- 11 Aralık 2017
- 334
- 188
- 103
- 36
- Konu Sahibi redpinkyellow
- #1
Merhaba,
Eşimin tayini memlete çıksın diye ben memlette işe girdim. Üniversite mezunuyum ama hemen bir iş bulamadığım için markette kasiyerlik yapıyorum. Bu yıl eşimle ayrı yaşayacağız. Çocuğum özel gereksinimli; annem sağ olsun yardımcı oluyor ama annemle de anlaşmakta epey zorlanıyorum. Çocuk da biraz ilgisiz kaldı. Okulda da sorunlar yaşıyoruz. Oğlum eskiden de okulda uyumda sıkıntı yaşayan, kaynaşmakta zorlanan bir çocuktu. Bu zorluklar şimdi daha yıpratıcı geliyor ve bende destek olmakta zorlanıyorum.
Çalıştığım market yazın 23.00'te kapanıyor; kışın belki 22.00’ye çekilebilir ama benim için çok geç ve çalışma saatleri çok düzensiz. Çalıştığım market yerel, diğer marketlere göre daha yorucu ve çok yoğun. Hiçbir şeye adapte olamıyorum, hiçbir şeye yetişemiyorum. Kendimi çok saldım. İş ayrıca psikolojik olarak da çok yorucu; iş yerinde herkes kendini kaf dağında görüyor. On yıllık çalışanların yeni girenlere tavrı hoş değil; özgüvenim düştü.
Memlekete gelmeyi çok istiyorduk; şartları zorladık. Bu süreçte ailecek zorlu bir yıl geçireceğiz gibi hissediyorum. Memleketimiz Ege’de, aynı zamanda tatil şehri; yazları aile yanında kalmak zor oluyor. Bir yıl dayanırsak ömür boyu yolculuktan ve tatillerde aile yanında kalmaktan kurtulacağız ama dayanmak çok zor. Bu süreçte çok yıpranmaya da gücüm yok sanki..
Şu an işe gireli üç ay oldu. Dayanmak zor olsa da hala işi bırakmadım. Yerimde olsanız kalan dokuz ay pes etmeden devam eder miydiniz?
Eşimin tayini memlete çıksın diye ben memlette işe girdim. Üniversite mezunuyum ama hemen bir iş bulamadığım için markette kasiyerlik yapıyorum. Bu yıl eşimle ayrı yaşayacağız. Çocuğum özel gereksinimli; annem sağ olsun yardımcı oluyor ama annemle de anlaşmakta epey zorlanıyorum. Çocuk da biraz ilgisiz kaldı. Okulda da sorunlar yaşıyoruz. Oğlum eskiden de okulda uyumda sıkıntı yaşayan, kaynaşmakta zorlanan bir çocuktu. Bu zorluklar şimdi daha yıpratıcı geliyor ve bende destek olmakta zorlanıyorum.
Çalıştığım market yazın 23.00'te kapanıyor; kışın belki 22.00’ye çekilebilir ama benim için çok geç ve çalışma saatleri çok düzensiz. Çalıştığım market yerel, diğer marketlere göre daha yorucu ve çok yoğun. Hiçbir şeye adapte olamıyorum, hiçbir şeye yetişemiyorum. Kendimi çok saldım. İş ayrıca psikolojik olarak da çok yorucu; iş yerinde herkes kendini kaf dağında görüyor. On yıllık çalışanların yeni girenlere tavrı hoş değil; özgüvenim düştü.
Memlekete gelmeyi çok istiyorduk; şartları zorladık. Bu süreçte ailecek zorlu bir yıl geçireceğiz gibi hissediyorum. Memleketimiz Ege’de, aynı zamanda tatil şehri; yazları aile yanında kalmak zor oluyor. Bir yıl dayanırsak ömür boyu yolculuktan ve tatillerde aile yanında kalmaktan kurtulacağız ama dayanmak çok zor. Bu süreçte çok yıpranmaya da gücüm yok sanki..
Şu an işe gireli üç ay oldu. Dayanmak zor olsa da hala işi bırakmadım. Yerimde olsanız kalan dokuz ay pes etmeden devam eder miydiniz?