Merhaba arkadaşlar yılın ilk günü ben yine ağlıyorum gece yaşadıklarımı saymıyorum saymiyorum bile berbattı..
Eşimle bu üçüncü senemiz annesi babası Bizde bir kaç ay kalıcak o yüzden onların yanında birbirimizle muhabbet bile edemiyoruz bare yalnız kaldığımız da odada biraz zaman geçirelim ıstiyorum zaten bütün gün çocukla ev işleriyle yoruluyorum o kadar doluyum ki ama eşim işten geliyo tablet telefon odaya girince hemen uyuyo tamam işe erken gideceği zamanlar da uyumasına birşey demiyorum ama bugün izinli dün gece çocuğu uyuttum yarım saat sonra yanına gelsin uyudun mu diyorum hayır diyo ama ne bir bakması ilgilenmesi hiç birşey yok arkası dönük yattı bende sitem ettim biraz sen beni umursamıyorsun bütün gün zaten zaman geçiremiyoruz demeye kalmadım bana yorgani sinirle atti ve yüzüme tükürdü gitti başka oda da yattı ben de üzüldüm tabi ki ağladım ama yanına gitmedim aslında gitseydim de yüzüne tükürürdüm ya orası ayrı neyse kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki onun yanında kalmak bile içimden gelmiyo o kadar saygısız ve artık sevgisiz biri gözümde çok kırıldım