- 28 Kasım 2015
- 4
- 0
- 1
- 35
- Konu Sahibi efsanecocuk
- #1
merhaba kızlar..hiç yazmaya cesaret edememiştim hep okuyordum ama zor günler geçiriyorum.geçen cuma eşimle boşandık.3 yaşında bir kızımız var benle kalıyor.eşimin ilgisizliği ile başlayan ayrılık hikayem cinsel isteksizlik kendisinden ve ailesinden görmediğim saygı benim isteklerimi karşılamaması evin tüm geçimini bana yüklemesi (maaşını getirip gerisine karışmıyordu.) hiç bir konuda plan program yapmaması hep ailesini koruyup desteklemesi benden gizli çekilen krediler alınan ikramiyeleri harcayıp hesap verememesi büyük meblağlara iddia oynaması derken boşanma ile sonuçlandı. defalarca oturup konuştum.evlilik terapistine gittik ilk seanstan sonra gelmedi ben ona verdiğim paraya acırım diyerek.her defasında da hata sende suçlu olan sensin ben herseyin en iyisini en güzelini yapıyorum diyerek psikolojik olarak iyice çökertti beni.mahkemeye el ele girip çıkan ender çiftlerden biriyiz sanırım.sevgi konusunda şüphe duymadım hiç ama sanırım hersey sevgi ile olmuyo.
henüz daha karar kağıdını almadık mahkemeden.geçen gece mecburi bi sebepten bende kalmak zorunda kaldı.mantığımı bi kenara bırakarak tamamen duygularımla hareket edip karara itiraz edelim dedim.seni seviyorum dedim.demediği laf kalmadı. cümle alem duymus onun boşandığını ben onu da ailesini de öldürmüşüm o erkek haliyle korkmuş boşanmaktan bendeki neyin özgüveniymiş beni dostum! mu varmış ben allahın ona verdiği hangi cezaymışım en sonda defol diye kovaladı beni.belki hata yaptım boşanmayalım demek için geç kaldım ama yaşamadan bilemezdim daha önce defalarca özür diledi evden ayrıldım gel nolur dedi hiç geri çevirmedim hep şans verdim ama onun bu tavrı hali beni çok üzdü seven insan o yalvarışlarıma öyle yapamazdı ve yine sensin suçlu dedi hep..
belkide bi bocalamak alışma evresindeyim bi an onsuz hayat nasıl olucak paniğine kapıldım o yüzden geri adım atmak istedim bilemiyorum..ama zor geçiyo günler ne yapacağımı bilemiyorum...
henüz daha karar kağıdını almadık mahkemeden.geçen gece mecburi bi sebepten bende kalmak zorunda kaldı.mantığımı bi kenara bırakarak tamamen duygularımla hareket edip karara itiraz edelim dedim.seni seviyorum dedim.demediği laf kalmadı. cümle alem duymus onun boşandığını ben onu da ailesini de öldürmüşüm o erkek haliyle korkmuş boşanmaktan bendeki neyin özgüveniymiş beni dostum! mu varmış ben allahın ona verdiği hangi cezaymışım en sonda defol diye kovaladı beni.belki hata yaptım boşanmayalım demek için geç kaldım ama yaşamadan bilemezdim daha önce defalarca özür diledi evden ayrıldım gel nolur dedi hiç geri çevirmedim hep şans verdim ama onun bu tavrı hali beni çok üzdü seven insan o yalvarışlarıma öyle yapamazdı ve yine sensin suçlu dedi hep..
belkide bi bocalamak alışma evresindeyim bi an onsuz hayat nasıl olucak paniğine kapıldım o yüzden geri adım atmak istedim bilemiyorum..ama zor geçiyo günler ne yapacağımı bilemiyorum...
