Zaman su gibi akıp giderken...

Sekerrenk .!.:

Geçen zaman hangimizi hüzünlendirmiyor ki.. ne ara büyüdüm bilmiyorum ben de, geçmişi hep çok özlüyorum dolu dolu yaşamak lazım elimizdekileri kaybetmeden

Genişletmek için tıkla...

eski1dost .!.:

Mutlu olamama sebebiniz memleketinizde olmanız mı? Memlekette arkadaş çok mu, çalışıyor musunuz? Tekrar o mutlu olduğunuz yerlere dönme şansınız yok mu? İnsanın sevmediği bir şehirde yaşamaya çalışması çok zor çünkü

Genişletmek için tıkla...

1sadekahve .!.:

Geçen gün sadece melodi olan şarkıyı dinlerken yemek yapıyordum. Eskiye gittim geldim, gözlerim nemlendi o zamanlar patates kızartmasını annem yapardi misal yanindan tirtiklardim şimdi kendi yaptigimin yanindan tirtikladim hiç ayni tadi vermedi bana. Eskiden daha mi güzeldi her sey yoksa 10 yil sonrada şimdiki zamani hatirlayip mi huzunlenecegiz acaba bilmiyorum. İnsanoğlu sahip olduğunun nankorudur derler çünkü

Genişletmek için tıkla...

Sakarsaka .!.:

Emin olun bir 10 15 yıl sonra Allah ömür verir ise bu yılları özleyeceksiniz... O nedenle bu zamanları iyi değerlendirin geçmişi düşünerek şimdiki zamanınızı heba etmeyin doya doya yaşayın hayat çok kısa

Genişletmek için tıkla...

rply .!.:

Çok haklısınız.

Genişletmek için tıkla...

1sadekahve .!.:

Haklı olmamak isterdim.
Birde çocuğuma acaba benim yaşadığım güzel zamanlar gibi zamanları yasatabilir miyim diye düşünüyorum. Çünkü ne doğru düzgün oyun oynayacak yer kaldı. Ne konu komşu ne sobada kestane pişirmek gibi gibi. Bunlar olmadan umarım benim gibi güzel icini isitan hatiralari olur diyorum.

Genişletmek için tıkla...

rply .!.:

Bugün içimde öyle bir boşluk hissi oluştu ki tarif edemem. Neden oldu, nasıl oldu sorarsanız; sosyal medyada biraz geçmişe gittim. 7-8 yıl öncesine üniversite zamanlarıma, sonrasında yeni atandığım, bambaşka bir şehirdeki başlangıcıma, sonra ışık hızında geçen yıllarıma. Memleketime geldim uzun zaman oldu. Eskisi gibi mutlu olamadığımı hissediyorum. Yaşımın ilerlemiş olmasından mı yoksa zaman mekan, çevre değişimlerinden mi bilmiyorum ancak müthiş bir hüzün kapladı içimi. Büyük küçük sınavlarla dolu hayatım, özlemlerim, yalnızlığım, anksiyetem derken birikti sanırım. Bir sürü şükredeceğim şey var hayatımda ancak bir anlık gelen ve geçen zamanların, o güzel anıların tokat gibi yüzüme çarpmasının ruhumda oluşturduğu hüzün beni burada paylaşıp bir nebze olsun yalnız olmadığımı bilmeye sürükledi. Gündelik hayatıma döndüğümde belki şu anki hüznüm geçecektir diye umut ediyorum. Eee derdin ne diye soracak olan, veryansın edecek olanlara hak veriyorum. Kusuruma bakmayın ne olur. Buradaki iyi insanlar hep var olsunlar.

Genişletmek için tıkla...

rply .!.:

Bugün içimde öyle bir boşluk hissi oluştu ki tarif edemem. Neden oldu, nasıl oldu sorarsanız; sosyal medyada biraz geçmişe gittim. 7-8 yıl öncesine üniversite zamanlarıma, sonrasında yeni atandığım, bambaşka bir şehirdeki başlangıcıma, sonra ışık hızında geçen yıllarıma. Memleketime geldim uzun zaman oldu. Eskisi gibi mutlu olamadığımı hissediyorum. Yaşımın ilerlemiş olmasından mı yoksa zaman mekan, çevre değişimlerinden mi bilmiyorum ancak müthiş bir hüzün kapladı içimi. Büyük küçük sınavlarla dolu hayatım, özlemlerim, yalnızlığım, anksiyetem derken birikti sanırım. Bir sürü şükredeceğim şey var hayatımda ancak bir anlık gelen ve geçen zamanların, o güzel anıların tokat gibi yüzüme çarpmasının ruhumda oluşturduğu hüzün beni burada paylaşıp bir nebze olsun yalnız olmadığımı bilmeye sürükledi. Gündelik hayatıma döndüğümde belki şu anki hüznüm geçecektir diye umut ediyorum. Eee derdin ne diye soracak olan, veryansın edecek olanlara hak veriyorum. Kusuruma bakmayın ne olur. Buradaki iyi insanlar hep var olsunlar.

Genişletmek için tıkla...

rply .!.:

Bugün içimde öyle bir boşluk hissi oluştu ki tarif edemem. Neden oldu, nasıl oldu sorarsanız; sosyal medyada biraz geçmişe gittim. 7-8 yıl öncesine üniversite zamanlarıma, sonrasında yeni atandığım, bambaşka bir şehirdeki başlangıcıma, sonra ışık hızında geçen yıllarıma. Memleketime geldim uzun zaman oldu. Eskisi gibi mutlu olamadığımı hissediyorum. Yaşımın ilerlemiş olmasından mı yoksa zaman mekan, çevre değişimlerinden mi bilmiyorum ancak müthiş bir hüzün kapladı içimi. Büyük küçük sınavlarla dolu hayatım, özlemlerim, yalnızlığım, anksiyetem derken birikti sanırım. Bir sürü şükredeceğim şey var hayatımda ancak bir anlık gelen ve geçen zamanların, o güzel anıların tokat gibi yüzüme çarpmasının ruhumda oluşturduğu hüzün beni burada paylaşıp bir nebze olsun yalnız olmadığımı bilmeye sürükledi. Gündelik hayatıma döndüğümde belki şu anki hüznüm geçecektir diye umut ediyorum. Eee derdin ne diye soracak olan, veryansın edecek olanlara hak veriyorum. Kusuruma bakmayın ne olur. Buradaki iyi insanlar hep var olsunlar.

Genişletmek için tıkla...

So what .!.:

Resmen aynı şeyleri yaşıyoruz. Ben de 27 yasindayım atanma evlilik bebek derken bu zamana kadar nasıl geldim anlamadım. Daha bugün bile uyandığımda bir anda geçmişe gittim hüzünlendim. Standartlarım şükür ki eskiye göre çok daha yüksek fakat gel gör ki hep bir geçmişe özlem var . Hatta size belki komik gelecek ama yaşlanma korkusu bile başladı diyebilirim :)(

Genişletmek için tıkla...

Huzursuz yasamlar .!.:

Eski masumiyetini kaybetti herşey..Eskiden bir sozden bir mânâ cikardi şimdi ise bin mânâ çıkariyor insanlar gerisi varin siz hesap edin ..Üzmeyin kendinizi, ne bizler kaliciyiz bu dunyada ne de bu dertler kederler...Hersey olduğu kadar..Sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

rply .!.:

Yaşımız da aynı neredeyse. Benimki yalnızlıktan falan değil siz de bu durumu yaşıyorsanız. Aynen bende de yaşlanmışlık hissi başladı bile Siz yine de mutlu olun. Yuvanızda huzur, mutluluk bol olsun. Evlatlarınızı güle güle büyütün. Sanırım herkes hayatının bazı evrelerinde bu hissi yaşıyor. Dilerim atlatırız en kısa zamanda :)

Genişletmek için tıkla...