ve hayalindeki gülümseme bir ömür boyu sürecek.

umuda devam edelim .ltf.
iyi geceler.

kangurum .!.:

sevgili kader arkadaşlarım ne güzel yazmışsınız hayallerinizi bende yazayım ama o kadar uzun değil benimki... ben evde eşimle televizyon seyrederken hep içerden (çocuk odası olarak ayırdığımız odadan) ikizlerimin koşarak geleceğini ve bizim sükunetimizi bozacağını hayal ediyorumm.. ya bir oyuncak kavgası yada birbirlerini kovalamaca oynarken hayal ediyorum... gece o mis gibi uykumda uyurken içerden gelen ,ağlayan bir ses bizim o tatlı uykumuzu bölecek ve bizi yanına çağıracak eşim bana "haydi seni çağırıyor kalk" diyerek kendi üzerine düşen görevi savacak....işte benim basit hayallerim...

Genişletmek için tıkla...

muhteşemmiş. gözlerimin önünde canlandı.film gibi bir şey bu. çok hoşuma gitti.
bu film hiç bitmesin .lütfen devam edelim.

durugen .!.:

Ben de sarı saçlı bir kız çocuğu hayal ediyorum. Beraber doğanın içinde dağlarda kekik kokan tepelerde dolaşıyoruz rüzgarla uçuşuyor saçlarımız. Meyveleri topluyoruz beraberce ağacın dallarından.Sırtımı dağlara dönüyorum güvendiğim en yakın dostuma çünkü o hiç yıkılmaz dimdik ayaktadır. Yüzümü denize dönüyorum ama o küçük ellerini avuçlarımda hissederek kızımın
diyorum ki kışın denize ineceğiz ama yazın dağlardayız. Tabi bana kaşlarını çatıp aramızdaki kuşak farkını hatırlatıyor birdenbire anne ben denize girip o iğne atsan yere düşmez yerde yüzmek istiyorum benim dağlarda ne işim var ben sosyal olup bağdat caddelerinde taksim istiklal caddelerinde cafelerde arkadaşlarımla buluşmak istiyorum diyor. Ben de süklüm püklüm hayallerimden sıyrılıp gerçeğe dönüveriyorum ee canım kızımı böyyük şehirde tek başına bırakamayacağımdan hayallerimi başka baharlara erteleyerekten doğama kekik kokulu tarlalara ve sevgili dağlarıma hoşçakalın diyorum :)

Genişletmek için tıkla...

gülerek okudum. komik gibi di mi. kızın üzmüş sanki seni biraz. olsun. o yanında olsun yeter ki. siz herşeyin beraberce üstesinden geleceksiniz.
bekle böyyüg şehir durugen ve kızı geliyorrr...yuppi..:))

kızlar sizi okurken beniimde aklıma hayaller geldi hem bügünün üstüne cuk diye oturacak.

benim çocuğum yada çocuklarım doğuştan meşhur olacak . gazetelerde manşetler flaş flaş yıllardır beklenen kalimero dünyaya teşrif etti tabi ben yeni doğum yapmış ama saçlar fönle ve makyajlı haldeyim o manşetlerde :)
sonracıma biz hep birlikte gezip tozarak büyüyeceğiz. eşimle yni yerler keşfetmeyi severiz. onlar için ayırdığımız cennet bahçelerini görecekler. eşimden mucitlikler öğrenecekler benden kültür sanat.
bir bakmışınız ki ben sahnedeyim elimde mikrofon herkes beni duygusal bir şekilde dinlerken ordan benim prens/es böğrünüyor. eh tabi onuda yanıma alıyorum ikimiz birlikte okuyoruz dünyanın canına :)
benimle birlikte ilçe ilçe şehir şehir geziyor sosyal faaliyetlerde . kimi zaman yardım derneklerinde boy gösteriyoruz kimi cemiyet hayatında bazende partililerin yanında. oda benim gibi dobra tabi ki fotoğraflarımı düzgün çekin diyor hava caka binbeşyüz satıyor.. :)
süslü annenin kokoş kızı olur kapris yaparmış birde . lüle lüle saçlarını savurur. bilgiç laflar ile gündeme oturur.
yapar mı yapar çünkü o çok beklendi çünkü o doğmadan oluşmadan meşhur ve popüler :)

bu akşam işin sükse tarafını yaşadık yarın hayatın içinden kesit paylaşırız hayallerimin..:)

hayal kurmak işe başlamaktır ne de olsa ...

cibir79 .!.:

Merhaba Waltkrayburg. sana diger formdan ozelden mesaj atmistim ama sanirim oraya bakmiyorsun pek.
donasyon oncesi ilaclarla ilgili bir sorum var sana.Ilaclarini Almanyadan temin edebildin mi? Yoksa turkiyeden mi almistin?
sevgiler..

Genişletmek için tıkla...

canim mesajini gormedim ben tum ilaclarimi fazlasiyla kibristan aldim cunku burada pahali...fazlada almisimki 2. denemeden sonra almamada gerek kalmadi