Yağmur sesi biliyor musun bana bu işte en büyük moral veren senin hikayen.Geçen ay 1.tüp bebek denemesinden sonra öyle bir umutsuzluk denizine düşmüştüm ki aynı hızla senin yazını gördüm veokudum.2 gün arka arkaya okuyup ağladım,hiç bir olaya ağlayamayan ben

(Sonraki günler senin hikayen beni o karanlık denizden çıkarıp aldı.akabinde adet oldum.ve başladım ballara polenlere soğan sularına ve maydonozlu süt kürlerine:))onca ilaca rağmen 2 yumurta oluşmuştu ve birisi de boş çıkıp diğeri döllenememişti ya,merak ettim bu ay durum ne diye 12.günü doğru doktora.VAllahi adam bile şaşırdı 3 kocaman yumurta birisi iyice şişmiş.git yarın progesteron tahlili yaptır bakalım sağlıklı yumurtlama olmuş mu diye dedi.Hocam dedim topla bunları tüp yap.Ne gerek var gerisi geliyor ya dedi.Nasıl umutlandım anlatamam.Hayır olacağından değil bu ay,ama olsun var ya yumurta lar,umutta var demekki.Her ne varsa doğada var.Benim hatam kendime iyi bakamamak ,iyi beslenmemek ve çok sigara.Hatta sigaraya hala devam.Ama bu bayram tatilinde eşimle 5 gün kaçıyoruz.Söz verdim orada bırakıcam ve dönünce de adet olucam.Sonra doğğğru tüp bebeğe.Diyeceğim o ki,bana ışık olan,umut olan senin hikayen.Çoooook teşekkür ederim.Dilerim Allahım çocuğunla hatta çocuklarınla bir ömür uzun ve sağlıkla yaşarsın.Çok öpüyorum sevgiler...