- 21 Eylül 2010
- 1.462
- 3.452
- 408
Çocuk olduktan sonra biraz sosyalleşiyor insan ister istemez, okuldaki anneler vs. Ama tabi arkadaş olma konusunda çözüm olmuyor, o annelerle arkadaş olamadım. Almanya siz?
Çocuk olduktan sonra biraz sosyalleşiyor insan ister istemez, okuldaki anneler vs. Ama tabi arkadaş olma konusunda çözüm olmuyor, o annelerle arkadaş olamadım. Almanya siz?Yemin ediyorum benim yaşadıklarımın aynısı tek farkımız cocugum yok gercekten bende yurtdısındayım tam olarak bunları yaşıyorum eşime anlatınca da aynı bu sekılde tepkıler alıyorumsizi cok iyi anlıyorum en iyi ben anlarım Türkiye’de birine bile anlatsam ne güzel avrupadasın diyorlar ama hersey para değil.. yalnızlık ne demek dibine kadar yaşıyoruz… hangi ülkedesiniz belki yakınızdır arkadaş oluruz
evet herkes öyle diyor ama ne kadar sosyalleşilir ki bilmiyorum gercektenÇocuk olduktan sonra biraz sosyalleşiyor insan ister istemez, okuldaki anneler vs. Ama tabi arkadaş olma konusunda çözüm olmuyor, o annelerle arkadaş olamadım. Almanya siz?
konuya aa yurtdışındasınız euro kazanıyorsunuz siz de dert mi olur cular gelmedi mi acaba daha?evet herkes öyle diyor ama ne kadar sosyalleşilir ki bilmiyorum gercektenBen de Almanya Frankfurttayım umarım yakınızdır
Ben Hannoverdeyim, araba ile 4-5 saat sürüyor yakın sayılmaz malesefevet herkes öyle diyor ama ne kadar sosyalleşilir ki bilmiyorum gercektenBen de Almanya Frankfurttayım umarım yakınızdır
Yok gelmediler buradakiler genelde hak verenler oldu :)konuya aa yurtdışındasınız euro kazanıyorsunuz siz de dert mi olur cular gelmedi mi acaba daha?
ayy cok uzakmışız keşke yakın olsaydık gercekten dost olurduk aynı şeyleri yaşıyorumBen Hannoverdeyim, araba ile 4-5 saat sürüyor yakın sayılmaz malesef. Çocuğum yokkende dil kurslarına giderek sosyalleşmeye çalışıyordum, siz gittiniz mi dil kursuna? Aslında biraz pişman olduğum şeyler var mesela çocuklardan önce daha fazla şey yapabilirdim, mesela dili öğrenip istediğim bir üniversite bölümü okuyabilirdim. Çocuklardan sonra geldi bu hevesler bana, tabi kat kat zor oldu. Eğer düşünürseniz bence böyle bir yol çizebilirsiniz, mesleğiniz nedir bilmiyorum ama işe girip çalışın. Çocuk olsa bile büyüyor ve yine bir arayışa giriyoruz
Ben evlendım eşim AB vatandaşı, beyin göçüyüz deneyelim dedik geldik. İnan aç kalsaydım da olsaydım bende derdim ama buraya gelince her şey tokat gibi çarpıyor bu kafayla sakın gelme.. ayrıca iş bularak gelebilirsin eğer ing vb biliyorsan lınkedinden iş ilanlarına bakablrsnKeşke bende yurtdışında olaydımda yalnız olaydım geçinmek aç kalma korkusu daha zorsiz nasıl gittiniz ben seneye üniversiteyi bitiriyorum bana yardımcı olabilecek var mı
Ay onlar lütfen sussunkonuya aa yurtdışındasınız euro kazanıyorsunuz siz de dert mi olur cular gelmedi mi acaba daha?
ayy cok uzakmışız keşke yakın olsaydık gercekten dost olurduk aynı şeyleri yaşıyorumhep bir dönme istediğim var devamlı nasıl gecicek bılmıyorum Ben şuan dil kursuna gidiyorum ama herkes kapalı kutu ve ınsan ayrımı gibi algılanmasın arap genelde ve ark canlısı değiller keşke olsa biri inan nereli olduguna bakmıyorum cok girişken biriyim ama yok.. bir kaç sohbet yarıda kesiliyor devamı yok. 2 üni okudum TR de mesleğim var, dili halledebilirsem ki gercekten cok zor bir dil işe girmeyi düşünüyorum ama işte dil çok zor meslek yapabilmek için en az 2 sene yeterlı tam anlamıyla konuşalım lanet almancayı
Tabi geçim sıkıntısı saha büyük bir problem, ama işte yurtdışına gidince başka problemler oluyor. Bizde iş başvurusu ile geldik 9 sene önce o zamanlar bu kadar revaçta değildi yurtdışına göç etmek. Çeşitli yollar var sanırım YouTube dan bakabilirsinizKeşke bende yurtdışında olaydımda yalnız olaydım geçinmek aç kalma korkusu daha zorsiz nasıl gittiniz ben seneye üniversiteyi bitiriyorum bana yardımcı olabilecek var mı
Polonyali bir arkadasimda sizin durumunuzdaydi. Iki sene önce ülkesine dönüs yapti.
benim de uzun yillar yasadigim sehirdi Hannover , evet soguk ve yalniz gurbet nedir iyi bilirim, bana özelden yazar misin 2 ablam yasiyor Hannover tarafinda olmazsa sizi tanistiririm :)Hannover
Keşke bende yurtdışında olaydımda yalnız olaydım geçinmek aç kalma korkusu daha zorsiz nasıl gittiniz ben seneye üniversiteyi bitiriyorum bana yardımcı olabilecek var mi
Sorun sadece yurtdışı değil ki. Bende evliyim 6 yıldır, çocuğum var, 35 yaşındayım. Genelde tanıştığım insanlar evli çocuklu oluyor. Birçoğu çalışıyor ben de evden çalışıyorum eşimde evden çalışıyor. Öyle çat çut görüşülmüyor. İnan komşum var arkadaşım,aynı sitedeyiz ,en son ne zaman kahve içtik unuttum. Komşum yani. Bir yaştan sonra eskisi kadar arkadaş edinilmiyor
ben simdi zaten Türkiye`deyim.. Allah herkesin gönlüne göre versin ne diyeyim...momo25 Anlıyroumn sizin derdinizide ama türkiyedede sosyalliği mutluluğu çok fazla yaşamıyoruz zaten
Canım yurt dışında yasamanla ya da yaşınla alakalı değil.suanda herkes seninki gibi.oyle bir çağda yaşıyoruz ki ilişkiler sanal malûm hastalık var.ortalik kötü insanlar kötü.kimseye güven yokki eskidenki gibi.bu konuda kendini irdelemene gerek yok.hatta belkide böyle olması iyidir.Selam hanımlar, ben uzun yıllardır yurtdışında yaşıyorum. Aslında Türk nüfusunun fazla olduğu bir yer ama ben çok yalnızım. Ailem ve eşimin ailesi Türkiyedeler. Akraba olarakta kimsemiz yok. İki çocuğum var.
Çocuklarımın okulundan annelerle veya komşularla tanışıyorum ama kimseyle arkadaş olamıyorum. Oldukça yüzeysel konuşmalar ve çoğu zaman sıkılıyorum. Üniversite zamanlarımda arkadaş çevrem genişti , hayatımın hiçbir döneminde arkadaşsız kalmadım. Yaşla mı alakalı bilemiyorum, 30 yaşındayım, yakınlık kuramıyorum insanlarla. İçten davranamıyorum, sürekli bir duvar hissediyorum insanlarla aramda. Sevdiğim anlaşabileceğimi düşündüğüm kişilerde var ama herkes çok yoğun. Görüşme talebinde bulunduggmda reddedilmekten yoruldum. Koca kadın oldum arkadaş olmak için peşlerinden mi koşmam gerekiyor? Ben mutlu olduğumda onu paylaşabilceğim veya üzgünken arayıp rahatça geliyorum diyebileceğim bir arkadaşım olsun istiyorum. Çok mı çocuksu bir istek bu? Yani o tip arkadaşlıklar gençken mi oluyordu sadece? Yetişkin insanlar sadece sorumluluklarla mı uğraşır? Bu arada eşim benim gibi düşünmüyor, yoğun çalışıyor ve benim kadar hevesli değil insanlarla görüşmeye. Ben şikayet ettiğimde pek anlamıyor hislerimi, ona göre benim istediğim gibi bir arkadaşlık lisede üniversitede olurmuş.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?