Zamanım da , param da yetmiyor mutlu olmak için...

anlıyrum. peki kendi borçlarınız ev kredisi falan mı? kaç yıllık evlisiniz? borç ne zaman bitecek. inşallah tez vakitte sıkıntılardan kurtulursunuz.
Borç 3 yıllık . Birinci yılı bitti 2 yıl daha var ...Evlenirken ev ihtiyaçları, tamirat, mobilyalar için çektik.
 
Yani aslında şöyle . Ekonomik olarak zaten pek durumum yok. Ayda bikere alsam zaten anlamı yok.En az 2 kere almam lazım . Oda 280 yapıyor. O parayı da anneme vermek bana daha iyi hissettiriyor. En azından kadın faturasını ödüyor. Bilmiyorum napım..
ayda bir kere seni epey rahatlatır canım yarısınıda annene verirsin onada emin ol senin sağlıklı mutlu halin daha çok lazımdır.
 
yükleri sırtlanmışsın be canım herkese koşturuyosun bırak seninde ilgiye ihtiyacın var böle giderse çabuk yaşlanırsın
 
herkese her şeye yetmeye çalışmaktan vazgeçin, kendinize yetmeye çalışın sadece. Siz biraz kendinizi çekseniz kimse ölmez, herkes hayatına başkasından gördüğü ilgiyle destekle pekala devam eder.Şaşırtıcı bir şekilde tatbik ettim hayatımda ben bunu.Ben olmadığımda eskisi kadar yoğun, onların hayatları yine devam ediyor.
 
Hayatını bir düzene sokman gerek, aslında tek eksiğin bu...

Bende sabah 8 akşam 5 çalışıyorum. Bir tane 2 yaşında oğlum var.
Kayınvalidemler her gün bende olduğu için zaten görüşme sıkıntısı yaşamıyoruz.
her akşam eve gittiğimde yemek yapıyorum, çocuğuma ancak bir kaç saat vakit ayırabiliyorum.
Kişisel bakımımı çoğu zaman aksatıyorum, ayda bir kuaföre gidersem ne mutlu bana!

Cumartesi & Pazar hep evi temizlemek ve toparlamak ile geçiyor.
Eğer kendimden eminsem evimin temizliğinden falan o zaman misafir davet edebiliyorum.
eğer değilsem genelde biz eşimle gidiyoruz birilerine ya cumartesi ya da pazar artık hangi gün denk düşerse.

Ütüler her daim beni bekliyor, temizlik her daim beni bekliyor.
Bana da zaman yetmiyor.
Hem eşim hem ben azimle çalışıyoruz, ama sevdiğim bir işim var onu inkar edemem, sadece çocuğu evde ağlar gözlerle bırakmak zor oluyor buna artık içim dayanamıyor ama bu da geçecek diye düşünüyorum.

Senin dertlerine ek olarak benim en büyük derdim ise "evladımın en güzel günlerini kaçırıyorum, çok pişman olacağımı hissediyorum"
 
Başkaları için yaşamak yaptığımız en büyük yanlış bu bence.
Ben hep kendimden çok başkalarını düşünürüm çok malım.
 
Sizin gibiyim tek farkım var bir kızım var
Borçları ödeme derdi
İş stresi
Ev derdi
Kızımın egitimi ile ilgilenme
Off bazen bunalıyorum
Hafta sonu çalışmamak en büyük artı bana

Hayatını bir düzene sokman gerek, aslında tek eksiğin bu...

Bende sabah 8 akşam 5 çalışıyorum. Bir tane 2 yaşında oğlum var.
Kayınvalidemler her gün bende olduğu için zaten görüşme sıkıntısı yaşamıyoruz.
her akşam eve gittiğimde yemek yapıyorum, çocuğuma ancak bir kaç saat vakit ayırabiliyorum.
Kişisel bakımımı çoğu zaman aksatıyorum, ayda bir kuaföre gidersem ne mutlu bana!

Cumartesi & Pazar hep evi temizlemek ve toparlamak ile geçiyor.
Eğer kendimden eminsem evimin temizliğinden falan o zaman misafir davet edebiliyorum.
eğer değilsem genelde biz eşimle gidiyoruz birilerine ya cumartesi ya da pazar artık hangi gün denk düşerse.

Ütüler her daim beni bekliyor, temizlik her daim beni bekliyor.
Bana da zaman yetmiyor.
Hem eşim hem ben azimle çalışıyoruz, ama sevdiğim bir işim var onu inkar edemem, sadece çocuğu evde ağlar gözlerle bırakmak zor oluyor buna artık içim dayanamıyor ama bu da geçecek diye düşünüyorum.

Senin dertlerine ek olarak benim en büyük derdim ise "evladımın en güzel günlerini kaçırıyorum, çok pişman olacağımı hissediyorum"
sizinle bende aynı durumdayım ve ben mutlu değilim beni mutsuz eden nedir onuda bilmiyorum
----çalışıyorum 2,5 yaşında oğlum var(eksiliğimi hissetmesin diye herşeyimden fedakarlık ediyorum-çok haylaz annem sadece bana hırçın davrandığını söylüyor.bende sabırla yaklaşıyorum oğluma)
----yeni ev aldım çok güzel bir ev kredi borcuna girdim maaşım tamamen ona gidiyor ama ben mutlumuyum değilim
----herşey yolunda kimseyle kavgam gürültüm yok eşim kaynanam çok iyi anlaşıyorum ama mutlumuyum değilim

acaba üzerime yüklediğim(eş iş çocuk aile ev temizliği yemek )bana çok mu geliyor
 
Sabah 7 , akşam 8 çalışma düzenim bu .Günün 11 saatini işte geçiyorum. Eşimde aynı şekilde. Güzel bir evim var. Cumartesi günleri temizlikle geçiyor.Çamaşır,ütü ,silme,süpürme . Pazar gününü kendime ayırmak istiyorum ama o da mümkün olmuyor. Ya kayınvalidem bir etkinlik düzenliyor , ya annem . Bazen kuaföre gitmek için bile zaman bulamıyorum. Fiziksel anlamda gerçekten yorgunum. Sevmediğim bi işteyim. Maaşım çok kötü değil ama kazandığım paranın büyük bir kısmı borca gidiyor. Bir kısmınıda annemlere harcıyorum. Onlarında zor durumda olduğunu biliyorum. Ama benden herkes ilgi bekliyor. Eşim ilgi bekliyor, annem kardeşim ilgi bekliyor. Kayınvalidem ilgi bekliyor. Arkadaşlarım sitem ediyor. 7 gün bana yetmiyor. Ekonomik sıkıntılar var. İş değiştirsem emin olamıyorum. Çocuk yapmak istiyorum. Yaşım otuz. Şuan çalışmasam olmuyor. Kafam allak bullak. En çok beni yoran ekonomik konular ama... Yetmiyor... ne zaman ne para....Herkes mi böyle
temizliği ütüyü en azından bi kadın tutup 100-150 tl versen herşeyini halleder. ne düşünüp duruyosun
 
Annene destek olmak icin temizlikci alamiyorsan annen de ayda iki kere evine temizlik yapabilir.benim kizim faturalarimi odicek,ev is arasinda cani cikacak,karsidan bakamam.bi cam silmek,bi supurge tutmak zor degil anne icin.
 
Aynı kocam gibi konuştun oda bana 24 saat yetmiyor diyip duruyor.
Sabah 8 - 8:30 evden çıkar 10 dan önce gelmez eve .
Duş alır yemek yer 11.30 da uyur.
Pazar günleri de ya anası babası musallat olur ya bir düğün dernek çıkar. O telefon elden düşmez 10 kere is yerinden ararlar.
Hadi benim ki evin erkeği sen neden bu kadar çalışıyorsun sahi?
Erkenden çökersin bence is degistirmelisin
Hayat akıp gidiyor siz geriden bakıyorsunuz ..
 
Esinde yardim etsin. Bence utuyu esin yapsin. Tekstilde utuculer erkek oluyor bana gorede erkek isi. Dedem hala utu yapar. Esin supursun sen sil. Ev islerini paylasin ctesi yarim gun karin olur.
 
Sabah 7 , akşam 8 çalışma düzenim bu .Günün 11 saatini işte geçiyorum. Eşimde aynı şekilde. Güzel bir evim var. Cumartesi günleri temizlikle geçiyor.Çamaşır,ütü ,silme,süpürme . Pazar gününü kendime ayırmak istiyorum ama o da mümkün olmuyor. Ya kayınvalidem bir etkinlik düzenliyor , ya annem . Bazen kuaföre gitmek için bile zaman bulamıyorum. Fiziksel anlamda gerçekten yorgunum. Sevmediğim bi işteyim. Maaşım çok kötü değil ama kazandığım paranın büyük bir kısmı borca gidiyor. Bir kısmınıda annemlere harcıyorum. Onlarında zor durumda olduğunu biliyorum. Ama benden herkes ilgi bekliyor. Eşim ilgi bekliyor, annem kardeşim ilgi bekliyor. Kayınvalidem ilgi bekliyor. Arkadaşlarım sitem ediyor. 7 gün bana yetmiyor. Ekonomik sıkıntılar var. İş değiştirsem emin olamıyorum. Çocuk yapmak istiyorum. Yaşım otuz. Şuan çalışmasam olmuyor. Kafam allak bullak. En çok beni yoran ekonomik konular ama... Yetmiyor... ne zaman ne para....Herkes mi böyle

Aynılarını yaşıyoruz onu diyeyim bende bunun yanında çocuklarda var Allahım yokluklkarını vermesin .SİZE ve tüm isteyenlerede nasip etsin....
Bazen kafamı kaşıyamııyorum hafta sonumuz temizlik alışveriş ile geçiyor
Madden sıkıntı varsa iş değiştirebilirsin belki daha iyi bir yerden güzel maaş alabilirsin
İşini sağlama almadan tabiki çıkma
 
Sabah 7 , akşam 8 çalışma düzenim bu .Günün 11 saatini işte geçiyorum. Eşimde aynı şekilde. Güzel bir evim var. Cumartesi günleri temizlikle geçiyor.Çamaşır,ütü ,silme,süpürme . Pazar gününü kendime ayırmak istiyorum ama o da mümkün olmuyor. Ya kayınvalidem bir etkinlik düzenliyor , ya annem . Bazen kuaföre gitmek için bile zaman bulamıyorum. Fiziksel anlamda gerçekten yorgunum. Sevmediğim bi işteyim. Maaşım çok kötü değil ama kazandığım paranın büyük bir kısmı borca gidiyor. Bir kısmınıda annemlere harcıyorum. Onlarında zor durumda olduğunu biliyorum. Ama benden herkes ilgi bekliyor. Eşim ilgi bekliyor, annem kardeşim ilgi bekliyor. Kayınvalidem ilgi bekliyor. Arkadaşlarım sitem ediyor. 7 gün bana yetmiyor. Ekonomik sıkıntılar var. İş değiştirsem emin olamıyorum. Çocuk yapmak istiyorum. Yaşım otuz. Şuan çalışmasam olmuyor. Kafam allak bullak. En çok beni yoran ekonomik konular ama... Yetmiyor... ne zaman ne para....Herkes mi böyle
hayır demeyi öğrenmen lazım gibi..bugun benim günüm ve sizse gelemem.
diğer borç harç çalışma işleri için : biraz daha dikkatli harcama ve aileye yardımı (cok kötü olmayacaklarsa) azaltman iyi olabilir.
borçlar bitmeden bebek yapma bence. cunku bebeğin masrafları cok agır oluyor.
 
sizinle bende aynı durumdayım ve ben mutlu değilim beni mutsuz eden nedir onuda bilmiyorum
----çalışıyorum 2,5 yaşında oğlum var(eksiliğimi hissetmesin diye herşeyimden fedakarlık ediyorum-çok haylaz annem sadece bana hırçın davrandığını söylüyor.bende sabırla yaklaşıyorum oğluma)
----yeni ev aldım çok güzel bir ev kredi borcuna girdim maaşım tamamen ona gidiyor ama ben mutlumuyum değilim
----herşey yolunda kimseyle kavgam gürültüm yok eşim kaynanam çok iyi anlaşıyorum ama mutlumuyum değilim

acaba üzerime yüklediğim(eş iş çocuk aile ev temizliği yemek )bana çok mu geliyor
Kendinize zaman ayırma fırsatınız olmuyordur anladığım kadarı ile.
Benim de aynı durumlarım oluyor, bir gün iyiyim bir gün huysuz ve mutsuzum.
Dengesiz bir dengedeyim diyebilirim (tuhaf bir cümle oldu)...

Biz kirada oturuyoruz ve bütün bunların üstüne kayınvalidem ile kötü bir ilişkimiz var.
Eşim ile her daim iyi olmasakta "eh işte" diyebileceğim şekilde gidiyor herşey.
Bende sizin yaptığınız gibi sabırla yaklaşıyorum oğluma, bana ve eşime çok huysuzca davranıyor biraz, bu sadece bizi görmediğinden olan birşey bence. Zamanla bunu da aşacağız buna eminim.

Mutlu muyum dersek? Ben de değilim. Hep birşeyler eksik, zaman & ilgi & alaka & en önemlisi "maneviyat!"
Beklentilerim yüksek değil, ama sanıyorum bana göre yüksek değil, başkalarına göre yüksek.
Eşimin arada beni mutlu etmesini isterdim mesela, bana ufak pahada hafif değerde büyük hediyeler yapsın (bir bahçeden çiçek koparsın getirsin, akşam bana bir fincan kahve yapsın evde "yorulmuşsundur hayatım gel soluklanalım" desin, veya en basitinden "hadi bu akşam dürümcüye gidelim" desin) gibi ufak istekler...

Aman ne bileyim... Bütün problemler üst üste gelince, eşimden artık beklentileri de bıraktım, zaman yönetimi peşinden koşmayı da... Bazen "saldım çayıra mevlam kayıra" diyorum...
Herşeyde bir hayır var muhakkak ama ömürde gün gün gidiyor elimizden malesef...
 
cnm bende çalışıyorum mesela hamileyim eşimde her işime yardım eder ama ben çok temiz seviyorum yani bunun için yardımcı almak istedim annem izin vermedi hatta temizlik yapmama çok kızyor hamilesin çalışıyosun ben temizlerim der. evin anahtarı onda ben de anneme kıyamam ama haberim yokken gider buyuk temizliğimi yapar 2 günlük yemeğimi yapar elim ayağım gbi resmen. hani sen annene destek oluyosun ya annende seni bu konuda desteklese en azından temizliğini yapıverse cumartsi günün temizlikle geçirmiş olmazsın :KK76:
 
Kendinize zaman ayırma fırsatınız olmuyordur anladığım kadarı ile.
Benim de aynı durumlarım oluyor, bir gün iyiyim bir gün huysuz ve mutsuzum.
Dengesiz bir dengedeyim diyebilirim (tuhaf bir cümle oldu)...

Biz kirada oturuyoruz ve bütün bunların üstüne kayınvalidem ile kötü bir ilişkimiz var.
Eşim ile her daim iyi olmasakta "eh işte" diyebileceğim şekilde gidiyor herşey.
Bende sizin yaptığınız gibi sabırla yaklaşıyorum oğluma, bana ve eşime çok huysuzca davranıyor biraz, bu sadece bizi görmediğinden olan birşey bence. Zamanla bunu da aşacağız buna eminim.

Mutlu muyum dersek? Ben de değilim. Hep birşeyler eksik, zaman & ilgi & alaka & en önemlisi "maneviyat!"
Beklentilerim yüksek değil, ama sanıyorum bana göre yüksek değil, başkalarına göre yüksek.
Eşimin arada beni mutlu etmesini isterdim mesela, bana ufak pahada hafif değerde büyük hediyeler yapsın (bir bahçeden çiçek koparsın getirsin, akşam bana bir fincan kahve yapsın evde "yorulmuşsundur hayatım gel soluklanalım" desin, veya en basitinden "hadi bu akşam dürümcüye gidelim" desin) gibi ufak istekler...

Aman ne bileyim... Bütün problemler üst üste gelince, eşimden artık beklentileri de bıraktım, zaman yönetimi peşinden koşmayı da... Bazen "saldım çayıra mevlam kayıra" diyorum...
Herşeyde bir hayır var muhakkak ama ömürde gün gün gidiyor elimizden malesef...
Bazen bende diyorum aman boşver nolacak. İnsanlar neler çekiyor.Ama bazen öfkeden deliye dönüyorum. Benim neden hayatım böyle. 20 li yaşlarda insanlar hayaller kuruyorlar . Güzel bol kazançlı bir iş , 2 çocuk ,anlayışlı yardımcı bir eş, mutlu bir aile, tatiller , spor vb. ama hayattamına dönüp bakınca bazen banyo yapıp saçımı kurutmak bile yorucu geliyor. Yüzümde hep sahte bir gülümseme . Bu durum çok daha sıkıcı
 
ayda bir kere seni epey rahatlatır canım yarısınıda annene verirsin onada emin ol senin sağlıklı mutlu halin daha çok lazımdır.
herkes anne anne deyip duruyor ama anneyı düşünen yok. herşeyi annelere yığmayın herkes kendi temizliğini yapsın yada temizlikçi tutsun anneniz sizin hizmetçinizmi ????
@cannsemm
 
Back
X