Zihnim susmuyor

Atlantistebiranka .!.:

İyi geceler.
Hiç oyalamadan direkt konuya gireyim; zihnim negatif olasılıklarla sürekli meşgul. Vesvese mi desem, yaşadığım şeylerin kalan kırıntıları mı yoksa takıntılı mıyım bilmiyorum.
Yeni bir hayata başlamak üzereyim, çok şükür bin şükür. Korkunç, iğrenç bir yaratıktan boşandım, yaşattıkları aklıma geldikçe anlık sinirleniyorum ama tamam anka geçti bitti işte diye susturuyorum içimdeki homurdanmaları.
Boşandıktan sonra feci günler geçirdim. Üzerime giyecek eşofmanım bile yoktu ama aştım bir şekilde. İkinci üniversitemi okuyordum ve bir anda şehir değiştirince yatay geçiş yaptım. Biraz rötarlı olarak da olsa okuldan dereceyle mezun oldum.
Sonra iş aradım uzun süre ama bulamadım. Aylarca eve kapanıp kpss'ye çalıştım. Çevremde sürekli bir "torpilin yoksa boş hayal kurma" diyenler vardı. "Ne olursa olsun gideceğim canıma yetti" diyerek bir tercih yaptım. En korktuğum yer geldi, atandım. Çkys'ye düşmeyi bekliyorum.
Şu an zihnim susmuyor susmuyor çıldıracağım. Sürekli kötü olasılıklar. Sürekli kötü sonuçların hayali vs. Ciddi manada yoruldum bu durumdan. Sürekli "ya sapık dadanırsa, ya hırsız girerse, ya arşiv araştırmasında boşanmış olmam sorun yaratırsa, ya bu pahalılıkta geçinemez ve yine baba evine tüm o dedikodu, laf söz içine tekrar düşersem, ya ya ya..." boğuluyorum. İçimden dualar ediyorum allahım nolur sustur şu sesi diye. Sürekli bir ya başardıklarıma nazar değerse korkusu. Biliyorum mantıklı değil ve ben ciddi manada buz gibi biriyim. Ama ne bileyim işte.
Nasıl aşacağım bu durumu?

Genişletmek için tıkla...

begummu .!.:

Neleri aşmışsın neleri atlatmışsn hayran kaldım sana . Ne kadar güçlüsün masaAllah . Çoğu kadının boşanmaktan korktuğu dönemde yollarını ayırıp disinle tirnaginla bir yerlere varmayı başarmışn tebrik ediyorum bence artık sen hayattan değil hayat senden korksun ve iyi düşün iyi olsun . Belki karşına seni çok mutlu edecek sevecek insanlar çıkacak güzel arkadaşlıklar edineceksin biraz sabır ve pozitif düşünce.

Genişletmek için tıkla...

Atlantistebiranka .!.:

Çok çabalıyorum, bak oldu işte hayalini kurduğun şeyler kocaman şeyler değil ki herkeste var diye diye. Psikolojik destek mi almalıyım bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Atlantistebiranka .!.:

İyi geceler.
Hiç oyalamadan direkt konuya gireyim; zihnim negatif olasılıklarla sürekli meşgul. Vesvese mi desem, yaşadığım şeylerin kalan kırıntıları mı yoksa takıntılı mıyım bilmiyorum.
Yeni bir hayata başlamak üzereyim, çok şükür bin şükür. Korkunç, iğrenç bir yaratıktan boşandım, yaşattıkları aklıma geldikçe anlık sinirleniyorum ama tamam anka geçti bitti işte diye susturuyorum içimdeki homurdanmaları.
Boşandıktan sonra feci günler geçirdim. Üzerime giyecek eşofmanım bile yoktu ama aştım bir şekilde. İkinci üniversitemi okuyordum ve bir anda şehir değiştirince yatay geçiş yaptım. Biraz rötarlı olarak da olsa okuldan dereceyle mezun oldum.
Sonra iş aradım uzun süre ama bulamadım. Aylarca eve kapanıp kpss'ye çalıştım. Çevremde sürekli bir "torpilin yoksa boş hayal kurma" diyenler vardı. "Ne olursa olsun gideceğim canıma yetti" diyerek bir tercih yaptım. En korktuğum yer geldi, atandım. Çkys'ye düşmeyi bekliyorum.
Şu an zihnim susmuyor susmuyor çıldıracağım. Sürekli kötü olasılıklar. Sürekli kötü sonuçların hayali vs. Ciddi manada yoruldum bu durumdan. Sürekli "ya sapık dadanırsa, ya hırsız girerse, ya arşiv araştırmasında boşanmış olmam sorun yaratırsa, ya bu pahalılıkta geçinemez ve yine baba evine tüm o dedikodu, laf söz içine tekrar düşersem, ya ya ya..." boğuluyorum. İçimden dualar ediyorum allahım nolur sustur şu sesi diye. Sürekli bir ya başardıklarıma nazar değerse korkusu. Biliyorum mantıklı değil ve ben ciddi manada buz gibi biriyim. Ama ne bileyim işte.
Nasıl aşacağım bu durumu?

Genişletmek için tıkla...

begummu .!.:

Eğer durumun varsa tabiki yardım almani öneririm. Benim kuzenim de rehberlik öğretmeni ve birçok kişiye mutlu olmayı ve zihnindeki kötü dusuncelerden arınmayı öğretiyoruz demişti . Belki sende de işe yarar . Ayrıca evet başardığın şeyler kocaman şeyler birçok kişinin yapamadığı şeyler kendini hiç küçük görme. Bence eski evliliğinde aldığın travmalarin sonucu bunlar

Genişletmek için tıkla...

huysuzsdo .!.:

Öncelikle muhteşem bir başlangıç tebrik ederim herşey çok güzel olucak bundan emin olabilirsin ama belliki tek başına yenecek durumda değilsin anksiyete gibi görünüyor bu hayat kaliteni ciddi şekilde düşürür,biran önce psikiyatriyle görüş güven bana çok hızlı gecicek

Genişletmek için tıkla...

Atlantistebiranka .!.:

Çok çabalıyorum, bak oldu işte hayalini kurduğun şeyler kocaman şeyler değil ki herkeste var diye diye. Psikolojik destek mi almalıyım bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Atlantistebiranka .!.:

İyi geceler.
Hiç oyalamadan direkt konuya gireyim; zihnim negatif olasılıklarla sürekli meşgul. Vesvese mi desem, yaşadığım şeylerin kalan kırıntıları mı yoksa takıntılı mıyım bilmiyorum.
Yeni bir hayata başlamak üzereyim, çok şükür bin şükür. Korkunç, iğrenç bir yaratıktan boşandım, yaşattıkları aklıma geldikçe anlık sinirleniyorum ama tamam anka geçti bitti işte diye susturuyorum içimdeki homurdanmaları.
Boşandıktan sonra feci günler geçirdim. Üzerime giyecek eşofmanım bile yoktu ama aştım bir şekilde. İkinci üniversitemi okuyordum ve bir anda şehir değiştirince yatay geçiş yaptım. Biraz rötarlı olarak da olsa okuldan dereceyle mezun oldum.
Sonra iş aradım uzun süre ama bulamadım. Aylarca eve kapanıp kpss'ye çalıştım. Çevremde sürekli bir "torpilin yoksa boş hayal kurma" diyenler vardı. "Ne olursa olsun gideceğim canıma yetti" diyerek bir tercih yaptım. En korktuğum yer geldi, atandım. Çkys'ye düşmeyi bekliyorum.
Şu an zihnim susmuyor susmuyor çıldıracağım. Sürekli kötü olasılıklar. Sürekli kötü sonuçların hayali vs. Ciddi manada yoruldum bu durumdan. Sürekli "ya sapık dadanırsa, ya hırsız girerse, ya arşiv araştırmasında boşanmış olmam sorun yaratırsa, ya bu pahalılıkta geçinemez ve yine baba evine tüm o dedikodu, laf söz içine tekrar düşersem, ya ya ya..." boğuluyorum. İçimden dualar ediyorum allahım nolur sustur şu sesi diye. Sürekli bir ya başardıklarıma nazar değerse korkusu. Biliyorum mantıklı değil ve ben ciddi manada buz gibi biriyim. Ama ne bileyim işte.
Nasıl aşacağım bu durumu?

Genişletmek için tıkla...

Atlantistebiranka .!.:

İyi geceler.
Hiç oyalamadan direkt konuya gireyim; zihnim negatif olasılıklarla sürekli meşgul. Vesvese mi desem, yaşadığım şeylerin kalan kırıntıları mı yoksa takıntılı mıyım bilmiyorum.
Yeni bir hayata başlamak üzereyim, çok şükür bin şükür. Korkunç, iğrenç bir yaratıktan boşandım, yaşattıkları aklıma geldikçe anlık sinirleniyorum ama tamam anka geçti bitti işte diye susturuyorum içimdeki homurdanmaları.
Boşandıktan sonra feci günler geçirdim. Üzerime giyecek eşofmanım bile yoktu ama aştım bir şekilde. İkinci üniversitemi okuyordum ve bir anda şehir değiştirince yatay geçiş yaptım. Biraz rötarlı olarak da olsa okuldan dereceyle mezun oldum.
Sonra iş aradım uzun süre ama bulamadım. Aylarca eve kapanıp kpss'ye çalıştım. Çevremde sürekli bir "torpilin yoksa boş hayal kurma" diyenler vardı. "Ne olursa olsun gideceğim canıma yetti" diyerek bir tercih yaptım. En korktuğum yer geldi, atandım. Çkys'ye düşmeyi bekliyorum.
Şu an zihnim susmuyor susmuyor çıldıracağım. Sürekli kötü olasılıklar. Sürekli kötü sonuçların hayali vs. Ciddi manada yoruldum bu durumdan. Sürekli "ya sapık dadanırsa, ya hırsız girerse, ya arşiv araştırmasında boşanmış olmam sorun yaratırsa, ya bu pahalılıkta geçinemez ve yine baba evine tüm o dedikodu, laf söz içine tekrar düşersem, ya ya ya..." boğuluyorum. İçimden dualar ediyorum allahım nolur sustur şu sesi diye. Sürekli bir ya başardıklarıma nazar değerse korkusu. Biliyorum mantıklı değil ve ben ciddi manada buz gibi biriyim. Ama ne bileyim işte.
Nasıl aşacağım bu durumu?

Genişletmek için tıkla...

Smyra32 .!.:

Şimdinin gücü kitabı, iyi hissetmek kitabı. İkisini okuyup içselleştirirsen emin ol bir daha bunları yaşamazsın. Senin yolundan geçmiş biri olarak yazıyorum… okb anksiyete boyutuna ulaşırsa da YouTube İzzet güllü videoları aç izle mis.

Genişletmek için tıkla...

Hayat ne garip .!.:

Kesinlikle almalısın neden cekesin bu gereksiz vesveseyi.
Bende uzun seneler çektim bunu birgün dedim kendime ya ben vücut sağlığım için bişey olsa gidiyorum de dedim ruh sağlığım için niye gitmiyorum ben enayimiyimhemen randevu aldım bir doktor araştırdım gittim .
Sizinkine yakın gereksiz vesveselerim vardı.
Ve gereksiz kaygılarım bunlar beni çok yoruyordu artık.ve uyurken çok.zihin karışıklığı yaşıyorum.dinc uyumuyorum.bir aydır ilaclarimi kullanıyorum bazı etkiler gördüm sayılır ama daha erken bu ilaçları düzenli almak gereken doktorun onerdigi sürede kullanmak lazım.
Ben sizin yaptığınız kötü enerjiyi asla.cekmem yapmam hatta asla kötü olan birşeyi birine demem enerjiyi çekmem kimseye ahlanıp vahlanio anlatmam hatta.ve kendime bile içimden bak sanssizdin sen bundan böyle oldu şöyle oldu demem ne münasebet kendini şanslı gör giclu gör yaa.atanmissin valla tebrik ederim seni.senin yerinde olsam dünyaya meydan okurum ne güzel güçlü kadınsın bak neler başarmissin bunlar kolaymi yaa

Genişletmek için tıkla...

Hayat ne garip .!.:

Sakın olumsizla uğraşma Allah'a tevekkül et herşeyin hayirliaini ona bırak.sen işine yapacağın seylere odaklan yene icmene dikkat et.hayatini keyifli hale getir.kotu enerji yayan insanlardan uzak dur.

Genişletmek için tıkla...

gulceayyuzlum .!.:

Sevgili arkadasim sen zaten bjnca zorlugun icinden cikip memuriyetini eline almissin.korkularinin esiri olma .kapini kitlersin guvende olursun.bosanmis olman kimseyi alakadar etmez.maddi gucun var bir kisi ile o maas hayliyle yeter.dedikicu pislikler herzaman heryerde olur onlari sal gitsin.kendine guven vesvese geldiginde mesela seni dinlemiyorum korkmuyorum basarabilrim gibi guzel seyler soyle kendins .iki gunluk hayati dar etme kendibe

Genişletmek için tıkla...

Laale .!.:

Kafanı hiç yorma arkadaşım.
Ne güzel memur olacaksın.
Bir çok insanın hayali bu. Hele ki boşanmış/boşanacak kadınlar için ne büyük nimet.

Bol bol dua et. Allah’ıma sığın.

Allahım yolunu açık etsin inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Atlantistebiranka .!.:

İyi geceler.
Hiç oyalamadan direkt konuya gireyim; zihnim negatif olasılıklarla sürekli meşgul. Vesvese mi desem, yaşadığım şeylerin kalan kırıntıları mı yoksa takıntılı mıyım bilmiyorum.
Yeni bir hayata başlamak üzereyim, çok şükür bin şükür. Korkunç, iğrenç bir yaratıktan boşandım, yaşattıkları aklıma geldikçe anlık sinirleniyorum ama tamam anka geçti bitti işte diye susturuyorum içimdeki homurdanmaları.
Boşandıktan sonra feci günler geçirdim. Üzerime giyecek eşofmanım bile yoktu ama aştım bir şekilde. İkinci üniversitemi okuyordum ve bir anda şehir değiştirince yatay geçiş yaptım. Biraz rötarlı olarak da olsa okuldan dereceyle mezun oldum.
Sonra iş aradım uzun süre ama bulamadım. Aylarca eve kapanıp kpss'ye çalıştım. Çevremde sürekli bir "torpilin yoksa boş hayal kurma" diyenler vardı. "Ne olursa olsun gideceğim canıma yetti" diyerek bir tercih yaptım. En korktuğum yer geldi, atandım. Çkys'ye düşmeyi bekliyorum.
Şu an zihnim susmuyor susmuyor çıldıracağım. Sürekli kötü olasılıklar. Sürekli kötü sonuçların hayali vs. Ciddi manada yoruldum bu durumdan. Sürekli "ya sapık dadanırsa, ya hırsız girerse, ya arşiv araştırmasında boşanmış olmam sorun yaratırsa, ya bu pahalılıkta geçinemez ve yine baba evine tüm o dedikodu, laf söz içine tekrar düşersem, ya ya ya..." boğuluyorum. İçimden dualar ediyorum allahım nolur sustur şu sesi diye. Sürekli bir ya başardıklarıma nazar değerse korkusu. Biliyorum mantıklı değil ve ben ciddi manada buz gibi biriyim. Ama ne bileyim işte.
Nasıl aşacağım bu durumu?

Genişletmek için tıkla...