Ben tabi almanyada zor geçinen insanları pek bilmiyorum, son 2 yıl hariç göçebe bir işim vardı, çevrem de genelde bizim gibi sonradan gelenler olduğu için minimum 3 4 bin giriyordur evlerine. Ama eskilerden duyarız kısıtlı imkanlarla yaşayanları. Açıkçası durumun italyaya dönecek kadar kötü olduğunu hiç düşünmemiştim
Benim bulunduğum çevrede ise en büyük sorun buraya gelince sihirli değnek değmiş gibi her şeyin düzeleceğini sanan ama inanılmaz hayal kırıklığına uğramış bir kesim var. Yanlış olmasın genelde iş bularak gelen erkek olduğu ve eline ilk defa güzel para geçtiği için erkek taraf memnun oluyor ama kadınlar bebek bakmaktan dil kursuna bile gidememiş, denkliği zor bölümlerden olan, iş bulamayan, eşin gölgesinde kariyerini bırakmış, bürokrasiden yılmış oluyor. Bir de öyle bir reklamı yapılıyor ki ülkenin, kimse ben hayata sıfırdan başlıyorum, bazı zorluklara hazırlıklı olarak gelmeliyim diye düşünmüyor. Bak burada bile şu şu konu var diyoruz inandıramiyoruz. Yani ben kendim de çok büyük direnç gösteriyordum böyle şeylere gocmeden önce o yüzden biraz anlıyorum ama ben bilmediğim konuda böyle inat etmiyordum. Sadece kulak ardı ediyordum, inanmak istemiyordum.
Ben yine çok büyük bir motivasyonla geldim bunlardan biri de tabi ki maddi, bırakıp dönmem. Ama bazen işe amerikadan ya da gelişmiş başka yerlerden insanlar alıyoruz, 4 ay durmayıp dönen var. Okul zorunlu ama çocuğu 4 ay hiçbir okula kaydedemedi adam, oturuma başvuracak, şirket kefil oldu ev tutamadı, eşi iş başvurusu yaptı küçük çocuğa kreş çıkmadı başlayamadı tek maaş ev yok çocukların okul yok dalga mı geçiyorsunuz dedi hop hollandada başka iş buldu gitti
bilemiyorum artık oradan memnun kalmış mıdır, ben aracı olmuştum diye çok utandım bir daha konuşmadım
Ben tabi almanyada zor geçinen insanları pek bilmiyorum, son 2 yıl hariç göçebe bir işim vardı, çevrem de genelde bizim gibi sonradan gelenler olduğu için minimum 3 4 bin giriyordur evlerine. Ama eskilerden duyarız kısıtlı imkanlarla yaşayanları. Açıkçası durumun italyaya dönecek kadar kötü olduğunu hiç düşünmemiştim
Benim bulunduğum çevrede ise en büyük sorun buraya gelince sihirli değnek değmiş gibi her şeyin düzeleceğini sanan ama inanılmaz hayal kırıklığına uğramış bir kesim var. Yanlış olmasın genelde iş bularak gelen erkek olduğu ve eline ilk defa güzel para geçtiği için erkek taraf memnun oluyor ama kadınlar bebek bakmaktan dil kursuna bile gidememiş, denkliği zor bölümlerden olan, iş bulamayan, eşin gölgesinde kariyerini bırakmış, bürokrasiden yılmış oluyor. Bir de öyle bir reklamı yapılıyor ki ülkenin, kimse ben hayata sıfırdan başlıyorum, bazı zorluklara hazırlıklı olarak gelmeliyim diye düşünmüyor. Bak burada bile şu şu konu var diyoruz inandıramiyoruz. Yani ben kendim de çok büyük direnç gösteriyordum böyle şeylere gocmeden önce o yüzden biraz anlıyorum ama ben bilmediğim konuda böyle inat etmiyordum. Sadece kulak ardı ediyordum, inanmak istemiyordum.
Ben yine çok büyük bir motivasyonla geldim bunlardan biri de tabi ki maddi, bırakıp dönmem. Ama bazen işe amerikadan ya da gelişmiş başka yerlerden insanlar alıyoruz, 4 ay durmayıp dönen var. Okul zorunlu ama çocuğu 4 ay hiçbir okula kaydedemedi adam, oturuma başvuracak, şirket kefil oldu ev tutamadı, eşi iş başvurusu yaptı küçük çocuğa kreş çıkmadı başlayamadı tek maaş ev yok çocukların okul yok dalga mı geçiyorsunuz dedi hop hollandada başka iş buldu gitti
bilemiyorum artık oradan memnun kalmış mıdır, ben aracı olmuştum diye çok utandım bir daha konuşmadım
Senin çevren tabiki senin gibi yüksek eğitim alarak gelen insanlarla çevrili. Şükürler olsun böyle saçma dertleriniz yok.
Madalyanin diğer tarafi malasef hiç sevimli değil.
39.8 milyon çalışandan yaklaşik 9.3 milyonu asgari ücret alıyor. Asla geçinemiyorlar ve hiçbir perspektifleri yok. Ev-iş. Karın tokluğuna.
Eşimin kuzeninin Brüt geliri 2150 Euro! Brüt.
Bu gelirle almayada ne ev alabilir ne kredi çekip güzel bir araba cekebilir altina.
Adam daha 31 yaşında ve ruhu öldü. Sifir perspektif.
Kadinlar için 60 yıldır sorunlar hiç değişmemiş. Nasil ilk gelen işcilerin karıları eve tikanip kaldiysa şimdide ayni.
Almanyanin en sevimsiz yani,
değişime açık olmamasi
Burda bile bazi üyeler (almanlardan ögrenmişler galiba) ağızlarını yaya yaya ilk gelen gurbetçilerle dalga geçiyorlar. Neymiş, dil ögrenmemişler, kadinlar çalışmamiş vs vs.
Yahu, şimdi gelenler bile zorluk çekiyorlar (TRden kapi gibi diplomayla gelen insanlar, hepsi inglizce biliyor), ev bulamiyor, kreş bulamıyor, kağıt kürek sorunu yaşıyorlar.
Bundan 60 sene önce gelen nasil başarsin? Şimdi en kötüsü internet üzeri arıyorsun evi. Annem eskiden local gazete avına çıkıyordu
belki bir ilan denk gelir diye. Şimdi en zoru google translater üzeri kağıtlari tercüme edersin. Eskiden kapi kapi yeterli almanca bilen ve en önemlisi içeriği anlayan insan aranıyordu.
Neyse, almanya geliri güzel olana veya kös kös evde oturup devletden geçinene (bazilarina yetiyor) güzel. Arada kalanin pestili çıkıyor. Gelirimin 42% vergiye gidiyor. Üstüne aldigim her ürüne 16% kdv, yetmedi birikimime 25% (kapitalerttagssteuer) vergi ödüyorum.
Bizde italyadan ev aldik. Çocuk az daha büyüsün (planda ikinci var) bende gidicem.
Expat olsam almanyaya gelmezdim. Burda büyüdügüm için bi nebzede olsa vatan hissiyati var. Ayrica, şükürler olsun gelirim güzel. Coğu sorunlari yaşamiyorum ama arkadaş/aile bireylerinden görüyorum.
Tuzum kuru olmasina rağmen bunaldim.
En güzeli cennet ülkemizdeki çarpıklıkları düzeltmek. Kaçmak bir çözüm değil. Sen kaç, ben kaçayım Türkiye kime kalacak.
Tabii yine de siz bilirsiniz
sondaki bakiş herşeyi anlatıyor 
