Ben konuyla ilgili bişey yazmıyacam ama sizinle şuanki hislerimi paylaşmak istedim iki hafta önce babamı kaybettim ölümü ani oldu.onun üzüntüsü içimde hala insanın anne babasını kaybetmesi çok acı.onun sözleri hareketleri aklıma geldikçe gözlerimden yaşlar kendiliğinden akıyor.BABAM ölene kadar hep çalıştı bizim için,çocukları ve torunları için yıllarca didindi.emekli çoktan oldu ama o toprakları severdi o işine aşıktı çiftçiydi.yardımcısı vardı ama ben yinede çalışıp yorulmasını istemezdim ama o işiyle mutluydu.çocukta olmayınca kendimi daha yalnız hissediyorum olsaydı belki onlarla oyalanırdım eşim destek çıksada acım yine benimle.Annem yalnız kaldı tabiki onada üzülüyorum Allahtan ablamlar,yeğenlerim onu yalnız bırakmıyor.bilmiyorum anne olabilecekmiyim şuan uzak...neyse sizinde keyfinizi kaçırmak istemem anne adaylarına Allah enkısa zamanda evlat sahibi olmayı nasip etsin! iyi geceler...
Sevgili lalita,
Başın sağolsun..... Büyük bir acı ve kayıp...... Sözün tükendiği anlar.................Her canlı bir gün ölümü tadacak, hayatın kuralı olarak... Zaman gerekiyor elbette bu duruma alışman için.... Allah sana ve diğer sevdiklerine sağlıklı uzun ömür versin... Ve elbette en yakın zamanda da sana anne olmayı tattırsın.... Acını paylaşıyoruz......... Kendine iyi bak lütfen... Sevgilerimle......
Son düzenleme: