Benden yasca kucuk bir akrabam epey kilo verdi, beni her gördüğünde kilo verdiği belli olsun diye "ayyy ne kadar kilo almışsın "diyordu. Ben de ona diyeceğim ki "sen çok vermişsin" .Onu istiyor. Oysa bunu bana bunu her dediğinde ben aynı kilodaydim. En sonunda herkesin içinde "ne kadar patavatsizsin, kaç yaşına geldin hala büyüklerinle nasıl konuşacağını öğrenemedin, ben senin akranin miyim, kilom da yıllardır aynı sen de bunu biliyorsun, hem sanane bundan, ben senin ne amaçla sorduğunu anlamıyor muyum" diye bir güzel azarladim. Ondan sonra utancindan ağzını açıp bir şey diyemedi, benim olduğum ortamlara bile gelemiyor korkusundan.
Bir olay daha anlatayım, 160 kilo üstü ve gercekten cirkin bir akrabam(kendisi avukat, lafını bilen bir insan) bana bakıp " aynı annene benziyorsun ama o güzeldi" dedi. Ben o an "sen kendine bak" demedim ama çok pişman oldum. Yani zayıflıkla sismanlikla ilgisi yok, insanlar boyle. Karsindakinin kotu yonlerini gorecek ki kendini iyi hissetsin.Insanları çok kafaya takmayın. Ama yeri geldiğinde lafinizi esirgemeyin. Ben olsam o 6 yasindaki çocuk için " annen sana toplum içinde nasıl konusulacagini öğretmedi mi terbiyesiz, suç sende değil annende" der annesini yerin dibine sokardim.
Kilo verirseniz sinirleriden çatlarlar. 1 ayda veremezsiniz ama o sürece girin, yavaş yavaş gider. Kilo verme sürecine girmezseniz kilo almaya devam edebilirsiniz.Yasiniz çok genç, vücut fazla deforme olmadan bir an önce vermeye başlayın. Belli bir yaştan sonra kilo vermek çok zorlasiyor. Size dombili diyenleri de azarlamaktan hic cekinmeyin. Sizin kalbiniz kirilacagina onların kalbi kırılsın. Kilo almak suç değil, günah değil, onlara ne?