- 2 Ağustos 2016
- 1.907
- 1.715
- 63
- Konu Sahibi Pamukpremsesss
- #1
Şu aralar yaşadıklarım çok zor. Düğünüm yaklaşıyor ve yanımda 'annem' yok.kimse bana onun verdiği (zamanında) sıcaklığı vermiyor. O her ne kadar başka evli bir adamı bize tercih etmiş olsa da. Çok eksiğim.... Hiçbir şey için plan kuramıyorum. Ertelesem mi diye düşünüyorum. Erteleyince ne olacak derseniz hiç..... Sadece o gün çok üzülmekten korkuyorum. Çocukken hep hayal kurduğum an yaklaşıyor ve ben çok mutsuzum. Ne yapmalıyım? Bazen ölsem nasıl olurdu diye düşünüyorum...................... Ek: bazen çocukluğumu çok özlüyorum. Annem ve babam birlikteydi. Parka giderdik. Babam bana bisiklet sürmeyi öğretirdi.hep düşerdim canım çok acıyor sanırdım. Böyle bir acı başka bişeyde yoktur diye düşünürdüm ama varmış. Daha büyüğü hemde. Keşke tekrar çocuk olsam ve tek derdim bisikletten düşmek olsaydı. Sürekli geçmişimde yaşıyorum. O mutlu günlerimi o kadar özlüyorum ki.... Kardeşim annem babam ben. Çok güzel bir aileydik.
Son düzenleme: