- 15 Aralık 2015
- 1.823
- 4.607
- 133
- Konu Sahibi Esrin mine
- #1
Hamile kalma çabaları, ilk haftalar, mide bulantıları, cinsiyet öğrenme heyecanı, alışveriş çılgınlığı, herşey çabucak akıp gitti. Doğuma 1.5 ay kaldı. Minik kızım ne zaman bu kadar büyüdü anlayamadım. Şaka maka iki çocuklu hayata adım atmak üzereyim ve ben korkuyorum.
Şimdi yapabildiğim birçok şeyi yapamayacağımı biliyorum. En basiti uykusuz bir gecenin ardından sabah uyuma lüksüm olmayacak, bebeğin yanına kıvrılıp uyumak, bu akşam da yemek yapmayıvereyim bir çorba kaynatayım diyecek rahatlığım olmayacak.
Oğlumu ben uyutuyorum, kaldırıyorum, yıkıyorum, oynatıyorum. aynı düzeni devam ettirmek mümkün görünmüyor, çocuğum nasıl bir ruh haline girecek, iki kişilik dünyamıza katılıp, tüm rolleri çalıcak olan bu küçük üyeye ne tepki verecek hiç bilmiyorum. Onun için iyi bir şey yaptığımdan eminim. Ona ömür boyu yanyana yürüyeceği, başını omuzuna koyunca güç alacağı, hem dost hem arkadaş (inşallah) olacak bir yoldaş bırakacağım için çok mutluyum. Ama bunlar ileriki zamanlarda anlaşılacak şeyler. Şimdi ve daha sonraki zamanlarda durumu idare etme meselesi korkunç ve karmaşık geliyor.
İki çocuklu annelerden cevap bekliyorum. Bu durumu en kolay nasıl atlatırız? O iki çocuğa yetme potansiyeli bebek gelince ortaya çıkıyor mu yoksa bir bocalama süreci yaşanıyor mu? İlk çocukla olan ritüellerinizi devam ettirebildiniz mi? Çocuğunuzun kardeşe tepkisi ne oldu?
Şimdi yapabildiğim birçok şeyi yapamayacağımı biliyorum. En basiti uykusuz bir gecenin ardından sabah uyuma lüksüm olmayacak, bebeğin yanına kıvrılıp uyumak, bu akşam da yemek yapmayıvereyim bir çorba kaynatayım diyecek rahatlığım olmayacak.
Oğlumu ben uyutuyorum, kaldırıyorum, yıkıyorum, oynatıyorum. aynı düzeni devam ettirmek mümkün görünmüyor, çocuğum nasıl bir ruh haline girecek, iki kişilik dünyamıza katılıp, tüm rolleri çalıcak olan bu küçük üyeye ne tepki verecek hiç bilmiyorum. Onun için iyi bir şey yaptığımdan eminim. Ona ömür boyu yanyana yürüyeceği, başını omuzuna koyunca güç alacağı, hem dost hem arkadaş (inşallah) olacak bir yoldaş bırakacağım için çok mutluyum. Ama bunlar ileriki zamanlarda anlaşılacak şeyler. Şimdi ve daha sonraki zamanlarda durumu idare etme meselesi korkunç ve karmaşık geliyor.
İki çocuklu annelerden cevap bekliyorum. Bu durumu en kolay nasıl atlatırız? O iki çocuğa yetme potansiyeli bebek gelince ortaya çıkıyor mu yoksa bir bocalama süreci yaşanıyor mu? İlk çocukla olan ritüellerinizi devam ettirebildiniz mi? Çocuğunuzun kardeşe tepkisi ne oldu?