- Konu Sahibi Springtime
- #1
iki kişi arasında kalmış durumdayım.
birinin hayatı oldukça sorunlu ve zor hatta ilişkimizde zordu ve kısa bir süre önce ayrıldık. seviyorduk birbirimizi ama hayatından uzak tutuyordu beni. bu durumdan hoşlanmıyordum. ayrıldıktan sonra zar zor söylettim bazı şeyleri. beni tehlikeye atmamak için öyle yaptığını söyledi ve bunun sebebinin de muhattap olması gereken tehlikeli insanlar olduğu, onlar tarafından takip ve tehdit edildiğini söyledi. eğer beni hayatının her alanına dahil etseymiş beni de tanıyıp banada zarar verebilmelerinden korkmuş. hala arıyor beni bende açmadan duramıyorum ya da arama diyemiyorum sesini duymak istiyorum ama canım yanıyor. en son telefonda ağladım. beni kendinden uzaklaştırmaya çalışıyorsun ama öyle dahada üzüleceğiz o yüzden iletişimi kesemiyorum dedi. bende, ben her şekilde üzüleceğim dedim ağlaya ağlaya. çok zor geliyor.
diğeri ise daha önceden bir ilişkiye adım atmak üzere olduğum kişi. o beni çok sevmişti ve beni birlikte olmak konusunda ikna etmek için çok uğraşmıştı. ben biraz biraz ikna oluyordum ki onun evlilik düşüncesi olduğunu öğrendim. belli bir yaşa gelmiş. çok iyi bir mesleği var evi arabası vs.almış, hani artık hayatında belli şeyleri kazanmış. ama ben evlenmek istemiyordum. hayatımla ilgili farklı düşüncelerim var. o yüzden hiç ileri gitmeden yapamayacağımı söylemiştim. yinede benden haber almaya çalışıyordu, sadace iyi ve mutlu olduğumu bilmek istiyormuş. sevgilimden ayrıldıktan bir süre sonrada onunla konuştum bir iki kez ama bir umutda vermedim o her ne kadar beklenti içinde olsada benim için çok erken.
eski sevgilimi unutamıyorum ve kopamıyoruz. hem zor bir hayatı var hemde dünyaya bakış açımız bazı konularda çok ters. uzun sürede belki çok farklı sorunlar yaşarız. çocuğumuz olsa yetiştirme konusunda çok sorunlar yaşarız çünkü farklı fikirlerimiz var. ama beni seven ve evlenmek isteyen kişiyle ise çok iyi anlaşmıştık zamanında, dünya görüşlerimiz, fikirlerimiz ortak. tek sorunda benim önüme baktığımda hayattan bir evlilik beklentim olmaması. tabi belki olabilir ama bir ilişkiye böyle bakarak başlamak istemiyorum ama o öyle bir düşünceyle başlamak istiyordu. şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum. sevdiğim kişiyle düzeleceğini umut ederek konuşmaya devam mı etmeliyim, yoksa sevgi azda olsa daha çok hoşlandığım ve fikirlerimiz ortak olduğu için iyi anlaşabildiğim kişiyle bir adım mı atmalıyım? (eğer böyle olursa eski sevgilimi aklımdan çıkarmadan başlayamam tabi, onu unutabilirsem, artık üzülmezsem başkasıyla bir şeyler paylaşabilirim.)
birinin hayatı oldukça sorunlu ve zor hatta ilişkimizde zordu ve kısa bir süre önce ayrıldık. seviyorduk birbirimizi ama hayatından uzak tutuyordu beni. bu durumdan hoşlanmıyordum. ayrıldıktan sonra zar zor söylettim bazı şeyleri. beni tehlikeye atmamak için öyle yaptığını söyledi ve bunun sebebinin de muhattap olması gereken tehlikeli insanlar olduğu, onlar tarafından takip ve tehdit edildiğini söyledi. eğer beni hayatının her alanına dahil etseymiş beni de tanıyıp banada zarar verebilmelerinden korkmuş. hala arıyor beni bende açmadan duramıyorum ya da arama diyemiyorum sesini duymak istiyorum ama canım yanıyor. en son telefonda ağladım. beni kendinden uzaklaştırmaya çalışıyorsun ama öyle dahada üzüleceğiz o yüzden iletişimi kesemiyorum dedi. bende, ben her şekilde üzüleceğim dedim ağlaya ağlaya. çok zor geliyor.
diğeri ise daha önceden bir ilişkiye adım atmak üzere olduğum kişi. o beni çok sevmişti ve beni birlikte olmak konusunda ikna etmek için çok uğraşmıştı. ben biraz biraz ikna oluyordum ki onun evlilik düşüncesi olduğunu öğrendim. belli bir yaşa gelmiş. çok iyi bir mesleği var evi arabası vs.almış, hani artık hayatında belli şeyleri kazanmış. ama ben evlenmek istemiyordum. hayatımla ilgili farklı düşüncelerim var. o yüzden hiç ileri gitmeden yapamayacağımı söylemiştim. yinede benden haber almaya çalışıyordu, sadace iyi ve mutlu olduğumu bilmek istiyormuş. sevgilimden ayrıldıktan bir süre sonrada onunla konuştum bir iki kez ama bir umutda vermedim o her ne kadar beklenti içinde olsada benim için çok erken.
eski sevgilimi unutamıyorum ve kopamıyoruz. hem zor bir hayatı var hemde dünyaya bakış açımız bazı konularda çok ters. uzun sürede belki çok farklı sorunlar yaşarız. çocuğumuz olsa yetiştirme konusunda çok sorunlar yaşarız çünkü farklı fikirlerimiz var. ama beni seven ve evlenmek isteyen kişiyle ise çok iyi anlaşmıştık zamanında, dünya görüşlerimiz, fikirlerimiz ortak. tek sorunda benim önüme baktığımda hayattan bir evlilik beklentim olmaması. tabi belki olabilir ama bir ilişkiye böyle bakarak başlamak istemiyorum ama o öyle bir düşünceyle başlamak istiyordu. şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum. sevdiğim kişiyle düzeleceğini umut ederek konuşmaya devam mı etmeliyim, yoksa sevgi azda olsa daha çok hoşlandığım ve fikirlerimiz ortak olduğu için iyi anlaşabildiğim kişiyle bir adım mı atmalıyım? (eğer böyle olursa eski sevgilimi aklımdan çıkarmadan başlayamam tabi, onu unutabilirsem, artık üzülmezsem başkasıyla bir şeyler paylaşabilirim.)