Merhaba, uzun zamandır girmemiştim buraya, yazılanları okuyunca dedim ki insan nasıl da unutuyor zor zamanları, bu süreç çok zordu, 3. donasyonda görmüştüm ben pozitifi, inatla devam ettiğime öyle mutluyum ki şimdi, neler yaşadığınızı çok iyi biliyorum . Şimdi oğlum 18 aylık oldu , size tarif edemeyeceğim bir mutluluk , aklında soru işareti olan varsa , unutsun o sizin bebeğiniz olacak , hatta belki de tüm bu zorluklar onu daha da sizin yapacak , neticede normal yolla zorlanmandan hamile kalanların anlayamayacağı bir bağ oluşuyor aranızda, bana çok benzemiyor fiziksel olarak ama gülüşünü , huylarını benden aldığına öyle emimin ki...
Allah hepinize sabır ve güç versin, simdi yaşadıklarınız daha sonra uzak bir anıya, iyi yapmışıma dönüşecek.
Kucaklarınız bebişlerinizle dolsun inşallah.