-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Yumurta ve Sperm Donasyonu ile Tüp Bebek
- Konu Sahibi Editor
- Başlangıç Tarihi
Paradokx Merhaba; seni merak etmiştim, eminim çoğu arkadaş ta merak ediyordur. Ama bilirsin insan kendi meşguliyetinden etrafıyla daha az ilgileniyor. Özellikle redüksiyon konusunu ben de çok düşündüm. Nasıl bir karar vereceğini merak ettim. Ben olsam ne yapardım diye düşündüm ve içinden çıkamadım. Çok zor bir karar olurdu herhalde. Allahtan sen böyle bir karar vermek durumunda kalmamışsın bu güzel haber.
Karmaşık duygularına gelince; onca yaşadıklarından sonra zaman zaman da olsa böyle hissetmen çok normal. Sadece sakin, dingin olmaya çalış. Sanıyorum tüp bebek yada normal yolla bütün hamile kadınlar seninkine yakın duygular yaşarlar diye tahmin ediyorum. Yapman gerekenleri ihmal etme. olumsuzluklar aklına gelince senin mücadeleni ve olumlu güzel şeyler düşünmeye çalış. İnşallah sağlıklı bir hamilelik geçirip, bebeklerini mutlu bir şekilde kucağına alırsın.
Bizim için umutsun, bizimle paylaşmaya devam et...
- 13 Ekim 2010
- 1.595
- 125
- 123
arkadaşlar peki sizin ilk değerleriniz kaçtı
200.57 idi ilk değer 3 gün sonra 849 olmuştu
Selam kızlar,
Helun sonuca üzüldüm.. Ama yeniden araştırmaya başlamana da sevindim açıkçası.. İnşallah son kontrolünde bir problem çıkmamıştır..
Rowina, bebeklerim gelin, moonrose, paradoxx, ve varsa unuttuğum diğer hamişler.. alışverişlere başlayanınız bile var :)) Gülce bebekten sonra çifter çifter geliyorlar Allaha şükür:) Bahar bereketiydi değilmi onlar:)
Ve benim gibi beklemede olan arkadaşlar.. Kendi adıma 2. denemeyi ne zaman yaparım bilemiyorum şimdilik.. Kısmet artık..
Bu arada 30 Agustos Zafer Bayramımız kutlu olsun...
[video=youtube;clHFvu-eNOs]http://www.youtube.com/watch?v=clHFvu-eNOs&feature=share[/video]
Helun sonuca üzüldüm.. Ama yeniden araştırmaya başlamana da sevindim açıkçası.. İnşallah son kontrolünde bir problem çıkmamıştır..
Rowina, bebeklerim gelin, moonrose, paradoxx, ve varsa unuttuğum diğer hamişler.. alışverişlere başlayanınız bile var :)) Gülce bebekten sonra çifter çifter geliyorlar Allaha şükür:) Bahar bereketiydi değilmi onlar:)
Ve benim gibi beklemede olan arkadaşlar.. Kendi adıma 2. denemeyi ne zaman yaparım bilemiyorum şimdilik.. Kısmet artık..
Bu arada 30 Agustos Zafer Bayramımız kutlu olsun...
[video=youtube;clHFvu-eNOs]http://www.youtube.com/watch?v=clHFvu-eNOs&feature=share[/video]
Iyi dileklerimizi icin hepinize teşekkür ederim.efsunecigim bebeklerim tek yumurtaya ikizi değilmiş,geçen hafta öğrendim.
Yosuncugum ben daha 13. Haftadayim alışverişe baslamadim çünkü korkuyorum .inşallah son aylara yakın.senin icin ve diğer arkadaşlar icin dua ediyorum umarım 2. Denemen başarılı olur.bu arada Seninde zafer bayramın kutlu olsun.
Sevgiler
aynı şeyler yaşanyan kişiler olarak güzel haberleri okudukça mutlu oluyoruz , üzücü haberlerle de üzülüyoruz. Bende 2 hafta sonra İspanya ya gidiyorum donasyon işlemi için vize işlemlerine başladık , şimdiden büyük bir heyecan yaşıyorum , gece uykularım kaçmaya başladı bile . Nasıl bişey ki 2 hafta varken daha böyle heyecan yaratıyor giderken nasıl heyecanlanacağım bilemiyorum . Bu arada şimdiye kadar olduğum tüp bebek tedavilerinde aldığım bir dünya hormon ilaçlarından sonra , bir sürü korkularım oluştu , sizlerde de oldu mu bilemiyorum ama sanırım sinirsel bir durum . Arabada , gemide , uçakta sürekli kaza yapacakmışız gibi , evde her an deprem olacakmış , bana veya yakınlarıma bişey olacakmış gibi korkular yaşıyorum . Bu tedavilerden sonra onlardan bana kalan miras bunlar . Şimdi nasıl uçağa binip İspanya ya gideceğim diyede düşünmüyor değilim . giderken uyku ilacı içmeyi düşünüyorum ama dönüşte herhalde doktor ilaç içmeme izin vermez ama 4 saat yaşayacağım gerginlikte olumsuzluk yaratırmı bilemiyorum embriyo için . sizlerde böyle şeyler yaşayan var mı 
- 27 Mart 2012
- 958
- 79
- 123
alintıdır
AYŞE ARMAN
KAFANA TAKMA BAK NELER OLUYOR....
Biyolojik saat mi?
Etraftan gizli bir baskı mı?
Nedir?
Anlaması ve anlatması hiç kolay değil ama bir sabah uyandım ki:
‘‘Aman Tanrım, ben bir kompleks sahibiyim!''
Bir bu eksikti!
Çocuk kompleksi.
Bebek bebek!
Benim niye bir bebeğim yok?
Aşık olduğum bir adam var (nerede tahta vuracağım?), güzel bir ilişkim var (nerede tahta vuracağım?), iyi de neden bir bebeğim yok?
Artık zamanımın geldiğine mi inanıyorum, anne olmam gerektiğine mi, yoksa geç kalacağım korkusu mu? Yeryüzünde doğal sayılan bir şeyi kaçıracak mıyım duygusu mu? Kariyer da yaparım çocuk da sloganının 2. bölümünden eksik kalmak istemem ya, acaba o yüzden mi?
Resmen yavaş yavaş takıntı haline geliyor kafamda bu bebek meselesi.
Ben size bir şey söyleyeyim mi, kendin yaşamadığın her şey palavara. Bir sürü insan anlatıyor ya, yok bebeğin kokusu, yok annelik, yok bebek isteği ama başıma gelmeden dinlediklerimden bir şey çıkartabilmem mümkün değilmiş meğer.
Bu çocuk isteği kuvvetli bir şekilde bastırınca kavrıyorum durumu.
Daha önce de hamile kalmışlığım var, ama o zaman ‘‘Zamanı değil'' demişim, istememişim.
Şimdi istiyorum...
*
Da...
Bu iş zannedildiği kadar kolay olmuyor. Ya da benim zannettiğim kadar. Doktora ‘‘Benim ne yapmam lazım?'' diyorum.
‘‘Biyolojik bir rahatsızlığınız yok. Denemeye devam edin'' diyor.
Millet, bu işin ritüelleri olduğunu söylüyor.
Ne kaybederim ki?
Etraftan duyduklarımı uygulamaya başlıyorum.
Bacaklarımı duvara dayadığım ilk ay, hamile kalacağımdan yüzde 100 eminim!
Böyle yaparlarmış olurmuş...
Olmuyor.
Gelde takma. Sinir oluyorum.
Ben arızalı mıyım?
Doktora soruyorum.
‘‘Hayır'' diyor, ‘‘Denemeye devam edin.''
‘‘Emriniz olur doktor Bey.''
Devam...
Da...
Tık yok.
Her ay aldığım predüktörün haddi hesabı da yok.
Artık iyice takıntı haline geliyor.
Yürek çarpıntısı haline geliyor.
Afaganlar basıyor:
Neden benim bebeğim olmuyor?
Neden benim bebeğim olmuyor?
Neden benim bebeğim olmuyor?
*
Henüz doğurmamışlar benim bu telaşımı hiçbir şekide anlamıyorlar.
Ya da anlıyorlar; benzer şeyler hissediyorlar, susuyorlar. Deniyorlar deniyorlar, gizliyorlar. Bu çocuk meselesi garip bir mesele, çiftler çocuk sahibi olmak için ne kadar uğraş verdiklerini nedense anlatmaktan hoşlanmıyorlar. Resmen yalan söylüyorlar.
Annem, ablam gibi bütün çocuk doğurmuş kadınlar ise ‘‘Üzülme canım'' diyorlar, ‘‘Artık her şeyin bir çaresi var.''
Gözlerini benden kaçırarak ekliyorlar: ‘‘Tıbben.''
İyice sinirimi bozuyorlar.
Bir de ‘‘Acaba denemekten ipin ucunu mu kaçırıyorsunuz?'' diyenler çıkıyor.
Çok sevişirsen de olmazmış!
Beni tamamen delirtiyorlar.
Sonunda bir an geliyor ne yalan söyleyeyim usanıyorum, sevişmek dışında her şeyden vaz geçiyorum:
Doktora gitmekten, ona sorular sormaktan, aşılama yöntemini araştırmaktan, kendimi telaşa vermekten, sevgilime hayatı zehir etmekten...
Bu meseleyi rölantiye alıyorum. Rafa kaldırıyorum.
Artık başka bir yaza diyorum...
*
Ama ben iflah olmaz bir şeyim.
Dakika bir, gol bir!
Acilen kendime başka bir takıntı buluyorum.
Spor!
Bakın, o da çok önemli.
En az bebek kadar.
Hemen Hillside'a başlıyorum, Burçin Hoca'yla tanışıyorum.
Ona açık davranıyorum:
‘‘Benim hayalim fit olmanın ötesi. Ben sizin vücudunuzdan istiyorum!''
Gülüyor.
‘‘Bir senede sizinkini de yaparız böyle. Ama tabii sürekli gelirseniz...'' diyor. Gelmez olur muyum?
Madem hamile kalamıyorum...
O zaman sıkı popolu, hafif kaslı, güzel vücutlu bir kadın olurum.
Bunun için uğraşırım.
Allah sizi inandırsın sadece İstanbul'da değil Dubai'de de spor yapıyorum. LPG'ye gidiyorum.
Ben yavaş yavaş kilo da veriyorum, popoma pareyo bağlamadan ortalıkta salınacak hale geliyorum.
Kısa vadeli başka planlar da yapıyorum.
Ekim ayında bir Hindistan sonra bir Yemen...
Binbir Gece Masalları gibi seyahatler hayal ediyorum.
Ve ve ve.
Bacaklarımı duvara dayamaktan tamamen istifa ediyorum.
Bu kadar lafla kafanızı şişirdim aslında söylemek istediğim bir cümle: Kafama takmaktan vazgeçtiğim anda hamile kaldım.!
KOLAY GELsin
AYŞE ARMAN
KAFANA TAKMA BAK NELER OLUYOR....
Biyolojik saat mi?
Etraftan gizli bir baskı mı?
Nedir?
Anlaması ve anlatması hiç kolay değil ama bir sabah uyandım ki:
‘‘Aman Tanrım, ben bir kompleks sahibiyim!''
Bir bu eksikti!
Çocuk kompleksi.
Bebek bebek!
Benim niye bir bebeğim yok?
Aşık olduğum bir adam var (nerede tahta vuracağım?), güzel bir ilişkim var (nerede tahta vuracağım?), iyi de neden bir bebeğim yok?
Artık zamanımın geldiğine mi inanıyorum, anne olmam gerektiğine mi, yoksa geç kalacağım korkusu mu? Yeryüzünde doğal sayılan bir şeyi kaçıracak mıyım duygusu mu? Kariyer da yaparım çocuk da sloganının 2. bölümünden eksik kalmak istemem ya, acaba o yüzden mi?
Resmen yavaş yavaş takıntı haline geliyor kafamda bu bebek meselesi.
Ben size bir şey söyleyeyim mi, kendin yaşamadığın her şey palavara. Bir sürü insan anlatıyor ya, yok bebeğin kokusu, yok annelik, yok bebek isteği ama başıma gelmeden dinlediklerimden bir şey çıkartabilmem mümkün değilmiş meğer.
Bu çocuk isteği kuvvetli bir şekilde bastırınca kavrıyorum durumu.
Daha önce de hamile kalmışlığım var, ama o zaman ‘‘Zamanı değil'' demişim, istememişim.
Şimdi istiyorum...
*
Da...
Bu iş zannedildiği kadar kolay olmuyor. Ya da benim zannettiğim kadar. Doktora ‘‘Benim ne yapmam lazım?'' diyorum.
‘‘Biyolojik bir rahatsızlığınız yok. Denemeye devam edin'' diyor.
Millet, bu işin ritüelleri olduğunu söylüyor.
Ne kaybederim ki?
Etraftan duyduklarımı uygulamaya başlıyorum.
Bacaklarımı duvara dayadığım ilk ay, hamile kalacağımdan yüzde 100 eminim!
Böyle yaparlarmış olurmuş...
Olmuyor.
Gelde takma. Sinir oluyorum.
Ben arızalı mıyım?
Doktora soruyorum.
‘‘Hayır'' diyor, ‘‘Denemeye devam edin.''
‘‘Emriniz olur doktor Bey.''
Devam...
Da...
Tık yok.
Her ay aldığım predüktörün haddi hesabı da yok.
Artık iyice takıntı haline geliyor.
Yürek çarpıntısı haline geliyor.
Afaganlar basıyor:
Neden benim bebeğim olmuyor?
Neden benim bebeğim olmuyor?
Neden benim bebeğim olmuyor?
*
Henüz doğurmamışlar benim bu telaşımı hiçbir şekide anlamıyorlar.
Ya da anlıyorlar; benzer şeyler hissediyorlar, susuyorlar. Deniyorlar deniyorlar, gizliyorlar. Bu çocuk meselesi garip bir mesele, çiftler çocuk sahibi olmak için ne kadar uğraş verdiklerini nedense anlatmaktan hoşlanmıyorlar. Resmen yalan söylüyorlar.
Annem, ablam gibi bütün çocuk doğurmuş kadınlar ise ‘‘Üzülme canım'' diyorlar, ‘‘Artık her şeyin bir çaresi var.''
Gözlerini benden kaçırarak ekliyorlar: ‘‘Tıbben.''
İyice sinirimi bozuyorlar.
Bir de ‘‘Acaba denemekten ipin ucunu mu kaçırıyorsunuz?'' diyenler çıkıyor.
Çok sevişirsen de olmazmış!
Beni tamamen delirtiyorlar.
Sonunda bir an geliyor ne yalan söyleyeyim usanıyorum, sevişmek dışında her şeyden vaz geçiyorum:
Doktora gitmekten, ona sorular sormaktan, aşılama yöntemini araştırmaktan, kendimi telaşa vermekten, sevgilime hayatı zehir etmekten...
Bu meseleyi rölantiye alıyorum. Rafa kaldırıyorum.
Artık başka bir yaza diyorum...
*
Ama ben iflah olmaz bir şeyim.
Dakika bir, gol bir!
Acilen kendime başka bir takıntı buluyorum.
Spor!
Bakın, o da çok önemli.
En az bebek kadar.
Hemen Hillside'a başlıyorum, Burçin Hoca'yla tanışıyorum.
Ona açık davranıyorum:
‘‘Benim hayalim fit olmanın ötesi. Ben sizin vücudunuzdan istiyorum!''
Gülüyor.
‘‘Bir senede sizinkini de yaparız böyle. Ama tabii sürekli gelirseniz...'' diyor. Gelmez olur muyum?
Madem hamile kalamıyorum...
O zaman sıkı popolu, hafif kaslı, güzel vücutlu bir kadın olurum.
Bunun için uğraşırım.
Allah sizi inandırsın sadece İstanbul'da değil Dubai'de de spor yapıyorum. LPG'ye gidiyorum.
Ben yavaş yavaş kilo da veriyorum, popoma pareyo bağlamadan ortalıkta salınacak hale geliyorum.
Kısa vadeli başka planlar da yapıyorum.
Ekim ayında bir Hindistan sonra bir Yemen...
Binbir Gece Masalları gibi seyahatler hayal ediyorum.
Ve ve ve.
Bacaklarımı duvara dayamaktan tamamen istifa ediyorum.
Bu kadar lafla kafanızı şişirdim aslında söylemek istediğim bir cümle: Kafama takmaktan vazgeçtiğim anda hamile kaldım.!
KOLAY GELsin
- 20 Eylül 2010
- 374
- 26
- 118
Eğer okumayı biliyorsan Meryem Suresini oku.Hem insanın gönlü rahatlıyor,hemde bebek sahibi olmak için okunan dua.Allah senin ve bebislerinin yardımcısı olsun
aynı şeyler yaşanyan kişiler olarak güzel haberleri okudukça mutlu oluyoruz , üzücü haberlerle de üzülüyoruz. Bende 2 hafta sonra İspanya ya gidiyorum donasyon işlemi için vize işlemlerine başladık , şimdiden büyük bir heyecan yaşıyorum , gece uykularım kaçmaya başladı bile . Nasıl bişey ki 2 hafta varken daha böyle heyecan yaratıyor giderken nasıl heyecanlanacağım bilemiyorum . Bu arada şimdiye kadar olduğum tüp bebek tedavilerinde aldığım bir dünya hormon ilaçlarından sonra , bir sürü korkularım oluştu , sizlerde de oldu mu bilemiyorum ama sanırım sinirsel bir durum . Arabada , gemide , uçakta sürekli kaza yapacakmışız gibi , evde her an deprem olacakmış , bana veya yakınlarıma bişey olacakmış gibi korkular yaşıyorum . Bu tedavilerden sonra onlardan bana kalan miras bunlar . Şimdi nasıl uçağa binip İspanya ya gideceğim diyede düşünmüyor değilim . giderken uyku ilacı içmeyi düşünüyorum ama dönüşte herhalde doktor ilaç içmeme izin vermez ama 4 saat yaşayacağım gerginlikte olumsuzluk yaratırmı bilemiyorum embriyo için . sizlerde böyle şeyler yaşayan var mı
Merhaba Anisha; Canım seninle birlikte bende heyecanlandım. Her tüp bebek denemesi, heleki başka bir ülkede donasyon heyecan verici bir şey. Uçakla yolculuk ve dilini bilmediğin bir ülke olması ve senin o yolculuktan beklentin ister istemez heyecan duymana yol açıyor. Senin durumunda herkes heyecanlanır. Ben de Kıbrıs'a gitmeden bir gece önce çok heyecanlanmıştım. Kendi kendini sakinleştirmeye çalış. Maneviyatını kullan, çok işe yarıyor. Derin nefes egzersizleri dene. İnşallah heyecanlanmana değecek, sağlıklı bebeklere kavuşacaksın...
Diğer söylediklerinle ilgili, büyük olasılıkla kaygı bozukluğu yaşıyorsun.Olumsuz denemelerden kaynaklı ya yine.... gibi. Ben ve görüştüğüm arkadaşlar zaman zaman yaşıyoruz. Seni bütün gün etkisi altına alıyorsa, hep aklındaysa gitmeden bir psikologla görüş. Eminim daha rahat edeceksin.
Ama unutma bu duygular geçiçidir, bir süre sonra rahatlayacak ve eski normal durumuna döneceksin. Hayatındaki olumlu olan şeyleri düşün, da ha önceki zorlukların nasıl üstesinden geldiğini hatırla. Eminim bununda üstesinden geleceksin. heyecan duyman çok normal. Sağlığına ve (inşallah olacak)bebeklerine odaklan. Senden güzel haberler beklemekteyiz. Bizimle lütfen paylaş. Sana şimdiden bol bol şanş ve sağlık diliyorum.
- 30 Ağustos 2009
- 260
- 77
- 323
aynı şeyler yaşanyan kişiler olarak güzel haberleri okudukça mutlu oluyoruz , üzücü haberlerle de üzülüyoruz. Bende 2 hafta sonra İspanya ya gidiyorum donasyon işlemi için vize işlemlerine başladık , şimdiden büyük bir heyecan yaşıyorum , gece uykularım kaçmaya başladı bile . Nasıl bişey ki 2 hafta varken daha böyle heyecan yaratıyor giderken nasıl heyecanlanacağım bilemiyorum . Bu arada şimdiye kadar olduğum tüp bebek tedavilerinde aldığım bir dünya hormon ilaçlarından sonra , bir sürü korkularım oluştu , sizlerde de oldu mu bilemiyorum ama sanırım sinirsel bir durum . Arabada , gemide , uçakta sürekli kaza yapacakmışız gibi , evde her an deprem olacakmış , bana veya yakınlarıma bişey olacakmış gibi korkular yaşıyorum . Bu tedavilerden sonra onlardan bana kalan miras bunlar . Şimdi nasıl uçağa binip İspanya ya gideceğim diyede düşünmüyor değilim . giderken uyku ilacı içmeyi düşünüyorum ama dönüşte herhalde doktor ilaç içmeme izin vermez ama 4 saat yaşayacağım gerginlikte olumsuzluk yaratırmı bilemiyorum embriyo için . sizlerde böyle şeyler yaşayan var mı
tedavin hayırlısı olsun canım inşallah bende 3 kez tüp bebek tedavisi gördüm yumurtalarım gelişmeddiği için tedavilerim sürekli iptal olmuştu o aldığım ilaçlardan sonra senin yaşadığın korkuların hepsini bende yaşadım gerçekten bu kadar olur aynısını yaşadım hep olumsuz düşünceler,ölüm korkuları,ailemi kaybetme korkusu düzenim alt üst oldu çok değiştim.sinirsel bozukuluk bunların hepsi kolay değil tabi bir sürü hormon ilacı hormonlar alt üst oluyo.allah inşallah gönlüne göre versin canım.burada herkez kıbrısı tercih ediyo ispanyayı ilk defa duydum sen neden ispanyayı tercih ettin çok merak ettim anlatırsan sevinirim bende en son çare olarak donasyon düşüneceğim heralde.sevgiler...
aynı şeyler yaşanyan kişiler olarak güzel haberleri okudukça mutlu oluyoruz , üzücü haberlerle de üzülüyoruz. Bende 2 hafta sonra İspanya ya gidiyorum donasyon işlemi için vize işlemlerine başladık , şimdiden büyük bir heyecan yaşıyorum , gece uykularım kaçmaya başladı bile . Nasıl bişey ki 2 hafta varken daha böyle heyecan yaratıyor giderken nasıl heyecanlanacağım bilemiyorum . Bu arada şimdiye kadar olduğum tüp bebek tedavilerinde aldığım bir dünya hormon ilaçlarından sonra , bir sürü korkularım oluştu , sizlerde de oldu mu bilemiyorum ama sanırım sinirsel bir durum . Arabada , gemide , uçakta sürekli kaza yapacakmışız gibi , evde her an deprem olacakmış , bana veya yakınlarıma bişey olacakmış gibi korkular yaşıyorum . Bu tedavilerden sonra onlardan bana kalan miras bunlar . Şimdi nasıl uçağa binip İspanya ya gideceğim diyede düşünmüyor değilim . giderken uyku ilacı içmeyi düşünüyorum ama dönüşte herhalde doktor ilaç içmeme izin vermez ama 4 saat yaşayacağım gerginlikte olumsuzluk yaratırmı bilemiyorum embriyo için . sizlerde böyle şeyler yaşayan var mı
bende 4 kere tüp bebek tedavisi gördüm ve aynı korkuları bende yaşıyorum
helede gece yatağa yatınca daha çok korkuyorum benimde korkum deprem korkusu her tıkırtıda dönüp lambaya bakıyorum
korkudan nefesim kesiliyor kalp krizi geçirecek gibi oluyorum
gündüz yok çok şükür ama işte gelde gece o yatağa gir ...
bu arada tedavilerim hep negatif en son tedavim marttaydı şimdi regl olmayı bekliyorum
eşim ve doktorum tedaviye tekrar başlayalım diyorlar ama ben yine olmamasından korkuyorum
benim şimdilik yumurtalarım oluyor ama az ...rezervim sıfırı tüketirsede donasyon düşünmem bana ters
düşünene saygı duyarım sizinde Allah yardımcınız olsun
Son düzenleme:
merhaba culii,
özelden de mesaj göndermişsin ama benim özelden mesaj atma şansım olmadığı için oradan sana cevap yazamadım . Bu korkular hayatımı o kadar zorlaştırıyor ki anlatamam , arabada sürekli eşimle tartışıyoruz çünkü ben hep yavaş yavaş diye ona müdahale edip duruyorum , bayramda feribota binmemiz gerekti kalbim duruyor zannettim sallandıkça . Ömrümde böyle şeyler yaşamadım 12 saat uçak yolculukları yapmış biri olarak şimdi nasıl gidicem 4 saati diye düşünüyorum , bu tedaviler sinirlerimi , psikolojimi ve aldığım kilolarla fizigimi mahvetti ama inşallah bundan sonra güzel haberler alırız . Bana doktorum İspanyayı tavsiye etti çünkü orada dünya yumurta bankası varmış ve sana en benzeyen ve en kaliteli yumurtayı bulma ve başarı şansının çok yüksek oldugunu söyledi , kıbrıs ve yunanistanı tavsiye etmedi bana ama bu tamamen kader kısmet işi allah bilir , en iyi merkeze gidersin tutmaz , en tavsiye edilmeyen yere gidersin tutar . İspanya diğer yerlere göre baya bir maliyetli eger fresh yumurta istersen ki biz öyle istedik tedavi masrafı 8.024 euro + yol ve konaklama ama dondurulmuş tercih edersen tedavi masrafı 4.000 küsür eurolara düşüyor tam hatırlamıyorum şimdi . hepimiz içn en hayırlısı olsun hep öyle dua ediyorum herkes için , inşallah güzel haberlerle dönerim sizlere .
merhaba culii ,
özelden gönderdiğin mesajı aldım ama ancak burdan cevap yazabiliyorum sana . O kadar aynı şeyleri yaşıyoruz ki , aynı hisler aynı korkular . Güzel dileklerin için çok sağol inşallah güzel haberler alır ve size dönüşte iyi haberler verebilirim . Zaman azaldıkça heyecanım katlanıyor şuanda herşey hayal gibi galiba anca oraya gittiğimde gerçeği idrak edebileceğim . Birde üstüne test sonucum pozitif çıkarsa bikaç gün kendime gelemem herhalde şoktan :) hepimiz için allahtan hayırlısı olsun , kucağımıza bebeklerimizi almamızı kısmet etsin inşallah .
- 30 Ağustos 2009
- 260
- 77
- 323
aminnnn bitanem inşallah........
cok sukur Allahim a .Bugun 12. gun degerim 587 cikti. Savas Bey doktorum. 2. denemede basari sagladik. Allah tamamina erdirsin. Saglikli hayirli evlatlar her isteyene nasip etsin. Kolay dogumlar olsun. Umudunuzu kaybetmeyin. Yola cikmak en buyuk basari adimi.
canım çok sevindim... allah sağlıkla tamamına erdirsin inşallah.. şimdi sıra 3. gün değerine bakıp katlanıp katlanmadığına bakmak... sonrasında keseyi görmek ve kalp atışlarını duymak.... kaç embiryo transfer edildi? Değerin baya yüksek ikiz olma durumu da olabilir. allah hayırlısını ve kolayını nasip etsin. Allah her kadını anne yapsın:)
Öncelikle gideceğin merkeze karar vermelisin. onlar seni yönlendiriyorlar. Savaş beye gidip de hamile kalan 3. arkadaşımız da aramıza katıldı... belki başkaları da vardır şuan hatırladığım kadarıyla 3 dedim... ben Savaş beyi tavsiye ederim. Ben doktorun söylediğinden başka birşey yapmadım. sonradan hamilelik aşısı diye bişey duydum tutunmayı kolaylaştırıyormuş ama pek bilgi sahibi değilim.
