Yurtdışında farklı fikirlere kültürlere açık olmalısınız. Çat kapı evlere gidilmediği gibi hadi bir kahve içelim demezler. Şu gün şu saatte şurada buluşalım derler ve hemen takvimlerine yazarlar. Ben arkadaşlarımla çocuk oyun grubunda tanışmıştım. Çocukları bırakıp alırken merhaba günaydın muhabbeti oluyor zaten. Biz diğerlerinden daha geç başladık oyun grubuna, diğer anneler birbirini zaten tanıyordu. Ben çocuğu bırakıp herkese hoşçakalın deyip gidiyordum. Kreş nehir kenarında olduğu için yürüyüş yapıyordum.
Bir gün yine kapıda muhabbet uzadı "biz X cafeye gidip kahvaltı sohbet ediyoruz, bize katılmak ister misin" dediler. Tabi neden olmasın dedim ve şimdi o gruptakiler en yakın arkadaşlarım. Pandemiye kadar 5 kadın her anneler günü haftasında perşembe-pazar bir başka ülkeye giderdik. Çocuklar büyüdü okula başladı ama bizim haftanın 2 günü kahvaltı rutinimiz devam etti. İki arkadaşım, çocukları daha oyun grubundayken ikinci çocuklarını doğurmuştu, ona rağmen bebeklerini alıp soğuk kar demeden geldiler hep. Bu arada arkadaşın arkadaşı, kardeşi, kuzeni derken bayağı bir çevrem olmuştu.
Biraz da siz girişken olmalısınız. Mesela ben lisanımı ilerletmek için dikiş kursuna yazılmıştım. İsviçre ve Almanya için yazabilirim, her ilçenin kasabanın günlük haftalık gazeteleri olur. Şimdi dijital de var. Açın ilanlara, kurslara bakın. Bana dikiş kurs günleri uygun olduğu için onu seçmiştim, başka kursa denk gelseydim ona yazılırdım. Kurs dediysem çok küçük rakamlar ödeniyor. Oradan da arkadaşlarım oldu ama taşındığımız için eskisi gibi görüşemiyoruz. Eşiniz size destek olmuyorsa köstek de olmasın. İlgilenebileceğiniz bir kurs başlangıç olabilir sizin için.
Eş de önemli bir faktör. Benimki hiç bana karışmadığı gibi eşli toplanmalarımızda da seve seve gelirdi. Biz her ay bir akşam kadın kadına yemeğe giderdik. Eşlerimiz de evde çocuklara bakardı. Bir kitap seçer bir ay onu okur, akşam yemekte de o kitapla ilgili konuşurduk.
Başta da dediğim gibi, bir sonraki yemek hangi gün olsun diye sorunca herkes telefon takvimlerini açar gün seçerdi. Hakikaten neredeyse her güne her saate yazacak bir şeyleri oluyor. O gün ben müsait değilim evde tek başına sessizlik günüm derse biri şaşırmayın. Hafta sonu zaten görüşülmez herkesin aile günü. Özel hayat siz anlatırsanız dinlerler ama kimse kimseye sormaz. Yine inanç, siyasi görüş falan bunlarla genelde kimse ilgilenmez. Benim eşim kabul etmez, eşim istemez falan hiç bilmezler. Daha önceden yapılmış planları yoksa, eşi de evde çocuklar için müsaitse o an nereye isterse oraya giderler.
Bu arada 12 sene önce ilk gittiğimde evin yanındaki çocuk parkında Türk annelerle tanışmıştım. Allahım sanki polis sorgusundayım. Senin kocan kim, şunları bunları tanıyor musun, biz şurada oturanlarla kavgalıyız küsüz, sorar ederlerse siz de konuşmayın onlarla, size ne kadar çocuk parası veriliyor, sen kızlarını bu parka salma gavurların çocukları ellerler hep... ben de saf ilk kibar nazik zamanlarım hepsine cevap vermeye çalışıyorum. Şimdi muhattap bile olmuyorum böyleleriyle.